Eğitimcilik üzerine, Aybastı Anadolu lisesinde Babacan bir adım....

Rahmetlik babam derdiki,
Bir ESNAF ne kadar çok cenaze, düğün, bayram gezer, onun geleceği bitmiştir ve gaymahlusundan bir İFLAS adayıdır...
..........
Projeler peyda edildi....

Eğitim adına yola çıkılan, ancak EĞİTİMDEN UZAK projeler..

İddamız oyduki,
"Geneli içine alamayan PROJELER kısır kalır. Ucu kötü biryerlere çıkar ve bireyler arasında kıskançlık oluşur....
Cemekân arkasında güzel görünen, ancak PROJE MUHATABININ asla ulaşamayacağı beyhude uğraşlar olur....
Ayrıca...
Projeye DAHİL olamayan her birey, hayal kırıklığı yaşar, özgüven kaybına uğrar.....
-Ben neyim- sorusunun merkezine oturtur kendisini.....
Ve fayda yerine, bir kaç DEVLETLÜNÜN PAYE almasından öte bir anlamı olmaz......"
......
İlk defa güzel bir projeye imza atıldı...
Hayatın merkezinde, ve en önemlisi, VELİ, ÖĞRENCİ, ÖĞRETMEN ve EĞİTİM arasındaki engel kaldırıldı...
....
Bir çiçek kondu masaya...
Güzel bir koku sardı etrafı...
Sonra masa ve duvarların ÇİÇEĞE yakışmadığı görüldü....
Çocuklarla konuşuldu....
Israrla veliler çağrıldı....
Ve izah edildi....
Eğitimin olmazsa olmazı ORTAMIN güzel, çekici, naif ve latif olması gerekiyordu...
.......
Önce SINIF, algıyı kolaylaştıracak bir RENK ile boyanacak,
Peşinden masalarda ki kötü görünen kazıntılar zımpara edilip cilalanacak...
Hatta üzerine duvar rengine uyumlu hoş renklerden örtü giydirilecek.....
......
Ve en önemlisi,
ihlas, samimiyet ve kardeşlik hisleriyle dolacak olan bu sınıftan.....
Göreceksiniz, büyük ADAMLAR çıkacak...
......
Öğretmenimizden ricamız, bedel tahsil edilirken, durumu olmayan velilerin İNCİTİLMEMESİDİR...
Eğer velilerin ödeneği yetersiz kalırsa....

EĞİTİM sevdalısı Aybastı ESNAFI bu açığı severek kapatacaktır diyede sözümüzü veriyoruz...

"Her şey ÇOCUĞUMUZ İÇİN" e gizlenmiş, ilk defa güzel ve samimi bir eylem...

Mustafa Sarıkaya öğretmenimin yüreğine sağlık.....