Yürekten Kaleme Düşen Küçük Münevver ve Öğretmene Saygı

Hayatın zorluğuna henüz bu yaşlarda göğüs geren can Münevver. Annesi şeker hastalığı nedeniyle ağma olmuş gül Münevver.Elbiseleri çoğu zaman kirli,saçları bakımsız ama gözleri ama gözleri ışıl ışıl ışıldayan Münevver. Bugün yine sımsıkı tutmuştu annesinin ellerini sımsıkı.Karşıdan karşıya geçiriyordu annesini,tıpkı ellerinden sımsıkı tutup annesini çocuk parkına getirdiği gibi. Annesi Münevveri görmüyordu,göremiyordu ama orada olması Münevver'in ruhunu sımsıkı sarıyordu.Ben yüzlerce öğrenci içersinde en çok Münevver'i sevdim.Oysa okuluma geleli birkaç ay dahi olmamıştı.Bir bahaneyle kocaman bir pastel boya çantası hediye ettim ki ona beyaz bir kağıda rengarenk düşlerini resmetsin.O günden sonra tek bir gün olsun boya çantası yanında olmadan okula gelmedi.Ah Münevver her öğretmenin yüreğinde bir yaradır Münevver'ler.Işte tam da bu nedenle toplumun en temel dinamiğidir öğretmen.Meslek hayatı boyunca nice Münevver'ler taşır yüreğinde öğretmen.Sırf bundan dolayı dahi saygıyı hak eder öğretmen diye düşünüyorum.Ekşi sözlük gibi öğretmene hakaret eden haddini bilmezlere toplum olarak tek ses olmalı,kınamalı,hadlerini bildirmeli.Münevver'leri ise asla ama asla unutmamalı,elinden tutmalı her dem;tıpkı onun annesinin elini sımsıkı tuttuğu gibi. Hayatta yalnız kalmamalı Münevver'ler, biz öğretmenler onların ellerinden her dem ama her dem sımsıkı tutacağız yeter ki toplum olarak sizler öğretmene olan saygıyı diri tutun ve yanımızda durun.

Bazen tek başına taşımak zor oluyor bilinsin isteniyor ve ansızın söze dökülüyor işte hisler.Ortak olun istedim.Bilin istedim ki Münevver'leri yüreğinde inceden bir sızı misali taşıyan hakkı ödenmez öğretmenleri vicdan sahibi olan her insan da yüreğinde taşısın.

Saygılarımla... (A.ARKAN)

Alıntıdır