Öğretmen haberleri ve gelişmelerden hemen haberdar olmak için Telegram kanalımıza katılın!
Bangladeş’te, Kamboçya’da veya Sierra Leone’de, işçilerin hangi şartlarda çalışarak o giysiyi ortaya çıkardığını etiketine bakarak öğrenebileceğimiz bir çalışmaya imza atmış.Rethink ajansının katkılarıyla hazırlanan bir dizi afişte, kıyafetlerin içler acısı yapım hikayesini anlatan etiketler var.
“%100 pamuklu. 9 yaşındaki Behnly tarafından Kamboçya’da üretildi. Behnly her sabah 5:00’te kalkıp çalıştığı konfeksiyon fabrikasına doğru yola çıkıyor. İşe vardığında da işten ayrıldığında hava karanlık olacak. Üzerine incecik şeyler giyiyor; çünkü çalıştığı ortamda sıcaklık 30 dereceyi buluyor. Odadaki toz ağzına ve burnuna doluyor. Onu yavaş yavaş boğan bir günün sonunda 1 dolardan az para kazanacak. Bir maske ise şirkete 10 cente mal olurdu. Etiket hikayenin tamamını anlatmaz.”
“%100 pamuklu. Bangladeş’te Joya tarafından yapıldı. Joya 12 yaşında, iki erkek kardeşine ve yakın zamanda dul kalmış annesine bakabilmek için okulu bıraktı. Babası çalıştığı pamuk fabrikasında çıkan bir yangın sonucu hayatını kaybetti. Joya şimdi babasının öldüğü fabrikanın karşısındaki binada çalışıyor. Her gün aldığı risklerin sürekli hatırlatıcısı karşısında… Etiket hikayenin tamamını anlatmaz.”
“%100 pamuklu. Sierra Leone’de Tejan tarafından üretildi. Öksürdüğünde ağzından kan gelen ilk birkaç seferi ailesinden sakladı. Çünkü tıbbi tedaviyi karşılayamazlardı ve Tejan pamuk plantasyonundaki uzun süreli işini riske atamazdı. Bir gün nöbet geçirince rahatsızlığının umursanamaz bir hali kalmadı. Teşhis tarım ilacı zehirlenmesiydi. Yeterli korumayı sağlamayan kıyafetlerle çalışılması sonucu Tejan 34 yaşında lösemiye yakalandı. 2 kız kardeşi var. Biri önümüzdeki yıl fabrikada çalışmaya başlayacak. Etiket hikayenin tamamını anlatmaz.”
Kendi bayramında ter dökenlerin uğruna kutlu olsun 1 Mayıs!.
alıntı