Sınıfında Oturma Düzenini Değiştirdikten Sonra Hayatı Değişen Öğretmen

Hatta size gözünüze çarpan hiçbir şey söyleyemeyeceğimi düşünerek gözlerinizi yuvarlıyor olabilirsiniz. Ama eğer benim gibiyseniz, burada bir şeylerin olması ihtimaline karşı okumaya devam etmek de istersiniz.

Bir öğretmen olarak benim için her zaman en önemli mücadelelerden biri, sınıfıma 35 sırayı sığdırmaya çalışmak ve harika bir sınıf ortamı yaratmak olmuştur. Her yıl aynı mücadeleyi veririm: Okuma köşem, küçük grup masam, halım, kendi masam, tüm malzemelerimi koymak için bolca raf ve dolap ve 35 minik insan için yeterince sıra olması ne kadar mümkün? Gözlerinizi devirmeye başladınız mı?

Bana, çocukların işbirliği içinde çalışabilmeleri için grup halinde oturabilecekleri ve aynı zamanda kendi aralarında çok fazla konuşmayacakları bir oturma düzenimin olması söylendi. Sınıfımızda tüm bu gerekli bölümlerin olması ama sınıf içinde kolayca hareket edebileceğimizden emin olmamız gerekiyordu! Bu, benim için bütün bir eğitim yılı boyunca verdiğim bir mücadele olduğu için en sonunda sınıfımı düzenlemek için uygun bir yöntem buluyorum. Sorun şu ki, bir yıl boyunca kullandığım bir yöntem gelecek yıl işlevini yitirebiliyor. Yine de, sınıfımda başka hiçbir çalışma düzeninin işe yaramayacağına ikna olsam o oturma düzenine sadık kalırım.

Bu yıl riski göze alıp yepyeni bir yöntem denemeye karar verdim. Pinterest‘e girdim ve oturma düzenleri ile ilgili önerileri araştırdım. Bir süre sonra kendimi, sayfanın aşağılarına doğru inerken ve “Hayır. Hayır, çocuk sayısı çok fazla! Bu benim sınıfımda olmaz! Hayır bu da olmaz, bunu yapamazlar” diye söylenirken buldum. Bahane üstüne bahane üretirken birden şunu fark ettim: “Neden bu kadar olumsuz bakıyorum?” Ve ardından denemeye karar verdim. Sınıfım için uygun olduğunu düşündüğüm bir düzenlemeyi seçtim ve sıraları bu şekilde yerleştirdim. Ertesi gün öğrencilerim geldi ve gözlerime inanamadım! Düzenleme mükemmeldi. Bu düzenleme şekli ile sınıfta 30’un altında çocuk varmış gibi görünüyordu. Küçük gruplar öğrencilerin birbirleriyle konuşmalarını mümkün kılıyordu ama bir taraftan da onları birbirinden ayırıyordu. Ben de birbirinden ayrı durması gerekenler arasına mesafe koyabiliyordum.

Bulduğum sınıf düzeninin, sınıfıma rahatça çalışması için fırsat verdiğini görünce çok mutlu oldum ama içimdeki duygular biraz daha karmaşıktı. Kendimden çok rahatsız olmuştum. Neredeyse kimsenin 35 çocuk için işlevsel bir oturma düzeni fikri olamayacağına o kadar ikna olmuştum ki sınıfım için muhteşem olan bu oturma düzenini az daha gözden kaçırıyordum. Kim bilir kaç kez, “Benim sınıfımda işe yaramaz bu” diyerek iyi bir fikri ve öneriyi hiç denememeyi seçmiştim.

Bu doğru çünkü, biz öğretmenlerin günlük mücadelelerden kafayı kaldırıp diğer öğretmenlerin neler yaptığı ile ilgilenmeye vakti kalmıyor. Her sınıfın ve her öğrenci grubunun kendi içinde zorlukları vardır ve bir öğretmenden gelen bir öneri ya da bir yöntemi kendi öğrencilerinize nasıl uygulayabileceğinizi görmek güçtür. Elbette her öneri de işe yaramayacaktır. Her öneri mükemmel olmayacaktır. İhtiyacınız olan, bir başkasının size sunduğu fikri alıp onu öğrencilerinizin ihtiyaçlarına göre en uygun hale getirmektir. Ancak kendi deneyimimden yola çıkarak size şunu söylemek isterim: Lütfen deneyin! Eğer siz de benim gibiyseniz, size gelen bir öneride ilk tepkiniz, öneriyi dinlerken kafanızda sizin için ne kadar uygun olmadığı hakkında gerekçeler üretmek olacaktır. Kısa bir süre önce değişmeye karar veren yeni ben olarak size şunu söylemek isterim: Biri size bir öneri ile geldiğinde gözlerinizi devirmekten ve zihninizde nelerin sınıfınız için uygun olmadığının listesini yapmaktan kaçının ve sadece deneyin. Kim bilir belki siz de bir gün mükemmel oturma düzeniyle karşılaşabilirsiniz!

Çeviri:Yeliz Çetindağ

Kaynak: https://www.boredteachers.com/community-posts/change-your-seating-arrangement?fbclid=IwAR0hDYSk4oQA8KZqKi5oqNIb3a8NjwlHKz-nqrvo-ncWqJ0JNd_HBymxbXY