Büyükşehirde Öğretmen Olmak.

Öğretmemliğimin yarısını köylerde ve yatılı okulda yaptım.Diğer yarısını ise ülkemin başkentinde. Bunun iki yılı Pursaklar'ın bir köyünde geri kalan yıllarım ise Keçiören'in merkezinde iki okulda devam etti. Bu sene 7. defa 1.sınıf okutuyorum ama her geçen gün alışveriş nerkezlerine, çok kanallı televizyonlara,bilgisayar ve tabletlere yenik düşüyoruz gibi hissediyorum. Teknolojiye ve gelişime her zaman açık oldum ancak AVM'lerde büyüyen büyükşehir çocukları
herşeye hem çok çabuk ulaşıyor hem de çok çabuk tüketiyor. Eskiden Serbest Etkinlikler dersinde çizgi film seyrettirnek istediğimde çocuklar çok mutlu olurdu. Şimdi sınıfın çoğu o filmi izlemiş oluyor. Tiyatro, sinena vb. etkinlik düzenleneceği zaman çoğu öğrenci o etkinliğe gitmiş oluyor. Boyama gibi etkinlikleri en az iki yıl kreş, anasınıfına gittikleri için sıkılarak yapıyorlar ya da tamamlamak istemiyorlar. Ders öğretme konusunda çoğunun anne ve babası işinize burnunuzu sokuyor. Sürekli yeni şeyler bulmak, dikkatlerini açık tutmak için çaba sarfediyorsun ama sürekli bir memnuniyetsizlik bir mutsuzluk. Ne zaman bir alışveriş merkezine gitsem anne baba çocuğun peşinde onu eğlendirmek için uğraşıyor bir ellerinde cep telefonu her hareketleri kameraya alınıyor. Hamburgercide yemekler yeniliyor. Oyun parklarında bağırış çağırış oyun oynanıyor yine de yüzü gülmeyen çocuklarla dolu heryer. Aileleri çocuklarına sanki birer prens prensesmiş gibi davranıyor ama ileride kral ya da kraliçe olamayacaklarını hiç göstermiyor. Bizler de okulda çırpınıp duyuruyoruz. Köy okulunda öğrencilerimize ufak tefek ödüller verirdik çom mutlu olurlardı. Büyükşehirde yaşayan çocuğa ödül de işlemiyor. Babam, annem alır, yapar, götürür bilinci var. Bu yazıyı yazmak nerden aklıma geldi derseniz, dün bir arkadaş köy öğretmenliği ile ilgili bir video paylaşmış. Hediye edilen bir taş ile ilgili. Ordaki çocuğun saflığı ve köydeki öğrencilerim aklıma geldi bir de burada yetişen çocuklar. Lütfen anne babalar çocukları hiçbirşeyden mahrum bırakmayacağız diye   büyütmeyin . Bırakın bazı şeyleri merak etsinler hemen herşeyi tüketmeyin tükettirmeyin. Öğretmenlere de öğretecek birşeyler kalsın. Öğretmenliğe de soyunmayın. Anne babası olun yeter.

aLINTI