Gidin Anadolu'nun köylerine, şimdilerde azalsa da hala çöp toplama alanı yoktur çoğunda

. Köylümüz, çıkarttığı atığı değerlendirmenin yolunu kendi pratik zekasıyla bulur. Önce gereksiz olanı almamayı bilir, sonra elindekini tekrar kullanır, tamir eder, işlevini kaybettiyse başka şekilde değerlendirir, atığını dönüştürür, kompost tekniğiyle kendi gübresini arka bahçesinde elde eder, tarlasında kullanır. Daha neler, neler. Bu bir öz bilgi, zaten var ve kuşaktan kuşağa da akmış. Fakat bu bilinci şehir yaşantısına taşıyamamışız. Geri dönüşümle asıl yapmamız gereken bu kadim bilince geri dönmek. Köy çeşmesinden akan su boşa gitmesin diye yanına yalak yapıp hayvanları sulayan, kırılan dalı atmayıp yeniden diken, ayağındaki çorabı yapamamayı bilen Anadolu insanının bilincine, kabiliyetine dönüştürücü üretkenliğine geri dönmemiz lazım. Sıfır Atık Projesine 32.000 okulumuz başvuru yaptı. Bu iyi bir başlangıç ama uzun bir süreç. Hepimizin, elimize aldığımız bir sayfa kağıdın önünü, arkasını, her noktasını bir değer ve servet olarak görmesini sağlayana kadar kat edecek yolumuz var.