10 Yıl Sonra Kendinizi Nerede Görüyorsunuz Kompozisyon

Şu anda 12 yaşındayım. 15 yıl sonrasında kendimi evinden ayrı farklı bir şehirde çok yorucu geçen bir üniversite hayatından sonra diplomasını eline almış, KPSS’den alnımın akıyla çıkıp mesleğine atanış idealist bir pilot olarak görüyorum. Küçüklükten beri Türk Yıldızları pilotu olmak istiyordum. 15 yıl sonra ise bu hayalime kavuşmanın mutluluğunu yaşıyorum.

Meslekte henüz çok yeniyim. İleriye dönük ideallerim var. Benden çok daha tecrübeli olan pilotlardan yeni şeyler öğreneceğimden eminim. Bu bana çok heyecan veriyor. Zaten güzel şeyler yapacağımı düşünüyorum. Her fırsatta kendimi geliştirmek istiyorum. Şimdi maddi durumum da eskiye göre çok iyi hale geldi. Önceden sorsalar bu kadar yüklü bir maaş alabileceğimi tahmin edemezdim.

İlk olarak kendime güzel bir araba aldım. Yine müstakil, bahçeli, şehrin gürültüsünden uzakta sessiz ve huzurlu bir semtte ev aldım. Kazandığım para ile beni okutup bugünlere gelmede büyük katkısı olan aileme he anlamda destek olacağım. İş anlamında da görevimi layıkıyla yapmaya çalışacağım. Zaten olmak istediğim mesleği elime aldım. Bundan sonrası ise işimi severek yapmaktır.

Kısacası kimileri 10 yıl, kimileri 20 yıl sonra kendilerini gördüğü yerler hakkında düşüncelerini yazıyor. Ben de bu yazıda sizlere fikir vermesi adına hislerimi aktardım. Genel olarak herkes ileriye dönük olmak istediklerini yazarken hep güzle ve olumlu şeyler yazmaktadır. Bunlar aslında ulaşmak istediğimiz hayallerimizden başka bir şey değildir.

**********

“Kendimi on yıl sonra bir sahilde otururken görüyorum” derdik belki de…

Peki bu soruya bu şekliyle verilen cevap tatminkar mıdır? Yeni sorulara gebe bırakılabilir mi? Doğrusu nedir?

Bir klişe olsa da en hakiki sualdir belki ama bence eksikliği tamamlandığında…

Bana kalsa “On yıl sonra kendini hangi hayal ya da hedeflerini tamamlamış olarak görüyorsun?” derdim.

Çünkü ben on yıl sonra kendimi bir sahilde keyifle otururken görüyorum. Önemli olan oraya oturana kadar hangi hayallerime kavuştuğum ya da profesyonel bakış ile hangi hedefleri tutturduğum önem arz edecektir.

Çalışma hayatına dair kim bilir yönetici olmak üzere bir iş görüşmesi yapsam ve “On yıl sonra bu şirketi en tepe noktaya getirmiş, yerime birini yerleştirmiş ve bırakıp köşeme çekilmiş, huzurla bir sahilde kahvemi içiyor olarak görüyorum” desem cevapların en etkileyici hali olurdu belki de.

Ama bizler on yıl sonra kendimizi kapitalist sistemin içinde hala yer edinme ve yer tutma tarifleriyle görüyoruz. Kimse on yıl sonra tüm hayal ve hedeflerine ulaşmış olmayı hayal etmiyor ilginçtir.

Herkesin bir yanı alıp başını egede bir sahil kasabasında bir kafe işletmek üzere klişe söylemlerde iken, bir yanı da on yıl sonra hala kariyer hedefinde kalıyordu.

Darağacının bundan daha iyi bir görünümü olamazdı. Ve insanların kendini özgür hissetmemelerinin kendinden daha iyi bir faili de bulunamazdı. Gerçekte gönülden istenmeyen bir hayal ile (ki bu ege sahilinde yaşam hayali) gerçekte üzerine tam düşünülmemiş ve sistem hatalı kariyer hedefi arasında sıkışmış bir insan bundan daha iyisini nasıl başarabilirdi ki?

Önünde duran on yılı nasıl yaşamak istiyor ve hedefliyorsun bunu iyi düşünmen gerekmez mi? Buna en doğru cevapları bulmamız gerekmez mi?

Mesela güneşi daha çok hissetmek isterim. Özgürce sokaklarda dolaşmak, avazım çıktığınca şarkılar söylemek isterim. Ayaklarımı kızgın kumlardan serin sulara değdirmek ve en büyük hazları hissetmek isterim. Çok büyük aşk ya da aşklar yaşamak ve hikayeme ortak aşıklar katmak, sevdiğimle en deli tutkuları en mutlu anları yaşamak isterim. Belki hayalini kurduğum konfora ve maddiyata kavuşmak isterim. İşimde büyük başarılar elde etmiş ve keyifle unumu eleyip eleğimi asmış olmayı dilerdim. Büyük işlere imzamı atmış, adımı insanların aklına kazımış olmayı isterdim.

Betül Yergök