Çocuğunuza en son ne zaman "Kime nasıl bir iyilik yaptın?" diye sordunuz?

Bugün Kime Ne İyilik Yaptın?
Oğluma okuldan gelince “Okul nasıl geçti, ne öğrendin, test yaptılar mı, kaç aldın, kaç doğru yaptın, en yüksek notu kim aldı?” gibi sorular sormaktan vazgeçtim. Bu sorular yerine artık tek bir soru soruyorum: Bugün kime ne iyilik yaptın? Küçük yaştan itibaren başkalarının hayatlarına dokunabileceğini, olumlu yönde katkıda bulunarak küçük de olsa hayatlarında bir değişiklik yapabileceğini, başkalarına iyilik yaparak mutlu olabileceğini öğrensin istiyorum. Oğlum ilk başlarda bu soruya ne cevap vereceğini bilemedi, hatırlamıyorum gibi cevaplar verdi, 3.gün topu kaçan küçük bir çocuğa topunu verdim dedi. 4.gün parkta tek başına tahterevalliye binmeye çalışan bir çocuğa yardım ettim dedi. Bir haftanın sonunda çok sevdiği bir arkadaşının kardeşine kullanmadığı arabalarını, bir arkadaşına geçen sene çok severek giydiği bir tişörtü vermek istediğini söyledi. Artık ben sormuyorum, o arada gelip yaptığı iyilikleri ve paylaşımları kendiliğinden anlatıyor bana. Onunla beraber ben de günümü düşünüyorum kimlere iyilik yaptım diye. Sanırım güzel bir alışkanlık kazandık beraber. İnsan tüketerek anlık, kısa süreli mutluluklar yasayabilir ancak, o mutluluk hissinin kalıcı olma ihtimali yoktur. Bir süre sonra tükettiği şeyden sıkılır, daha iyisini, daha güzelini, daha pahalısını aramaya başlar. Paylaşarak edinilen mutluluk ise tüketilebilecek bir şey değildir. Bu çocuklukta öğrenilirse, yetişkin olunca hayatınızın bir parçası olur. Mutluluk bencil olmamalı. Sadece kendi ve ailesinin mutluluğunu düşünenlerin mutluluğu sınırlı kalır. Mutluluğunuzu sınırlandırmayın.
#Alıntı