Okul özerkliği nasıl yapılır?

Gerçek şu ki, okul özerkliği, bunların tanımlanmasını zorlaştıran bu şeylerin hepsi. Ve daha fazla özerklik, ebeveynler, öğretmenler ve okul liderleri için bir fayda gibi görünse de, önemli soruları da gündeme getiriyor. Merkezi yetkililer yeni merkezi olmayan bir sistemde hangi rolü oynamalıdır? Okullara kimler sorumlu tutulmalıdır? Okul yönetimi tarafından alınan kararların ulusal stratejilerle uyumlu olmasını nasıl sağlayabiliriz? Çünkü, daha fazla özerklik, öğretmenler ve okul liderleri için ekstra özgürlük getirebilirken, aynı zamanda hazırlıksız olanlara karşı ezici görünen yeni sorumlulukları da içerir. 

Bu ayın Focus'daki Eğitim GöstergeleriOkul özerkliğini başarıya götürmek için temel bileşenlere daha yakından bakacağız: stratejik yön, iyi adapte edilmiş eğitim, işbirlikçi bir ortam ve sağlam geri bildirim mekanizmaları.

Tüm eğitim sistemlerinde, hangi okulların değerlendirildiği hedefleri, yönleri ve kriterleri belirlemek için genel bir stratejik gözetim ihtiyacı vardır. Bir şirket CEO'sunun kurumsal bir vizyon ve performans göstergeleri oluşturduğu gibi, ulusal eğitim sistemleri, okulların stratejilerini uyguladıkları amaç ve çerçeveyi sağlamalıdır. Bu kuş bakışı olmadan, daha fazla özerklik, ulusal politika ile tutarlı olmayan ve okullar arasındaki daha derin eşitsizlikler ile sonuçlanabilir. İsveç, bu ilk elden, okullara karar verme gücünü aktardıktan sonra yaşadı. Aktarım sonrasında güçlü bir ulusal çerçeveyi korumadaki başarısızlığı, öğrenci performansını azaltan dağınık, eşitsiz bir eğitim sistemine yol açmıştır.
Özerklik güçlü bir yönetim uygulamasıdır ... ama aynı zamanda çift kenarlı bir kılıç da olabilir.
Okul özerkliği aynı zamanda öğretmenlerin ve okul müdürlerinin yerdeki doğru kararları almasını gerektirir. Bunu yapmak için, öğrencilerin geçmişleri, güçlü ve zayıf yönleri, ve optimal bir öğrenme ortamı için gerekli pedagojik uygulamalar, araçlar veya kaynaklar hakkında bilgi sahibi olmalıdırlar. Bu, öğretmenlerin ve okul müdürlerinin bu görevleri yerine getirmek için gerekli becerilere sahip olmaması durumunda zorlanabilir; Ancak eğitim programları, okullarda ve topluluklarda güçlü bir işbirliği kültürüyle birlikte, en iyi uygulamaların daha iyi anlaşılmasına yardımcı olabilir. Örneğin Belçika'nın Flaman topluluğunda, okulların özerk toplulukları, en iyi uygulamaları paylaşmak ve kaynakları verimli bir şekilde paylaşmak için bir platform oluşturdu.

Son önemli bileşen, merkezi eğitim yetkililerine geri bildirim sağlamayı içerir. Bu geri bildirim, hesap verebilirliğin ve raporlama sonuçlarının ötesine geçecekti; Ayrıca, ulusal politika yapıcıların okullardaki zorlukların ve bunların üstesinden gelmek için gerekli kaynakların farkında olduklarını da garanti eder. Politika yapıcılar ve okullar arasındaki bu tür diyalog, öğrenme için ortak bir vizyon oluşturmak için çok önemlidir.

Özerklik, çeşitli sektörlerde ve sektörlerde olumlu sonuçlar veren güçlü bir yönetim uygulamasıdır. Ama aynı zamanda iki ucu keskin bir kılıç da olabilir. Stratejik rehberlik, hesap verebilirlik çerçeveleri veya işbirlikçi mekanizmalar olmaksızın, okul müdürleri ve öğretmenler büyüyen sorumluluklar karşısında kendilerini kaybedebilirler. Bununla birlikte, etkin bir şekilde uygulandığında, okul özerkliği, tüm aktörlerde eğitim sorumluluğunu paylaşır ve öğrenciler için en iyi sonuçları sağlamak için farklı rollerini kabul eder ve kullanır. 

Kaynak: https://oecdeducationtoday.blogspot.com/2018/11/how-to-make-school-autonomy-work-education-systems.html