İslam'da İtikadi ve Ameli Mezhepler

İslam , büyük dünya din yayımlanan Hz.Muhammed'in 7. yüzyılda Arabistan'da CE . Arapça terim Islam , kelimenin tam anlamıyla “teslim” aydınlatan İslam-ki (aktif parçacığın gelen Müslüman denilen mümin temel dini fikir Islam ) iradesine teslim kabul Allah'a (: Tanrı Arapça, Allah'ın). Allah, dünyanın yaratıcısı, koruyucusu ve onarıcısı olan tek Tanrı olarak görülür. İnsanoğlu sunmalıdır hangi Allah'ın izniyle, içinden bilinen hale getirilebileceğini kutsal kutsal, Kur'an(sıklıkla Kur'an'ı İngilizce olarak yazılır), Allah'ın elçisi Muhammed'e vahyettiği. İslam Muhammed in (dahil peygamber dizisinin son kabul edilen Adam , Nuh , İbrahim , Musa , Süleyman ve İsa ) ve onun mesajı aynı anda consummates ve önceki peygamberlere atfedilen “vahiy” tamamlar.

Hz. Muhammed'in küçük bir mürit grubuna öğrettiği din, tavizsiz bir tektanrıcılığa ve belirli temel dini uygulamalara sıkı sıkıya bağlılığa vurgusunu koruyarak, dünyanın her yerinde hızla yayıldı.Orta Doğu'dan Afrika'ya, Avrupa'ya , Hint Yarımadası'na, Malay Yarımadası'na ve Çin'e. 21. yüzyılın başlarında dünya çapında 1,5 milyardan fazla Müslüman vardı. İslam içinde birçok mezhep hareketi ortaya çıkmış olsa da, tüm Müslümanlar ortak bir inanç ve tek bir topluluğa ait olma duygusu ile bağlıdırlar .

İslam'ın temelleri
HZ. Muhammed'in mirası
Hz. Muhammed, İslam'ın başlangıcından itibaren, takipçileri arasında bir kardeşlik duygusu ve bir inanç bağı telkin etmişti; bu, her ikisi de, Mekke'de doğmakta olan bir topluluk olarak zulüm deneyimleriyle vurgulanan, aralarında yakın bir ilişki duygusunun gelişmesine yardımcı oldu. . Kuran vahyinin ilkelerine güçlü bağlılık ve İslami dini uygulamaların göze çarpan sosyoekonomik içeriği bu inanç bağını güçlendirdi. 622 yılında CE Hz göç zaman Medine , vaaz yakında kabul edildi ve İslam'ın toplum devlet ortaya çıktı. Bu erken dönemde İslam, karakteristik ahlakını kazandı.yaşamın hem manevi hem de dünyevi yönlerini kendi içinde birleştiren ve yalnızca bireyin Tanrı ile olan ilişkisini (vicdan yoluyla) değil, aynı zamanda sosyal bir ortamda insan ilişkilerini de düzenlemeye çalışan bir din olarak. Böylece, sadece İslami bir dini kurum değil, aynı zamanda bir İslam hukuku , devlet ve toplumu yöneten diğer kurumlar da vardır. 20. yüzyıla kadar dini (özel) ve laik (kamusal) bazı Müslüman düşünürler tarafından ayırt edilmedi ve Türkiye gibi belirli yerlerde resmi olarak ayrılmadı .

İslam'ın bu ikili dini ve sosyal karakteri, kendisini bir şekilde, cihad yoluyla dünyaya kendi değer sistemini getirmek için Tanrı tarafından görevlendirilen dini bir topluluk olarak ifade eder (genellikle "kutsal savaş" veya "kutsal mücadele" olarak tercüme edilir). ), Müslümanların ilk nesillerinin şaşırtıcı başarısını açıklar. 632 yılında Peygamberin ölümünden sonra bir yüzyıl içinde CE , onlar-dan dünya İspanya'da genelinde büyük bir bölümünü getirmişti Orta Asya'da yeni altında Hindistan-to Arap Müslüman imparatorluğu.

İslami fetihler ve imparatorluk inşası dönemi, İslam'ın bir din olarak yayılmasının ilk aşamasını işaret ediyor. İslam'ın inananlar topluluğu içindeki temel eşitlikçiliği ve diğer dinlerin takipçilerine karşı resmi ayrımcılığı , hızlı dönüşümler kazandı. Yahudiler ve Hıristiyanlar, kutsal kitap sahibi topluluklar olarak özel bir statüye sahipti ve “Kitap Ehli” olarak adlandırıldılar.ahl al-kitāb ) ve bu nedenle dini özerkliğe izin verildi. Bununla birlikte, kişi başına vergi olarak adlandırılan bir vergi ödemeleri gerekiyordu.cizye , ya İslam'ı kabul etmesi ya da ölmesi gereken putperestlerin aksine. “Kitap ehli”nin aynı statüsü daha sonra belirli zamanlarda ve yerlerde Zerdüştlere ve Hindulara kadar genişletildi, ancak birçok “Kitap ehli” cizyenin sakatlığından kurtulmak için İslam'a katıldı. 12. yüzyıldan sonra İslam'ın çok daha büyük bir yayılımı, Hz.Sufiler İslam'ın yayılması için başlıca sorumlu olduğu (Müslim mistikler), Hindistan , Orta Asya, Türkiye ve Sahraaltı Afrika'da ( aşağıya bakınız ).

Cihat ve Sufi misyonerlik faaliyetinin yanı sıra, İslam'ın yayılmasında bir başka faktör, İslam'ı yalnızca Hindistan'ın doğu kıyısına ve Güney Hindistan'a oldukça erken bir tarihte tanıtmakla kalmayıp, aynı zamanda ana katalizör ajanlar olduklarını kanıtlayan Müslüman tüccarların geniş kapsamlı etkisiydi. Sufilerin yanında) insanları İslam'a sokmak içinEndonezya , Malaya ve Çin. İslam, 14. yüzyılda Endonezya'ya tanıtıldı ve bölge Hollanda hegemonyasına girmeden önce orada siyasi olarak pekişecek zamanı bulamamıştı .

İslam tarafından benimsenen çok çeşitli ırklar ve kültürler (21. yüzyılın başlarında dünya çapında tahminen toplam 1,5 milyardan fazla insan) önemli iç farklılıklar üretti. Ancak Müslüman toplumun tüm kesimleri ortak bir inanca ve tek bir topluluğa ait olma duygusuna bağlıdır. 19. ve 20. yüzyıllarda Batı sömürgeciliği döneminde siyasi güç kaybıyla birlikte İslam cemaati kavramı (ümmet ) zayıflamak yerine güçlendi. İslam inancı, 20. yüzyılın ortalarında çeşitli Müslüman halkların siyasi özgürlük kazanma mücadelelerinde yardımcı oldu ve İslam'ın birliği daha sonraki siyasi dayanışmaya katkıda bulundu.

İslami doktrin ve sosyal görüşlerin kaynakları
Genel olarak İslami doktrin, hukuk ve düşünce dört kaynağa veya temel ilkeye dayanır (usûl ): (1) Kur'an, (2) Sünnet ("Gelenekler"), (3) icmā' ("görüş birliği") ve (4) ictihad ("bireysel düşünce").

NS Kur'an (kelimenin tam anlamıyla, "okuma" veya "okuma"), baş melek Cebrail tarafından Muhammed'e verilen Tanrı'nın kelimesi kelimesine veya konuşması olarak kabul edilir . Eşit olmayan uzunlukta 114 sureye (bölüme) bölünmüş, İslami öğretinin temel kaynağıdır. Muhammed'in kariyerinin en erken döneminde Mekke'de nazil olan sureler, çoğunlukla etik ve ruhsal öğretiler ve Hesap Günü ile ilgilidir. Peygamber'in kariyerinin daha sonraki bir döneminde Medine'de nazil olan sûreler, çoğunlukla toplumsal yasama ve toplumu oluşturma ve düzenlemeye yönelik siyasi-ahlaki ilkelerle ilgilidir .