BABAM DERDİ Kİ YAVRUM

Babam Derdi ki Yavrum !

Küçüğü Küçümseme,

Küçücük bir darbeden,
kalp kırılır mı deme.
Orman nasıl yanarsa,
bir kibriti çakmakla,
Hayırlar da kül olur,
bil ki başa kakmakla…

Babam Derdi ki Yavrum!

Kibir şeytana hastır,
Şeytanla dost olanın,
âkibeti iflâstır.
Dünya hırsı doyurmaz, yedikçe aç kalırsın,
Kibirde yükselirsen,
Kabirde alçalırsın…

Babam Derdi ki Yavrum!

Dostun, Postuna kanma,
Allah’tan başkasına,
güvenip de yaslanma,
Var gününde sevilir,
El üstünde olursun;
Dar gününde kendini, Yapayalnız bulursun…

Babam Derdi ki Yavrum!

Öfke Kanla Beslenir,
Şeytan Âdemoğluna,
“Öldür ” Diye Seslenir.
Vehimler, Vesveseler,
Öfkeye Katran Döker,
Şeytan Ancak,
Eûzu Besmeleyle
Diz Çöker…

Babam Derdi ki Yavrum!

Kimseye sır yükleme,
Hiç kimseden sınırsız,
bir sadâkat bekleme.
İnsan pervane gibi,
rüzgâr bulunca döner,
Gündüz fener kesilir,
gece olunca söner…

Babam Derdi ki Yavrum!

Şükredip duruyorum.
Aç gözlü İnsanlara,
Hep şunu soruyorum,
Bir avuç kara toprak,
üç metre kefen için,
Cehenneme bu kadar,
ısrarla talep niçin?..

Babam Derdi ki Yavrum!

Borç İnsana tasmadır,
Kölelik fermanına,
Hem de mühür basmadır.
Fâizin güler yüzlü
maskesine aldanma;
O şeytan sarmalına,
düşen kurtulur sanma…

Babam Derdi ki Yavrum!

İnsanoğlu nankördür,
Herkeste kusur görür,
kendi nefsine kördür.
O kaskatı kalbini,
tarife taşlar yetmez,
Allah affeder amma insanoğlu affetmez (!)

Babam Derdi ki Yavrum!

Ölüm herkese yakın,
Onunla arkadaş ol,
Kaçmaya kalkma sakın.
Ölümle barışırsan,
Ömürle barışırsın,
Yoksa her türlü şerde, Şeytanla yarışırsın…

Babam Derdi ki Yavrum!

Rabbine’dir dönüşün,
Huzuruna çıkacak,
yüzün var mı? Bir düşün.
Sırattan geçmek için,
İki kanat gerekli,
Biri Kur’ân, Biri de sünnet
yaşamalı sürekli…

Babam Derdi ki Yavrum!

Dedikodu Zillettir,
Dilden Dile Bulaşan,
Kronik Bir İllettir.
Kur’ân, Uzaklaş Diyor,
Gıybetin Vahşetinden,
Çünkü İnsan Tiksinir,
Ölmüş Kardeş Etinden…

Babam Derdi ki Yavrum!

Dîne Hurâfe Katma,
Türbede Mum Yakıp da,
Şirki Din Diye Satma,
Yanlarında Dururken,
Kur’ân Gibi Bir Liman,
Gör ki, Şirk Denizinde,
Boğuluyor Müslüman…

Babam Derdi ki Yavrum!

Şerde Hayır Arama,
Unutma ki Şeytanlar,
Bal dökerler Harama.
İnsan Nefsi Zayıftır,
Aç Gözlüdür, Bilesin.
Sabrı Silah Eyle ki,
Ona Gâlip Gelesin…

Babam Derdi ki Yavrum!

Bu yol hayat yoludur,
Tehlikeli virajlar,
Kavşaklarla doludur.
Dikkat et, Kur’ân’daki
Kırmızı Işıklara,
Kazâ yaparsan eğer,
Suçu kendinde ara…

Babam Derdi ki Yavrum!

Kendini helâk etme,
Câhillerden yüz çevir,
Boşa nefes tüketme.
Çünkü canlı cesetler,
Ne görür, Ne duyarlar,
Onlar, ‘Çağdaş Putların’,
Buyruğuna Uyarlar…

Babam Derdi ki Yavrum!

Kadere Küsme Sakın,
Bil ki, Seni Yaratan,
Sana Senden de Yakın.
Ne Gaflet, Ne Cehâlet,
Ne Sefâlet Kaderdir,
Allah Ancak Sabreden, Kullarla Beraberdir…

Babam Derdi ki Yavrum!

Pişmanlık Kurtuluştur,
Vicdanla Yüzleşerek,
Yeniden Varoluştur.
Pişmanlık,
Yanmak Değil,
Yanınca Sönmemektir,
Hakk Yolundan
Bir Daha, Geriye Dönmemektir…

Babam Derdi ki Yavrum!

Sık gidersen Dostuna,
Bir gün Eşik Dibinde,
Yer Bulursun Postuna...

Babam Derdi ki Yavrum!

Özgürlük Zihindedir,
Aklı Selim Beyinler,
Zindanda da Zindedir.
Nice Köleler Var ki,
İffetin Kalesidir,
Nice Sultanlar Var ki, Nefsinin Kölesidir…

Babam Derdi ki Yavrum!

“Çağdaşlık” Dedikleri,
Çürümüş Bir Ahlâkın,
Erozyon Delikleri.
Moda Sık Sık Değişen,
Bir Hevâ Dürtüsüdür,
Oysa Hiç Değişmeyen,
İffetin Örtüsüdür…

Babam Derdi ki Yavrum!

Bilmeceler Kolaydır,
Lâkin İnsanı Çözmek, İnanılmaz Olaydır.
Kimi Durur Sınırda,
Kimi Yıkar Bendini,
Kimi Pişer Ateşte,
Kimi Yakar Kendini...

Babam Derdi ki Yavrum!

Hayvanları Yermeyin,
Onlar, Sözden Anlamaz,
Ahlâk Dersi Vermeyin.
Edep, Hayâ, Haysiyet,
Ancak İnsanı Bağlar,
Bu Durum Hayvanlara (!),
Özgürce Yaşam Sağlar…

Babam Derdi ki Yavrum!

Secde Şuur Demektir,
Şuur Yoksa,
Ameller, Beyhude
Bir Emektir...

Babam Derdi ki Yavrum!

Zehirde Bal Arama,
Nefsin İstese Bile,
Dönüp Bakma Harama.
Zinâ Câziptir,
Çeker Yaklaşanı Bir Anda,
Ona Yaklaşmak Bile, Yasaklanmış Kur’ân’da…