40 yaş üstündeki öğretmenler

 
   Bizler ilkokulda Yurt Bilgisi,Lisede Mantık,Sosyoloji,Felsefe okuyan…İlkokul,ortaokul ve liseyi karne notu kaç olursa olsun bitirme sınavına girerek bitirmiş bir nesiliz…
   Onun içindir ki Kim 500 Milyar ister programında 15 bin lirayı hiç joker kullanmadan kazanabilen nesiliz…Biz her dönem 3 yazılı 1 sözlü imtihan olan nesiliz…Biz kopya çeken ama kopya çekerken öğrenen bir nesiliz…
  Biz anasını babasını bakımevine terk etmeyen;yakınının,dostum dediğinin cenazesine tatildeyim diye gelmeyen nesil değiliz…Whatsappta,Facebookta cenazeye beğeni ile rahmet okuyan bir nesil değiliz...
   Biz şahsiyet sahibi olması için her şeyden sorumlu tutulan,kendine güvenen,sevgiyi saygıyı fedakarlığı,dostluğu,vefa duygusunu,yerine göre başka canlıların yaşamı için kendi yaşam tarzından fedakarlık yapan nesiliz…Bizler arkadaşımızın ailesini kendi ailemiz kabul eden ,psikologlarla,pedagoglarla şekillendirilen değil; psikolojik sorunlarını aile ve mahalle içinde parasız çözen; anasına, babasına, ailesine egosundan fedakarlık edip, maddi manevi kol kanat geren nesiliz…
   Biz bugün kırk yıllık arkadaşlarını köşe bucak arayan,onlarla birliktelikten zevk alan,öğretmeninin elini öpmek için yarışan nesiliz…
   Semt çocukluğunu,mahalle terbiyesini,büyüklere saygıyı,küçüklere sevgiyi görmüş,kabadayı dediimiz mahallenin yürekli delikanlısını bizi soyan taciz eden değil; koruyan kollayan bir ağabey olarak bilen nesiliz…
   Misketi,çemberi,uçurtmayı,birdirbiri,topacı,uzun eşeği,saklambacı,üç taşı,dokuz taşı,gazoz kapağı ,sigara kağıdı ile ceviz oyununu,kovalamacayı,ip atlamayı,sekseki,şeytan uçurtmasını,çivili futbolu,yakan topu oyun olarak bilen;futbolu,basketbolu,voleybolu tüm imkansızlıklara rağmen yumakla,şişeyle,kutuyla oynayan; yüzmeyi derede öğrenen bir nesiliz…
   Dışarıda yemek yemenin çok nadir olduğu,saç ekmeği ve bir domatesi cebimize koyup akşama kadar acıkmayan insanlarız…Ağız şapırdatmanın ayıplandığı,her lokmanın eşit paylaşıldığı,çay bardağındaki şekerin kaşıkla karıştırırken çıkan sesin ayıplandığını bilen nesiliz…Damak tadı analarımızın ellerine ve mutfakta olan yiyeceklere göre ayarlanmış insanlarız…
  Ebeveynlerimizin öğretmenimize ‘’Eti sizin,kemiği bizim.’’diye teslim ettiği,öğretmenlerimizin bu emaneti gözlerinden sakınarak koruduğu,kulağımızı çeken öğretmenimizi evde,sokakta kimseye şikayet edemediğimiz,duyulursa ayıplanacağımızı bildiğimiz bir nesiliz…
   Şimdi görüp duyduğumuz,öğretmenin çocuğa bir siteminde anne,baba,dayı,hala,amca,teyze,enişte,bacanak… hep birlikte okul basıp ‘’Sen bizim çocuğun psikolojisini nasıl bozarsın?’’diye öğretmenini döven,yaralayan,öldüren bu nesille uzaktan yakından alakamız yok bizim.
   Lise mezunu arkadaşlarımızın bugünkü üniversite mezunlarının yanında doktora yapmış bir insan kalitesinde olduğunu bilen bir nesilin çocuklarıyız biz…
   Bence bizim nesil’e benzemeye çalışın. Belki Türkiye kurtulur.

Alıntı: Necmi Akıllıca