KAMU İŞÇİLERİNE İLK İKRAMİYE 31 OCAK’TA, MEMURLARA YİNE YOK

TAŞERON İŞÇİLİĞİNDEN KADROYA GEÇENLERE DE İKRAMİYE VERİLMEYE DEVAM EDİLİYOR.
17 YILDIR, YASA EMRİ OLAN  MEMURUN İKRAMİYE HAKKINI TOPLU SÖZLEŞME MASASINA GETİREN OLMADI.
SÖZDE YETKİLİ SENDİKALARDAN TIK YOK.
Resimde gördüğünüz Cumhurbaşkanı Kararıdır.
30 Ocak 2019 tarihli Resmi Gazetede yayımlanmıştır.
Diyor ki; kamu kurum ve kuruluşlarında çalışan işçilere 6772 sayılı Kanun kapsamında verilecek ilave tediyenin İLK TAKSİTİ 31 Ocak 2019 tarihinde, İKİNCİ TAKSİTİ 31 Mayıs 2019 tarihinde  (Yani Ramazan Bayramından 4 gün önce) ödenecek.
İlave tediye nedir?
“Ek ödeme", yani herkesin anlayacağı günlük dilden “ikramiye”. İlave tediyeyi kamu işçileri 1957’den beri alırlar.
Demek ki kamuda çalışan işçiler 31 Ocak’ta yarım aylık ikramiye alacaklar.
Helal hoş olsun.
Kamuda çalışan işçiler yılda 2 kez tam (26’şar günlük ücret toplamı) ve 4 kez yarım(13’er günlük ücret toplamı) ikramiye alırlar.  Buna 2015’te, şimdi 750TL tutarında Denge Ödeneği eklendi. Yani toplamda 7 ikramiye. Yine helal hoş olsun, bu işçi sendikalarının gücünü, memur sendikalarının aczini gösterir.
Memurların da ikramiye hakkı var. 4688 sayılı Kanunun 28 inci maddesi öyle diyor. Toplu sözleşmede görüşülmesi lazım. Görüşülmek bir yana teklif bile edilmiyor.
Ama birilerinin memurların ikramiye hakkını istemesi lazım.
Her ay açlık ve yoksulluk sınırı açıklayan konfederasyonlardan TIK yok.
Ve bu sendikaların üyelerinin de tepkisi yok.
Bu nasıl iştir? Bu nasıl sendikacılıktır?
17 yıllık toplu pazarlık düzeni göstermiştir ki; yandaş sendikalar iktidarlarından dişe dokunur talepte bulunmazlar ve daha açıkçası bulunamazlar. Çünkü siyasi partilere yandaşlık marabalıktır. Yandaş sendikalar, yandaşı oldukları siyasi partilerin marabalığını yapmaktadırlar.
Yandaş maraba sendikalar, kendi iktidarlarından bir şey isteyemezler, iktidarlarını zora sokmamak için.
Yandaş maraba sendikalar, iktidara muhalif iseler muhalif iktidardan bir şey istemezler, memura bir şey verilmesin de iktidar yıpransın.
Velhasıl maraba sendikalar memur düşmanıdır.
Üç kafadar konfederasyon 17 yıldır toplu pazarlık masasında birlikte oturuyor ve bir arpa boyu yol alınamadı.
Demek ki önce toplu pazarlık masasını temizlemek, yetkiyi kullanamayanları oradan uzaklaştırmak lazım.
Hükümetlerin elini bükmek kolay.  Ama önce aradan maraba sendikaların çıkarılması ve Hükümetlerle başbaşa kalınması lazım.
Bu işler maraba sendikalarla, yandaş sendikalarla, arka bahçe sendikalarla olmaz.
O yüzden çözüm bağımsız sendikacılıktadır.
O yüzden hak alabilmek için, insan onuruna yaraşır ve aile sorumluluklarını yerine getirebilecek bir ücret için toplu sözleşme masasına bağımsız sendikaların eli değmelidir. Toplu sözleşme masasına BASK’ın eli değmelidir.
O yüzden ve mutlaka, BASK toplu sözleşme masasına oturmalıdır.