Öğretmenin Kalbinde Açılan Yaralar - Öğrencim Habibe ÇAKIR'ın ardından 

Öğretmen olmak, sadece bilgi aktarmak değildir. Bir öğretmen, öğrencisinin yalnızca ders başarısını değil, yüzündeki ifadeyi, ses tonundaki değişimi, gözlerindeki hüznü de okur. Çoğu zaman ailesinin bile fark edemediği duyguları, hayalleri ve korkuları öğretmeni görür, anlar, hisseder. Çünkü bir öğretmen, öğrencilerine sadece aklıyla değil, kalbiyle de dokunur.

Bir sınıfa adım attığında, her biri ayrı dünyalardan gelen çocuklarla göz göze gelir. O çocukların gözlerinde bir umut varsa, öğretmenin yüreğinde de ışık yanar. Bir öğrencisi dertliyse, öğretmenin içi sıkılır. Bir öğrencisi başarıya ulaştığında, ondan daha çok sevinir. Ve bir öğrencisi kaybolduğunda, yani bu dünyadan göç ettiğinde, içindeki bir dal kırılır, bir yaprak dökülür.

Öğretmenlik, bir ağaca benzer. Her öğrenci, o ağacın bir dalı, bir tomurcuğu, bir yaprağıdır. Yıllar geçtikçe dallar güçlenir, kökler derinleşir, gövde daha sağlam olur. Ancak ne kadar güçlü olursa olsun, bazen öyle bir rüzgar eser ki, o ağacın en kıymetli dallarından biri kırılır. Öğretmen, o an ruhunun bir parçasının koptuğunu hisseder. Herkes yoluna devam eder belki, ama o öğretmen, her yoklamada eksilen ismi görür, boş kalan sıraları fark eder, sessizliği duyar.

Zil çalar, ders başlar, hayat devam eder… Ama bir öğretmenin kalbinde açılan bu yara hiç kapanmaz. Öğrencisi bir yıldız olup gökyüzüne yükselse de, onun sesini, hayallerini, anılarını hep içinde taşır. Belki sınıf defterinde adı silinir, belki yıllar geçer, yeni öğrenciler gelir… Ama o çocuk hep oradadır, o ağacın dalında bir hatıra olarak yaşamaya devam eder.

Öğretmen olmak, büyümek ve büyütmek demektir. Ama aynı zamanda kayıplarla yaşamayı öğrenmek, bir dalı eksilse bile diğerlerini daha güçlü tutmaya çalışmak demektir. Çünkü öğretmen bilir ki, kaybettiği öğrencisi artık başka bir dünyada parlıyor, belki de o göğe yükselen ağacın en parlak yıldızı oluyor.

Ve işte bu yüzden, bir öğretmenin yüreğinde hiç sönmeyen bir ışık yanar: Onlar sadece öğreten değil, aynı zamanda yaşatan insanlardır.
Eser ATAKAN - 27.02.2025