GERÇEK KAHRAMANLIK ÖYKÜSÜ

Koşar adımlarla kıyafetlerinden maddi durumu yerinde olmadığı anlaşılan öğrencisinin yanına gidiyor ve soruyor.

-Hayırdır ne oldu niçin ağlıyorsun evladım?

-Öğretmenim arkadaşlarım oyun oynuyor fakat kolum sakat olduğu için beni dışlıyorlar dedi çocuk.

-Gel bakalım sen benimle, diyor ve çocukla beraber onu oyundan dışlayan diğer çocukların yanına gidiyorlar.Bu yaptıklarının doğru olmadığını, onun yerinde onlarında olabileceğini ve herkesin de birer engelli adayı olduğunu söylüyor. Daha sonra doğru öğretmenler odasına gidip doktor olan arkadaşını arıyor ve durumu anlatıyordu.

Doktorda ameliyatı yapabileceğini ve çocuğun durumu müsait olmadığı için masrafların bir kısmını karşılayacağını söylüyor. Geriye kalan kısmınıda kendisi ödüyordu.

Sıra çocuğun ailesiyle konuşmaya gelince konuşmaya bir arkadaşını gönderiyor çünkü yardımı gizli yapmak istiyor çocuğun öğretmenine mahcup olmasını istemiyordu.

Adresi alan arkadaşı yola koyuluyor ve elindeki adrese gelince hiçte hoş olmayan durumla karşılaşıyordu. Adeta barakayı andıran evin kapısını çalıyor ve üzerindeki kıyafetler yamalı eski püskü olan bir kadın kapıyı açıyordu.

Adam,bu evin çocuğun evi olduğunu teyit ettikten sonra hemen lafa girdi.

-Müsadenizle içeride konuşabilirmiyiz çok önemli.

Kadın mahcup bir şekilde eve davet ediyordu yabancı adamı. 
Adam evin içinin dışından daha kötü bir durumda olduğunu içeriye girince anlıyor ve derin bir iç çekiyordu ve hemen konuya geçiyordu.

-Efendim beni hayırsever birisi gönderdi oğlunuza yardım etmek istiyor. Onu ameliyat ettirmek istiyor tüm masrafları ona ait.

-Siz dalgamı geçiyorsunuz bu devirde kim yapar böyle bir iyiliği dedi kadın şaşkın bir şekilde.

Adam hemen lafa atıldı.
– Yapar efendim siz emin olabilirsiniz dedi ve sustu.

-Yalnız ben bir eşime sorayım dedi kadın.

-Tamam o zaman ben size telefon numaramı vereyim. Bu benim numaram bana buradan ulaşabilirsiniz. Diyor ve evden ayrılıyordu adam .

Bir iki gün sonra adamın telefonu çalıyor ve açıyor arayan çocuğun ailesi kabul ettiklerini söylüyor. Ve tüm işlemlerin ardından ameliyat başarılı bir şekilde gerçekleşmiş ve çocuk sağlığına kavuştu.

Şimdilerde o çocuk çok ünlü bir cerrah. Bir seminerde ” benim ameliyat olmamı sağlayan kişiye minnet duyuyorum o olmasa şimdi ben buralara bir cerrah olarak gelemezdim ve benimde hayattaki tek gayem yardım etmek.

Her yıl üç dört yardıma muhtaç hastamı tedavi ve ameliyat ediyorum” diyordu.

Arka koltukların birinde oturan ve kendi yaptığı bir iyilikle başkalarının da hayatlarına iyilik yapılmasına vesile öğretmen ise gözyaşlarına hakim olamıyordu.