Yeni Bir Öğretmenin Bilmesi gerekenler

By Elena Aguilar
Sınıftaki ilk yılımdan beri yirmi yıl geçti. O zaman üzerine düşünürüm ve keşke kendimle, öğretmenlikle ve öğrencilerimle ilgili birkaç şey bilseydim. Keşke keşke keşke benimle paylaşılmış olsaydı, bazıları sadece yaşamak ve öğrenmek zorunda kalıyorlardı.

Bu yüzden bu düşünceyi hem yeni öğretmenlere hem de onları destekleyenlere sunuyoruz. Yeni bir öğretmenle çalışıyorsanız, önümüzdeki birkaç gün içinde odalarına uğrayacağınızı ve kendi deneyimlerinizden bazı bilgileri paylaşabileceğinizi umuyorum. Ve eğer yeni bir öğretmen iseniz, bu düşüncelerin doğrulanmış, umutlu ve becerikli hissetmenize yardımcı olabileceğini umuyorum.

1. Bu daha iyi olacak. İlk öğretim yılı çok zor. Neden bu kadar zor olduğunu bile bilmiyorsunuz - başınızı bunun etrafına saramazsınız çünkü hayatta kalma modundasınız. Çok zor, çünkü kalbinizi, zihninizi ve bedeninizi asla sahip olmadığınız şekilde itmeniz isteniyor. Her gün binlerce karar alıyorsunuz ve ne yaptığınızı bilmediğinizi bildiğiniz büyük bölümleriniz var. Yani her gün aldığınız kararları sorguluyorsunuz - ve sorgulamak güzel, öyle, ama bu sorgulama sizi yorgun ve güvensiz hissettiriyor. Daha iyi olacak. Sadece aşırı yükledin. Çok şey öğreniyorsun - bunu tanıyamayacağını bile biliyorum, çünkü çok yorgunsun, ama aylar geçtikçe batacak. Hiçbir şey ilk yıl kadar zor olamaz.

2. Daima yürekten çalışın. Hareketleriniz ve sözleriniz yürekten ortaya çıkarsa, çok fazla hata yapamazsınız. Öğrencilerinizi sevmenize izin verin; onlara aşık olmaktan korkma. Yeni bir öğretmen olarak kabul edilmenin yolu budur. Onları tanıyın, merakınızı şımartın, kim olduklarını öğrenmek için zaman harcayın - gerisi bunu takip edecek.

3. Senin hakkında bunu hatırlayacaklar. Öğrencileriniz onları nasıl hissettirdiğini, sizin sevilip sevilip sevilmediklerini hatırlayacaktır. Bunu biliyorum: Ben öğrettiğim ilk çocuk grupları arasında bulunan onlarca eski öğrenciyle temas halindeyim. Onlar için sevgimi çeşitli şekillerde hatırlıyorlar; çarptığım ya da ödevlerini iki gün içinde geri vermediğimi ya da dağınıklığımı geri vermediğimi hatırlamıyorlar. Ne hatırladıklarını dinlediğimde, bunun benim için sevgim olduğunu duydum - ve derinden sevdim.

4. Sürprizlere açık olun. Öğrenciler sizi şaşırtacak - öğrenemeyeceklerini düşündüğünüz şeyleri öğrenecekler, beklemeyeceğiniz şekilde büyüyecekler. Belirli bir öğrencinin daha sonra mücadele edeceğini düşünebilirsiniz (zaten ikinci sınıfta tutuldu, kendi adını heceleyemiyor ve açıkça bir öğrenme engeli var). O zaman 10 yıl sonra, lisedeki mezuniyet töreninde, sanat kolejine kabul edildiğini duyduktan sonra, makyajınızı mahvedeceğiniz gözyaşları göreceksiniz ve dokular getirmediniz ve sizi gördüğünde sırıtıp kocaman bir şey veriyor. sarıl ve şöyle diyor: “Bayan Aguilar, geldiğine çok sevindim. ”Yine de ağladığını ve ona ne kadar gurur duyduğunu söyleyeceksin. Gerçekten hayatınızın en neşeli günlerinden biri olacak. Aynı zamanda ilk sınıfta, hepsini mahvettiğini düşündüğün zaman sınıfındaydı. “Bana karşı gerçekten iyiydin ve çizmem için beni teşvik ettin.

5. Bir antrenör bulun. Büyümenizi destekleyebilecek, antrenörlük eğitimi almış, sizi gözlemleyecek ve size geribildirim verecek ve öğretmen olarak sahip olduğunuz vizyonun gerçekleşmesinde size yardımcı olacak birini bulun. Bunları kendi başınıza çözemezsiniz. Ne göremediğini göremezsin. Bilmen gerekenleri bilmiyorsun. Bir koç isteyin, yalvarın, tüm olası seçenekleri araştırın ve büyümenize yardımcı olacak birini bulun.

6. Ve bir koç bulamıyorsanız ... Kımıldayın. Başka bir okul bul. Ciddiyim. Büyümenizde birilerinin öğretmen olarak sizi destekleyeceği bir yer bulun. Tamam, eğer bir koç olamıyorsa, bir mentor için uzlaşın, belki de sizi değerlendirici olmayan bir şekilde desteklemeyi taahhüt edecek bir yönetici veya bir mentor olabilecek bir eş öğretmen veya profesyonel bir öğrenme topluluğu bulun. birbirini gözlemleyen öğretmenler. Kendi gelişiminize kendiniz rehberlik edemezsiniz - haftalık (şanslıysanız) veya yıllık mesleki gelişim yeterli olmaz.

Yeni bir öğretmen olarak çok fazla geri bildirim ve desteğe ihtiyacınız var. Elinize geçene kadar destek aramayı bırakmayın. Öğreniyor ve öğrencilerinizin gereksinimlerini gittikçe artan bir şekilde karşıladığınızı düşünüyorsanız, kendinizi iyi hissedeceksiniz. Kalacaksın. Ve çocukların kalacak öğretmenlere ihtiyacı var.

İlk yıl (ilk aşk gibi) o kadar çok yüksek ve alçaktır ki, 1995–96 okul yılını hatırladığımda hala hem rüya gözlü hem de panik alıyorum. Bu yılı yakalayın, güvendiğiniz insanlarla hikayelerinizi paylaşın ve 20 yıl sonra geriye bakın ve kendinize bir "Bildiğim Ne Biliyor" mektubu yazın.