NE OLACAK Kİ?

Yere çöp atmanın yanlış olduğunu bilmeyen insan yoktur! Ama maalesef birçok insan buna rağmen yollara, derelere, denizlere, doğaya kısacası heryere çöp atıyor.

Yere çöp atmanın bilinçsizlik, yaşama kültürü vb. bir çok sebebi elbette vardır. Ancak yere çöp atan birçok kişinin genelde iki sebepten ötürü yere çöp attıklarını düşünüyorum:

1- Herkes yere çöp atıyorsa ne olacak ki(!) ben de atayım.

2- Bir iki çöp yere atarsam, ne olacak sanki?

Bakış acısı ve mantalite böyle olunca pencereden, balkondan ve arabadan yerelere çöp atan atana...

Dolayısıyla "Herkesin yere çöp attığı algısı ve bir iki çöpten ne olacak" şeklindeki yanlış davranışın yaygın olması, çevre kirliliğini kaçınılmaz kılıyor.

Yere çöp atıp, yerlerin kirli olmasından şikayetçi olmak, ayrıca trajikomik, paradoks ve izaha muhtaç bir durum.

Bu trajikomik, paradoks ve hatta arasyonel durum, şehirleri ve doğayı yaşanmaz hale getirdiği aşikârdır.

Esasında bu mantalitanın özünde sorumsuzluk, duyarsızlık ve bilinçsizlik mevcut.

Bu sorumsuzluk, duyarsızlık ve bilinçsizlik, bir çok şekilde ve durumda karşımıza çıkmaktadır.

İşte bu günlerde, söz konusu duyarsızlık ve sorumsuzluk durumuna maalesef koronavirüsünde de tanık oluyoruz.

"Koronavirüs bulaşmasın" diye bütün spor müsabakaları ertelenmiş, camiiler adete kapatılmış ve okullar tatil edilmiş durumda.

Hatta birçok özel işletmelere de çalışma yasağı getirildiği malumunuzdur.

Bu denli olağanüstü alarım durumu olduğu halde "Bana bişey olmaz kafasını yaşayanlar," olayın ciddiyetini ve önemini henüz idrak etmiş görünmüyorlar.

Dahası bu bağlamda bilim insanlarının ve yetkililerin; "Evdekal, dışarı çıkma" gibi telkin ve uyarılarına rağmen maalesef "idrak" yolları kapalı olan insanlar; "Aman ne olacak, bana bişey olmaz!" havasındalar...

Uyarılara ve kurallara gereken dikkat ve hassasiyet, bir çok konuda gösterilmediği gibi bu hayati konuda da gösterilmemektedir.

İşte bu durum, tıpkı insanların yere çöp atma mantığı ile aynıdır.

Zira koronavirüs için "evdekal" uyarısını dikkate almayanlarda şu iki temel düşünce mevcut:

1- Aman, ne olacak ki? "Herkes zaten dışarıda" deyip dışarı çıkanlar...

2- Günde bir iki defa dışarı çıkarsam sanki ne olacak?

Mantalite böyle olunca, bir çok insan zorunlu olmadığı halde dışarı çıktığı gibi sosyal mesafeye de dikkat etmemekte.

Bu şekilde dışarı çıkanların, hem kendilerini hem yakınlarını hem de başkalarının hayatlarını riske attıkları yetmiyormuş gibi kurallara ve uyarılara uyanları da korkaklıkla itham etmeleri, ayrıca tek kelime ile cahilce bir davranıştır.

Evde kalmak, korkaklık değil, tedbir almaktır. Bu süreçte bilim insanların uygun gördüğü en iyi önlemdir.

Dolayısıyla "Korkunun ecele faydası yok" deyip dikkatsiz, tedbirsiz ve bilinçsizce davranmak doğru değildir.

Tabii ki, ruhunuzu korku ve endişeye teslim etmeyin. Panik davranıp kendinize ve çocuklarınıza aşırı endişe ve kaygı yüklemeyin.