Sevgili Anaokulu Öğretmeni (Yeni Okul Yılı Başlıyor)

Sevgili Anaokulu Öğretmeni,

Sonunda burada, tüm yaz için hazırlandığınız gün. Öğretmenlerin Haziran ayında kapılarını kapatıp, Eylül ayında okula tekrar başlayacaklar

Sınıfınızı hazırlamak için yaptığınız özenli gayreti biliyorum ve çocuğumun adını, kendisinin hoş karşılanması için milyonlarca farklı yere yazdım. Kalemlerin bilenmesi için harcanan saatleri biliyorum, . Bugün kapıdan geçen çocukları araştırırken kafanızdaki düşünceleri biliyorum. Bazıları ebeveynlerinin bacaklarına yapışıyor, bazıları Legos'a doğru dalış yapıyor ve kitaplarını bulmaları için raflara dikkatlice yerleştiriyorsunuz. Sürekli bir gözlemci, yüzleri ezberlemeyi, isimleri öğrenmeyi ve ebeveynle çocuğu eşleştiriyorsun, böylece onları okullar kapanana kadar haklarını koruyabilirsiniz

Güne başlamak için zili çaldığınızda, onları zaten içine alıyorsunuz. Halıya çarpışmak için kimin çabucak temizlendiğini fark edersiniz, daha sonra blok oluşturmayı daha sonra bitirmek için endişelenen ve hangi çocuğun gözlerini önlediğini fark ettiniz.  İlkokulun ilk gününü buraya getiriyorsunuz. Her ihtiyaca nazikçe gülümsüyor, yarı yapım kuleler için özel köşe rafları ve cebinize sıkışmış kleenex'lerle karşılık veriyorsunuz.

Anaokulu öğretirken, her şey için hazırlıklı olmalısınız.

Yine de, bunu kaç kez yaparsanız yapın, okulun ilk günü, sizin için, öğrencileriniz için ve ebeveynleri için, ilklere neden olan heyecandır (Senin yerinde duran yıllara rağmen, duyguyla alt etmesiyle az duyarlı değilim.)

Sınıfınızdaki bu öğrenciler, bazıları sadece harfleri ve sesleri tanımaya başlıyor, okumayı öğrenecekler. Bu küçük bedenler, ancak ayakkabıları ve fermuarlı ceketleri sabitleyebildiğinden, gerçekten deşifre edebildiğimiz bir sayfada bir araya getirici harfler bırakacaklar. (Bazen doğru noktalama işaretleri ile bile.!) Son birkaç yıldır yürümeye başlayan ve ilkokul arasında dengeleme yapan bu küçük insanlar bugün Büyük Çocuk Havuzuna dalmayı şimdi yapıyor. (Her ne kadar dürüst olsalar da, dev sırt çantaları ve yepyeni ayakkabıları, onları Büyük Çocuklardan daha iyi giyimli kaplumbağalara benzetiyor.)

Bizim için, ebeveynleri, bugün karışık duygular bir gün. Eğer kendimizi tanıtırken gözümüzde tereddüt görüyorsanız ya da neşeyle, “Tanıştığımıza memnun oldum” cevabını saçma bir “Güzel, nasılsınız?” İle yanıtlıyorsanız, lütfen dikkatinizin dağınıklığınızın sizinle hiçbir ilgisi olmadığını düşünün. Sevimlisin. Gerçekten sen değilsin; bu biziz.

Bazıları için, bizim ilk anaokulumuzun düşmesi, ve en eski olanın, göğsümüzü bir kez bağladıktan sonra bebeğimizden bir adım daha uzaklaştığını - aklımızın tam olarak bir an önce - emin olduğunun muazzam gerçekleşmesiyle aşıyoruz. Bu bizim ilk işimiz değilse, kapıyı atlayıp, çocuksuz sabahlara ve kesintisiz, sıcak bir latteğe hazır olacağımızı varsayalım. Anaokulunda hoopla'nın ilk günü tarafından öldürüleceğimizi düşünürdünüz. Ama bu sürüşe daha önce basmıştık ve ne kadar hızlı gittiğini bilmekle başa çıkmaktayız.

Gözlerini kırpmayın diyorlar. 

Küçük insanımıza, yüreklerimize , sınıfları keşfetmeye, sadece onlar için çok sevgiyle hazırladığınız bir cubona isimleri bulmak için bir gözümüzü sabit tutarız , yakın arkadaşların yanına nasıl katılacağından emin olamayız. ağlamaklı, çünkü hepimiz bir anda ilkleri - ve süren - alarak tüketiyoruz.

Bu bizim ilk, tek, ya da son bebeğimiz kapınıza doğru yürürken olsun, bu anı hazırlamak için yıllarımızı harcadık. Dikkatle yerleştirilmiş sınıfınızı dolduran çocuklar benzersiz olduğu gibi, çabalarımız her birinde belirgin bir şekilde farklı görünüyor. Bazıları için, sadece sağ ayaklarda ayakkabı almak, kutlamaya değer bir başarıdır, diğerleri ise ikinci bir düşünce olmaksızın bağcıklı tokaları bağlar ve bağlar. Sevgi ve cesaretlendirmelerle, bazı çocuklarımız, saç ve aksesuarlarla eksiksiz, ayrıntılı, renkli plaj ve aile resimleri çizmeye başladılar. Diğerleri, aksi takdirde keskin bir beyaz sayfa üzerinde sopa rakamlar göze çarpıyor.

Sonuç ne olursa olsun, hedefimiz aynıydı; Onlar bizimki haline geldikleri günden beri bu küçük bedenlere sevgi aşıladık. Birbirimize bebeklerimizin ayak parmaklarını ilkokulun içine batırdığı ve anaokuluna dönüştüğü bu güne hazırlanırken, başarıları, destek çabalarını ve geçmiş yıllarda çıldırmış gibi başarısız girişimleri kutluyoruz.

Bu çocuklarımızın ilk önce, dişleri kıpır kıpır, eğitim çarklarını bir kenara bırakır, maymun çubuklarının arasından uçarlar ve bu yıl bitmeden, onaylayan tezahüratları aramak için zaferle yeniden yüzerek, havuzların derin sonlarına doğru dalış yaparız. Ve şimdi, onlar da ilk ilkokul öğretmeni - size ilk kelime yazdıktan sonra, ilk dikenli dinozorlar çizilir ve ilk gelecek en iyi arkadaşlar hikaye zamanında onlara oturup sonra size bakacağız. Bugün bu yolculuğa bize katılıyorsunuz, çocuklarımızın burnumuzun altında bir yıl daha büyüdüğü yer. Onlara daha önce sahip olduğumuzdan biraz daha fazla gitmelerine izin verdiğimiz yer.

Hoşgeldin, seninle tanışmayı bekliyorduk. Sınıf kapısında biraz uzun süre kaldığımız için anlayışınız için teşekkür ederiz. Çocuğumuzu, onlar için yarattığınız bu yeni dünyada halıda ve yerlerinde bir yer bulmaya çalışın. Hepsini almak için bir dakikaya ihtiyacımız var.

İçtenlikle,

Bir anaokulunu öğretmenine

Kaynak: http://community.today.com/parentingteam/post/dear-kindergarten-teacher-as-a-new-school-year-begins