Yeni öğretmenler hakkında düşünme şeklimizi değiştirme zamanı.

Öğretime geçişi kolaylaştırmak için, başlangıçtaki öğretmen hazırlama programlarının çoğu, başlangıç ​​inisiyatiflerini uygulamaya çalışıyor. Farklı şekillerde, sağlam indüksiyon programları, başlangıçtaki öğretim ile ilişkili bazı problemleri etkili bir şekilde ele alabilir. Ancak yeni öğretmenler odaklanıyoruz ve kısa ömürlü olarak zorlukları çerçeveleme içinde, bu sorunların yolu kısmını görmezden bu girişimler, risk deneyimleri ne olursa olsun, tüm öğretmenleri etkileyen - ve onlar da okul uygulamaları dönüştürmek için yeni öğretmenler potansiyelini dublör olabilir . 

Yeni bir çalışma gazetesinde tartıştığımız gibiYeni öğretmenlerin karşılaştıkları zorlukların çoğu, kariyerlerinin ilk yıllarına özel değildir, ancak öğretmenlik mesleğini daha geniş bir şekilde göstermektedir. Stres, örneğin, sadece bir kişinin kariyer kariyerinin başlangıcında değil, yeni zorluklar ortaya çıktığında ortaya çıkar. Deneyimli öğretmenler bile, öğrencileri motive etmeye ve anlamlı sınıf deneyimleri yaratmanın yeni yollarını aramaya çabalamaktadır. Bu girişimlerin kapsamını yeniden düşünmek, yeni öğretmenleri, öğretimde yenilikçiliğin daha geniş bir meydan okumasıyla birleştirmek için hedef almayı düşünmek, aynı zamanda okullara daha geniş faydalar sağlayacaktır.
Okullar, sadece erken kariyer öğretmenlerini destekliyorlarsa, bu faydaları elde ederler.
Makalemizde de belirttiğimiz gibi, öğretmenlerin yenilikçi uygulamaları geliştirmek için yıllara dayanan bir deneyime ihtiyaçları yoktur, ancak anlamlı ve işbirlikçi bağlamlarda deneyime ihtiyaçları vardır. Bir araştırma, yenilik ve keşif kültürünün geliştirilmesi ve takım öğreniminin desteklenmesi, her zaman yeni katkılardan yararlanan sürekli süreçlerdir. 

Aslında, yeni öğretmenler inovasyona katkıda bulunmak için benzersiz bir konuma sahiptir çünkü genellikle mesleğe coşku, idealizm ve yeni eğitim ile girerler. Daha deneyimli öğretmenler, aynı zamanda, teşvik programlarını karakterize etmeleri gereken ve okullarda işbirliği ve yansıtıcı uygulama kültürünün bir parçası olması gereken destekleyici ortamlardan da yararlanacaklardır.

Ancak okullar, sadece erken kariyer öğretmenlerini destekliyorlarsa bu faydaları elde edeceklerdir. Makalemizde, öğretmenlik mesleğinin ilk beş yılını hizmet içi “ikamet” biçimi olarak kabul etmeyi öneriyoruz. Böyle bir oturma, işe yeni başlayan iş deneyimlerini, ilk öğretmen hazırlığı sırasında öğrenilen saha çalışması uygulamalarıyla ilişkilendirir ve yeni öğretmenlere mümkün olduğu kadar okullara olan bağlılıklarını bağlayarak, ihtiyaç duyulan istikrarı sağlar.

Sonuçta, yeni öğretmenleri başarılı bir şekilde bütünleştirip muhafaza etmek, onlar hakkında düşündüğümüz şekilde daha geniş bir değişime ihtiyaç duyacaktır. Yeni öğretmenleri özel ihtiyaçları olan belirli bir grup olarak görmekten ziyade, okullar, öğretmenlik uygulamalarını sürekli olarak yansıtmak ve geliştirmek için toplu bir çabanın önemli bir bileşeni olarak görmelidir. Bunu yapmak, okulların nasıl düzenlendiğini ve tüm öğretmenler arasında inovasyonun nasıl teşvik edildiğini yeniden gözden geçirmek için önemli bir ilk adımı işaret edecektir.  
 

https://oecdeducationtoday.blogspot.com/2018/12/new-teacher-support-innovation-school.html