Okullar neden öğrencinin ruh sağlığına ve esenliğine daha fazla dikkat etmelidir?

Son yıllarda toplumumuzda refah ve mutluluk kavramı giderek merkeze girmiştir. Nobel Ödüllü Ekonomist Daniel Kahneman'ın dediği gibi, “araştırmacılar arasında mutluluğa büyük bir ilgi dalgası var. Çok fazla mutluluk koçluğu var. Herkes insanları daha mutlu etmek ister.” 

Fiziksel sağlığa ek olarak, duygusal sağlığın genel refahımız için hayati olduğu ortaya çıkmıştır. İyi bir duygusal iyilik hali olan çocukların, mutlu, özgüvenli ve sağlıklı yaşam tarzlarının tadını çıkararak yetişkinlere daha büyük oranlarda sahip olmaları, dolayısıyla daha iyi bir topluma katkıda bulunmaları ve nüfusun genel refahını artırmaları daha fazladır.

Belki de bu iyi olma vurgusu, duygusal hastalık ve ruhsal sağlık sorunlarının artan prevalansını yansıtabilir. OECD ülkelerinde, neredeyse dört kişiden biri, her gün daha fazla öfke, endişe ve hüzün, her gün hoşlanmadan, dinlenmekten ve gülmekten veya kahkahadan daha çok şey yaşadığını bildirmektedir. Daha endişe verici olan, dünyadaki çocukların ve ergenlerin yaklaşık% 10-20'sinin akıl sağlığı sorunlarından muzdarip olmasıdır ve artan sayıda çocuk ve ergen son yıllarda endişe, depresyon ve zorluklarla karşılaştığını bildirmiştir. Çocukluk ve ergenlik döneminde duygusal iyilik hali, yetişkinler arasındaki iki ruh sağlığı probleminden yaklaşık bir tanesinin 14 yaşına kadar başlamasından dolayı özellikle önemlidir . Yeni yayınlanmış bir Eğilimler Şekillendirme Eğitimi SpotuBuna daha ayrıntılı olarak bakar. 

Erken yaşlarda duygusal iyiliğin önemi göz önüne alındığında, bu eğilimler dünya çapında araştırmacılar, politika yapıcılar, öğretmenler ve ebeveynler için oldukça endişe verici. Bu belki de dünyadaki okulların ve eğitim sistemlerinin öğrencilerin refahıyla ilgili olarak gittikçe artan bir biçimde ilgilendiği gerçeğine de yansımıştır. Çocuklar ve ergenler zamanlarının çoğunu okullarda geçirdikleri için, öğrenme ortamları, okul dışında yaşadıkları şeylere ek olarak, duygusal refahları üzerinde önemli bir etkiye sahip olabilirler.
Dünyanın dört bir yanındaki okullar ve eğitim sistemleri öğrencilerin refahıyla ilgili olarak giderek daha fazla endişe duymaktadır.

Farklı faktörler öğrencilerin iyiliği için elverişli veya zararlı olabilir ve bu faktörlerin çoğu birbiriyle ilişkilidir. Duygusal destek ve anne babalarla olumlu ilişkiler, kronik stres, zorbalığa maruz kalma, anksiyete ve depresyon gibi yaşamdaki zorluklar sırasında koruyucu bir tampon görevi görebilir. Benzer şekilde, daha mutlu öğrenciler öğretmenleri ile iyi ilişkilere sahip olduklarını bildirme eğilimindedir ve öğretmenlerinden yüksek düzeyde destek alanlar, okulda stresle başa çıkma eğilimindedir. Okul dışında, gönüllülük gibi diğer faaliyetlerde bulunmak, işbirliğini ve kişilerarası güveni geliştirmeye yardımcı olabilir. Okul dışındaki arkadaşlarla sosyalleşmek de yaşam doyumu, okulda aidiyet duygusu, mutluluk ve öz saygı ile pozitif ilişkilidir.

Çocukların ve ergenlerin duygusal iyiliğini arttırmak için tek bir kazanan stratejiyi izole etmek zor olmakla birlikte, depresyon, endişe ve intihar için etkili önleme programlarının hepsinde ortak bir şeyler vardır: bilişsel-davranışçı terapi (BDT). BDT içindeki davranışsal bileşen, baş etme stratejilerine, sosyal problem çözme becerilerine ve kişilerarası ilişkilere ve ergenlerin daha iyimser olmak için düşünce süreçleri ve örüntüleri üzerinde kontrol ve kontrol elde etmelerine yardımcı olan bilişsel bileşene odaklanmaktadır. Benzer şekilde, kaygıyı azaltmayı hedefleyen TCMB programlarının, katılımcıların kaçınma davranışlarını engellemelerine yardımcı olan ilişkili bir davranışsal bileşeni vardır.

Farklı önleme programlarının etkinliğini iyileştirmek ve böylece çocukların ve gençlerin refahını arttırmak için farklı aktörlerin (okullar, öğretmenler ve ebeveynler) dahil edilmesi ve işbirliği yapılması önemlidir. Öğretmenler ve ebeveynler arasındaki açık bir iletişim hattı, bazı çocukların depresyon, kaygı ya da zorbalık olsun, yaşadıkları zorlukları ve duygusal zorlukları açık bir şekilde tartışmaya isteksiz olabileceğinden, sorunun farkındalığını artırabilir. Ayrıca, öğretmenlerin ve ebeveynlerin çocuklarda erken dönem belirtilerini ve davranışlarını (depresyon, zorbalık, kronik stres ve diğer davranış sorunları dahil) izlemek ve tespit etmek için destek ve eğitim sağlamak da önemlidir.

Doğru bir şekilde ele alınmamışsa, ruh sağlığı ve refahı sorunları sadece okul düzeyinde bireyleri etkilemekle kalmaz, aynı zamanda toplum üzerinde geniş çaplı etkilere de sahip olabilir.

Bağlantılar
Eğilimler Eğitimi Şekillendirme Spotlight 14 - İyi titreşimler: Öğrencilerin iyiliği 
OECD Eğitim Araştırmaları ve İnovasyon Merkezi 
Hayat nasıl? İyi Olmanın Ölçülmesi
Çocukların ve ergenlerin duygusal iyilik hali. Son trendler ve ilgili faktörler
PISA 2015 Sonuçları. Öğrenci İyi Olma

Fotoğraf kredisi: @Shutterstock