İdam sehpasında son nefesini vermeyi bekleyen bir Karadenizli mahkuma usul gereği cellat sorar : son isteğin nedir ?

İçinde gerçek yaşam sevinci, umudu barındıran bir insanın son nefesini vermeden önce giderken hem kendine, hemde yaşamaya devam edecek olanlara verdiği ne muhteşem bir ders. Biraz tebessüm sonrasında, derin derin düşünmeye yönlendiriyor insanı değil mi?
Ve benim için, seneler önce bir galeride gördüğüm, önce acemice bir tepkiyle ''böyle resim mi olur ?'' dediğim anlar aklıma geliyor...Kapkara bulutları çizmiş sonra da ufacık bir nokta kadar yıldız bırakmış resmin ortasına, ''al sana sanat'' der gibi, alay ediyorlar bizimle dediğim çaylak hallerimi hatırlatıyor bu fıkra...☺ Galerideki bütün resimleri tek tek inceleyip hayran kaldıktan sonra, aklımın bir köşesinde kocaman soru işareti olarak kalan resme dönmüştüm tekrar. Yanımdaki arkadaşıma dönüp sormuştum : Bu ressam bizimle dalga mı geçiyor ne var şu resimde sanat eseri olarak sence? Ve arkamdan gelen bir sesle irkilmiştim :
-O resimde umut var güzel kızım. Bak lütfen tekrar...O içini karartan kapkara bulutlar arasında parlayan bir yıldız var gördün mü? 
Şaşkınlığımı üstümden atarak, anlama gayretiyle resme yöneldim, tekrar inceleyip bir adım geriden objektif gözle bakınca irkildim adeta. Gencecik yaşımda yaşadığım travmalar sonrası bir yerlerden bir şekilde karşıma çıkan umut ışıkları bir film karesi gibi önüme aktı sanki. Hemde ''bittim''dediğim noktadan sonra gelen ışıkları görmüştüm yeniden.
Sanırım umudun gücü burada işte. En diplere vurduğunuz noktada ansızın parlayan ve baktıkça, sevdikçe büyüyen kocaman bir yıldız işte. Aslında o ufacık ışık karamsar günlerimizde ansızın yansıyan yaşamı yeniden kucaklama anını yansıtıyor.Ve diyor ki o muhteşem resim ve ustası:Yeter ki içimizde ki o ışık hiç sönmesin. Kalbimizin bir köşesinde çok çok minik olsa da, bir gün ufacık bir kıvılcımla ansızın parlayıp büyüyecekmiş hissini daima hazırda tutup bekletelim. Bir gün hayalinizde saklı kalan ''yahu belki lazım olur'' diye bir yerlerde saklı tuttuğunuz, işinize o dönemde yaramayan bir eşya gibi ummadığınız anda, işinize, içinize yarayabilir bazı umutlar.
Umudun rengi mavidir bilirsiniz 
Ufuktan nazlı nazlı doğarak
Dağların eteklerinden süzülüp cömertçe Masmavi gökyüzü sunan güneş gibidir umut 
Ve değerli Üstad Şener Şen'in dediği gibi :
''İdam sehpasında hapşıran mahkuma, çok yaşa der gibidir bazı umutlar...''
Sizce de öyle değil mi? 
Yeter ki koruyup saklamayı bilebilmeli...
Çok yaşayın lütfen...
Yaşamın güzelliklerini çoğaltmak gayesiyle, Varolma çabasında olanlara 
Sevdası vatan olanlara
Göğsünüzün sol kıyısında, 
Daima var olsun umut !
Olsun da;
Masmavi duygularla 
Yedi renkli gökyüzü olsun 
Sevgiyle, umutla, ulusça yaşamak dileğiyle 
Gülsen Dede

Dede Name facebook sayfasından alıntıdır