Zorunlu eğitim anasınıfı + 4 yıl olmalı.

Sonrasında okumak ve okutmak sınıf öğretmenlerinin yönlendirmesi ile olmalı. İlk 4 senede her öğrencinin ne olduğu, kapasitesi, uçacağı mı yüzeceği mi yoksa akademik dayatma ile sürüneceği mi belli oluyor.
Zorla okutmak veya velilerin akademik eğitime kendilerini hapsetmesi doğru değildir.
Herkes memur olmaya çalışıyor. Birkaç sene sonra sistem tamamen tıkanacak. İşsiz güçsüz ordusu için mecburen yeni sınavlar, yeni engeller konulacak. Çözüm bu şekilde bulunmaya çalışılacak.
Kesin çözüm ise uzun süreli bir yapılanmaya gitmektir. Sistemin yüzde 30unu akademiye, kalan yüzde 70 ini de nitelikli meslek liselerine, sanayilere, yönlendirmek gerekiyor. Sanırım Almanya gibi gelişmiş ülkelerde de böyleymiş. Çalışma ortamlarını okullara dönüştürmeliyiz. Okul dört duvar arasında değildir. Kurulan sistem tarım dönemine ait sistemdir. Bu sistemin köklü değişikliğe ihtiyacı olduğu aşikardır. Artık Tüketim odaklı bir sistemden üretim odaklı sisteme geçmemiz lazım. Yaptığımız her adım tüketim odaklıdır malesef. Eğitimde herkes elini taşın altına sokmalıdır. Belediyeler parke taşı döşeyip duracağına istihdam ile ilgili yeni kapılar açarak  sisteme yardımcı olmalıdır.
Sanayi siteleri kendi okullarını açmalıdır. Havaalanları, fabrikalar kendi okullarını açmalı ve nitelikli insan gücünü elde edebilmelidir.
Yoksa hem tüketim ile zam üstüne zam yapılır, hem sistem tıkanır, hem mezun işsiz sayısı telafisi imkansız sıkıntılar doğurur. Hem ülke ekonomisi, Sosyal düzen çıkmaza girer. Psikolojik sorunlar baş gösterir. Vs vs vs...
Ya da sistemi devam ettiririz. Herkes uyur. İş işten geçince uyanırız.
Selçuk Tütak
Eğitimci Yazar