Öğretmen Tükenmişliği Nasıl Anlaşılır?

Sekiz saatlik bir iş gününün sonunda eve gitmek, ayakkabılarınızı çıkarmak, en sevdiğiniz TV programını açmak ve rahatlamak çok güzel. Belki köpeğinizi yürüyüşe çıkarırsınız. Belki çocuklarınızla kaliteli zaman geçirirsiniz.

Ya da belki, eğer bir öğretmenseniz, bilgisayarınızı ve büyük not verme klasörünüzü çıkarırsınız ve birkaç saatlik daha çalışmaya başlarsınız. Ya da bir antrenör olarak bir uzak spor etkinliğine gidip gelmek için saatler harcarsınız. Ya da belki saat 8'de yatarsınız, böylece 5'te kalkabilirsiniz, böylece öğrenciler kapıdan içeri dökülmeye başlamadan önce, laboratuarınızı kuracak kadar erken okula gidebilirsiniz.  

Bunca zaman öğretmenlik yaptığım süre boyunca, işini kesinlikle çalışma saatleri içinde yapabilen başka bir öğretmenle tanışmadım. Eve iş götürmeden, okula erken gitmeden ve / veya eve geç gelmeden öğretmen olmak neredeyse imkansızdır.

Bu bir problem. Her yıl yarım milyon öğretmenin mesleği bırakmasına neden olan bir sorun .

Lisans eğitimim için çalışırken, tüm temel öğretmen eğitimi kurslarımı yaklaşık 30 öğrenciden oluşan bir grupla aldım. Bir gün sınıfta oturuyorduk ve hocamız bize etrafa iyice bakmamızı söyledi, yarımızın beş yıl içinde öğretmen olmayacağını söyledi. İnanmayı reddettik. Kesinlikle biz değil. Biz farklıydık. Yapardık. Bir fark yaratırdık. Ama beş yıl sonra geriye dönüp baktığımda haklıydı. Neredeyse yarımız öğretmen değildik.

İşte eski sınıf arkadaşlarımdan bazılarının öğretmenlik mesleğini bırakma (veya ilk etapta asla girme) hakkında söyledikleri

“Öğretmeyi sevdim… birkaç yıl öğretmenlik yaptıktan, ortaokulun tarih bölümünü yönettikten, iki sporu koçluk yaptıktan ve iki kulübe liderlik ettikten sonra, maaş artışı olmadan daha fazla sorumluluk almam istendi. NYC'deki kira ödeyecek kadar zor ve aylık öğrenci kredisi ödemelerim hemen hemen eşit. Sonunda, bu yüzden başka bir yerde daha iyi ödeme yapan bir pozisyona geçtim. İşin tatmin edici olması gerekmiyor, ancak gecelerimi ve hafta sonları dersi planlamak veya notlandırmak için harcamak zorunda da değilim ... "
"Öğretmeyi sevdiğim ve hayatımda başka bir şey yapmayı hayal edemediğim günler vardı ve sonra öğretmekten nefret ettiğim günler vardı ve ayağa kalkmak için gücü ve enerjiyi nasıl toplayacağımı bilmiyordum. ertesi gün tekrar yap. Ne yazık ki, ikincisi birincisinden çok daha ağır bastı. Daha fazla para kazanabildiğim, daha az stresli olabildiğim, daha az çalışabildiğim ve farklı bir kariyerle ailemle daha fazla zaman geçirebildiğim zaman, nankör bir işe bu kadar çok zaman ve çaba harcamayı mantıklı bulamadım. "
 

Alicia Betz tarafından yazıldı, EducationCorner.com Ekibi tarafından incelendi