Otizm: Neden hala kızları göremiyoruz?  

Micah Grimshaw tarafından

O sırada otizm spektrum koşullarının (ASC) sağlanması için ek sorumluluk sahibi bir GÖNDER öğretmeni olarak, çok uzun zamandır anladığım otizm profiline uymadığı için kız kardeşimin otistik olamayacağından eminim.

Ve işim o kadar emin olmamın tek sebebi değildi: kız kardeşimin doğumundan yıllar önce, erkek kardeşime bir çocuk olarak otizm teşhisi konmuştu. Otizm hakkında öğrendiğim her şey onun tarifine mükemmel bir şekilde uyuyordu. 

Hızlı okuma : Profesör Uta Frith otizm üzerine

Hızlı dinle : Üç altın kuralları s otistik altlık çocuklarda

Bunun gibi daha fazla makale ister misiniz? Tes  Öğretme ve Öğrenme  Facebook grubumuza  katılın 

Kız kardeşimin teşhisinden sonra, beni kokusundan fırlatan şeyin ne olduğunu çıkarmak benim görevim oldu. Kadınlarda ve kızlarda farklı bir otizm sunumu olabilir mi? Yakında, suçluluğun benimle tamamen oturmaması gerektiğini keşfettim, çünkü ortak otizm anlayışımızın bir miktar yetişme gerektirdiğini öğrendim.

Altı tanı
Araştırma çalışmaları ve anekdot raporları bize birçok kadının tanı konmamış otizmle yıllardır yaşadığını söylüyor. Yetişkinlik çağında tanı konan kadınlar sık ​​sık zorbalık yaşadıklarını veya farklı zihinsel sağlık etiketlerinin büyümesiyle yanlış tanı konduğunu ya da aslında doğru bir şekilde teşhis edildiğini ancak karşılanamayan bir ihtiyaç nedeniyle ortaya çıktıklarını bildirmektedir. Bu aynı zamanda bazı erkekler için de geçerlidir.

Kızların erkeklerde tanı oranı ortalama 4'te 1'dir. Anlamlı şekilde, bu, otizmin orta veya şiddetli öğrenme güçlüğü ile birlikte olduğu 2'ye 1'e çıkar. Tersine, zihinsel olarak yetenekli bireylerde oranın 10'da 1'de çok daha düşük olduğu bildirilmiştir.

Otizmin basitçe kızlardan daha fazla erkek çocuğu etkilediği sonucuna varılabilir, ancak diğerleri, daha fazla maskeleme kabiliyetine ve önyargılı toplumsal bakış açılarına sahip kızların kombinasyonunun fark edilmeyecekleri anlamına geldiğine inanıyor.

Maskeleme ve stres
Önceleri, rol yapma öğretmenini birçok küçük çocukla izleyeceğim zaman, hayal gücündeki (başka bir otizm efsanesi büstü) açık güçlülüğü nedeniyle kız kardeşimin tanısı olarak otizmi kovmuştum. Şimdi kız kardeşimin oyununu düşündüğümde, yaptığı Ofsted teftişlerini hatırlattığımı, IEP'nin tüylü öğrencilerini ve benden paylaşmamı istediği veli sonrası sohbetlerini ayarladığını hedefliyor. Bir keresinde, ona bir Noel hediyesi olarak ulusal müfredat ile hediye vermiştim.

Açıkçası, önemli olan ilgi türü değil, yoğunluğu.

Otistik kızlar, sosyal gözlemlerde ve yabancı kişilerle etkileşimi yönetmek için konuşma cümleleri ve ifadeleri taklit etmek konusunda da harikadır. Toplumsallığın bu görünümü yanıltıcı olabilir ve gerçekte sezgisel anlamada yaşadıkları zorlukları gizleyebilir.

Otizmli kadınlarda teşhis eksikliği, otizmli kızlar hakkında çok daha az bilgi olduğu anlamına gelir. Ama onu ararsan, onu bulabilirsin.

Destek kanalları
Kız kardeşim tanı konusunu öğrendiğinde otistik kızlar, kadınlar ve onları destekleyenler tarafından yazılmış kitapları okumaya başladı.

Bu noktada, hem kız hem de erkek çocuklarda sinir çeşitliliğini anlamak için harika bir kaynak olan Kıvırcık Saç Projesi'ni önermek istiyorum .

Ve giderek artan sayıda blog, YouTube videosu ve podcast'in kızlarda otizmin olumlu bir şekilde kabul edilmesini teşvik ettiğini görmek güven verici.

Geçen Kasım ayında, bu konuda Merseyside okullarındaki personele Inset eğitimi vermek beni çok mutlu etti. Ayrıca Abbot's Lea Okulu'ndaki öğrencilerimizin de katılımı beni çok heyecanlandırdı; Alison, Mya ve Saoirse.

Annelerinin yanı sıra, yaşadıkları otizm deneyimleri hakkında dürüstçe konuştular. Çalıştay katılımcıları, kızların sürekli olarak sosyal etkileşimi ve duyusal zorlukları maskelemekten ve kendilerini sık sık engelleyen bir topluma uymaya çalışmaktan ne kadar yorulduklarını anladıkları için doku kutusuna ulaşmaya bırakıldılar.

Merhamet ve işbirliği
Evde de kızarkadaş canavar olan okulda iyi kalpli kızlar hakkında yeterince zor mu düşünüyorsun? Bunun neden olabileceğini düşündün mü?

Bir sonraki tavsiyem, otistik kızların sayıca fazla olduğu özel okullar ve çoğu sınıfa sadece bir taneyle sınırlı. Haftalık bir kız kulübü, kızlarla kişisel güvenlik hakkında konuşmak, hayır demeye yetki vermek, özel ilgi alanlarının tadını çıkarılıp paylaşılabilecekleri “kabilelerini bulmak” için daha fazla fırsat sağlayabilir.

En önemlisi, farklı otizm sunumları hakkında konuşmaya devam etmemiz ve otistik olmanın 'neye benzediğinin' uzun süredir inançlarını toplu halde tutmamız gerekiyor. Farklılığın kabulü bir zorunluluktur, desteğin nerede gerekli olduğunu anlamak hayati önem taşır ve kız ve kadınların kendilerine özgü güçlerini ve topluma katkıda bulunma yeteneklerini kullanmalarını sağlayan bir dünya yaratmak amaçtır.

Micah Grimshaw, Abbot'un Liverpool'daki Lea School'daki otizm araştırma ve geliştirme başkanıdır. 
 

Kaynak: https://www.tes.com/news/autism-why-are-we-still-not-spotting-girls