Ortaokul üçteydim, kurabiye yapardım. Okula götürür satardım.

Ortaokul üçteydim, kurabiye yapardım. Okula götürür satardım.

Kendiniz mi yapıyordunuz?

Evet, kendim yapıyordum. Sonra fırına götürüyordum, fırında pişiriliyordu. Sonra alıp eve getiriyordum ve ertesi gün de okula götürüyordum. Kurabiye beş kuruşa satılıyordu ben dört kuruştan veriyordum okula. Bana mal oluşu tahmin ediyorum iki buçuk-üç kuruş falandı ama para kazanıyordum çünkü çok satılıyordu kurabiyelerim.

Bir de Şahin ağabeyim bir küçük fotoğraf makinesi buldu, film aldı falan herkes çektiriyor. Bunun üzerine fotoğrafçılık yaptım okulda.

Fotoğrafçılık, kurabiye… Yazın da, okuldan mezun olduktan sonra, hızarda çalıştım. Diğer ağabeylerim, ablalarım “Bizim aileye yakışmaz. Yapma” derlerdi. Ama analığım beni teşvik ederdi “Aferin oğlum, aferin oğlum çalış” diye.

Para kazanmak… Benim bağımsız olma isteğim vardı hayatta.

Doğan Cüceloğlu
(Damdan Düşen Psikolog / Sayfa: 120, 121)