Bizim çok güzel yürekli öğretmenlerimiz var!

Bizim çok güzel yürekli öğretmenlerimiz var!

Öğretmen olmak, bir insanı hayata hazırlamak, geleceğini inşa etmek ve her anında yanında olmaya çalışmak çok zor...
Sınava hazırlamaktan tutun da yaralandığında tedavi etmeye kadar öğretmenlik kocaman bir dünya ve bu işi layıkıyla yerine getiren çok az insan var.

İşte o insanlardan biri Arzu öğretmen...
Sputnik Türkiye'nin aktardığına göre, Diyarbakır’daki Fatih Anadolu İmam Hatip Lisesi’nde öğretmenlik yapan Arzu Taşçı okul koridorunda yırtık ayakkabısıyla yürüyen öğrencisi Yusuf Savur’u gördü. Öğrencisinin maddi durumunun kötü olduğunu öğrenen Arzu öğretmen alışveriş yaparak eksiklerini giderdi. Kendisinin izinli olduğu bir gün okulun spor salonundaki balkonda açlıktan bayılarak düşen görme engelli Yusuf’un kolu kırıldı.

  
 
Öğrencisini evinde ziyaret etmeyi isteyen Arzu öğretmen iki gözlü, çatısı olmayan, harabe haldeki evi görünce gözlerine inanamadı.
Baba Mehmet Savur trafik kazası geçirdikten sonra yatağa bağımlı kalmıştı, evde 6 çocuk daha vardı ve anne Şerife Savur çaresizdi. Arzu öğretmen hiç tereddüt etmeden harekete geçti ve görme engelli öğrencisi Yusuf için kapı kapı dolaşıp yardım toplamaya başladı.

Yıkılmak üzere olan evin onarımı için arkadaşı Ebru Canpolat ile kapı kapı dolaşan Arzu öğretmen bir ay gibi kısa bir sürede inşaat çalışmalarını başlattı ve topladığı yardımlarla ailenin gıda ve giysi ihtiyaçlarını da karşıladı.

Yusuf ile ailesinin yaşadığı ortamı bir cennete çeviren Arzu öğretmen, mesleğini nasıl sevdiğini de gösterdi böylece…

Tek göz olan ev iki oda haline getirildi, birleşik olan mutfak ve tuvalet ayrıldı, eve yeni bir mutfak yapıldı, çökme tehlikesi olan merdivenler tamir edildi, eve yeni eşyalar alındı.
Bununla da kalmadı Arzu öğretmen…

Hayırsever vatandaşları bir araya getiren güzel yürekli öğretmen, aileye maaş bağlanması için Sosyal Hizmetler’e de başvurdu ve felç olan babaya maaş bağlandı.
Bakım ücreti ve yoksulluk için de yardım alan aile yepyeni bir hayata başladı.

“İnşallah başka Yusuflara da dokunuruz.”
Kat nöbetçisiyken tanıştığı ve aslında öğrencisi olmayan Yusuf’un hayatına dokunan Arzu öğretmen, her şeyin spontane geliştiğini şu sözlerle anlattı: “Ben Yusuf’un ders öğretmeni değilim, Yusuf ile kat nöbetçisiyken tanıştık. Koridorda başı önüne eğik sallana sallana gelirken tanıştım. Daha sonra aramızda duygusal bir bağ gelişti, sonrasında izinli olduğum bir gün Yusuf’un düşüp kolunu kırdığını öğrendim. O zamana kadar Yusuf’un evine gelmemiştim, buna istinaden kolu kırıldığı için evine geldim. Her şey spontane gelişti, Allah güç verdi altından kalktık. Yusuf’un evi harabeydi, düz bir ev olsaydı yapmak daha kolaydı. Bu evin bütün duvarlarını yıkıp yeniden yapmak bizim için inanılmaz bir çaba gerektirdi. Allah bize o gücü verdi, hiç yılmadan ve yorulmadan herkesin kapısını çaldım, hiç çekinmeden herkesten yardım istedim. Sağ olsun bütün arkadaşlarım koştular. Onlar olmasaydı ben yapamazdım, onların yardımıyla da biz bir hayata dokunuş yaptık. Yusuf’a dokunduk, inşallah başka Yusufları da görürüz. Ne diyeceğimizi çok bilmiyorum aslında, Yusuf’a her baktığımda gözlerim dolu dolu oluyor.”

“Öğretmen olup yardım edeceğim.”
Evinin yeni halinden mutlu olan ve öğretmen olmayı istediğini ifade eden Yusuf da sevincini şu sözlerle paylaştı: “Okulda kolumu kırınca hocalar ziyarete geldi, evimizin harabe gibi olduğunu görünce evi yapmaya başladılar. Şimdi evimiz çok güzel, her şeyi yaptılar. Öğretmen olup yardım edeceğime söz veriyorum. Hepsinden Allah razı olsun, evim güzelleştiği için çok mutluyum.”

Sizi ayakta alkışlıyoruz Arzu öğretmenim! 
Ağlamıyoruz, gözümüze toz kaçtı!

Kaynak: onedio.com