SİLBAŞTAN BİR EĞİTİM SİSTEMİ DEĞİL

SİLBAŞTAN BİR EĞİTİM SİSTEMİ DEĞİL

Dost acı söyler derler ya, ben de bir eğitimci olarak çok uzatmadan birkaç cümle ile tatlı-acı bir şeyler söylemek istiyorum.
Gerçekten uzun yıllardan beridir, ilk defa bir öğretmen, bir eğitimci ve bir eğitim bilimci bakanımız oluyor. Hem de, alternatif düşünen, yapıcı ve tamamlayıcı bir insan. Hemen bir şeyler yapmak istiyor elbette. İnsanın bir gönlünün çektiği var, bir de gücünün yettiği vardır. Tam bu aşamada eğitim sisteminin içinde bulunduğu bunca sorunlar içinde şu anki üst yapı araçları ve eğitim-öğretim kadrosuyla hemen şimdi bunca sorunu çözmek mümkün görünmemektedir. Bence.
Ne var ki bu günlerde neredeyse herkes bir iyileştirme reçetesi sunuyor. Elbette bu katkıları yadsımak doğru olmaz. Ne var ki, bu sistem içerisinde ne yaparsanız yapın. Sadece geçici bir iyileşme gibi bir durumla karşı karşıya kalabiliriz. 
Elbette bu sistemin yenilenmesi için bir takım yapısal değişimlerin gerçekleştirilmesi gerekir. Ama bu haliyle olması çok zor gözükmektedir. Çözüm yollarını sayın Milli Eğitim Bakanımızın da bildiğini tahmin edebiliyoruz. Lakin biraz bedeli ağır görünen bir durum. Bence bu bozulan eğitim sisteminin uygulamaları dahil, yeniden daha köktenci bir yaklaşımla değişmesi ve bu günkünün tam tersi bir yaklaşımla kararlı bir şekilde, toplumun büyükçe bir kısmının temsilcilerinin de katıldığı geniş bir konsesüsle toplumun çağın gerektirdiği beklentilerini ve ihtiyaçlarını karışlayacak bir eğitim sisteminin kurulması gerektiği düşüncesini taşımaktayım. 
Eğitim sisteminin yeniden fabrika ayarlarına dönmesi ne kadar rasyonel değilse de, eğitimde yeniden yapılanma adına yapılan ve toplumun ihtiyaç ve beklentilerini karşılayamayan bu son yılların yap-boz, boz-yap ve içinden çıkılmaz hale getirilen uygulamaların da, eğitim sistemindeki sorunları çözmediği gön gibi ortadadır.
Çok uzatmayacağım, hep nasıl bir eğitim diye sorulan soruya, bir eğitimci olarak şunu belirterek şu kısacık yazımı tamamlamak istiyorum. Önce eğitimden taraf olan yurttaşlarla … mış gibi yapılan çalışmalar değil, daha katılımcı ve gerçekten ülkenin geleceğini dert edinmiş, inanmış, özverili ve duyarlı insanlarla bir araya gelinmeli ve tabir yerinde ise bir seferberlik anlayışı içerisinde çalışılmalıdır. Yani; bugünkü sistemi ve uygulamaları şöyle bir tersinden okumalı ve hayata geçirmeliyiz. 
Çok ta acı söylemediğimi biliyorum. Bu ülke ve bu ülkenin geleceği olan çocuklar bizim. Herkes gelecek için bir şeyler yapmalı. Tam da bu günler de, arabayı yola sokmuşken. Estek-köstek değil, destek olmalıyız. Kime…?
Umuyor ve diliyorum, bunca sorunların yaşandığı bu günlerde, en azından eğitim alanında bir takım ciddi şeyler yapılır. Ve biz eğitimciler de şapkamızı çıkarır. Selamlarız…
Unutmayalım ki 2x2=4 her zaman olmayabilir.
Yeni eğitim-öğretim dönemi herkese hayırlı olsun. 
Abdurrahman POLAT-Eğitimci