Öğretmenlerin öğrencilerine de hitapları çok kötü...

Nezaketten uzak ve itici..
Lan oğlum bana bak !
Eşek herifler!
Sizden bir şey olmaz !
Hatta çok canımız sıkıldı mı küfür ediyoruz...
Biz öğretmenler ne olduk böyle bilmiyorum...
Çocuklarımızı değiştirmemiz gerekiyor bizler sadece onlardan şikayet ediyoruz.
Hiçbir şeyi gerçekten önemsemiyoruz..
Sahi biz kimiz ?
Kendimi gerçek bir öğretmen gibi hissetmiyorum hep bir yanım eksik gibi.Bastığım yer titremiyor...Öğrenciler bir öğretmenin kıymetini bilmiyor.
Ben Tekirdağ'da büyüdüm ve ben söylemezsem kimse anlayamaz konuşmamdan.Herkes şiveden bahsetmiş..
Ben şiveli konuşmuyor isem bunu ilkokul öğretmenime borçluyum ve hatırlıyorum ona ne kadar hayran olduğumu.Onun gibi yürümek,konuşmak benim için çok önemliydi.Bu benim hissettiğim telaşlardan uzak yetişen bir kızım var...Üzücü olan bu sanırım.
Bir de bir öğretmen arkadaşım Türkçe olmayan kelimelerin kullanım sıklığından bahsetmiş.Canı gönülden katılıyorum.Yabancı kelimeleri atmalıyız.

Akşamları hep birlikte buradaki tüm öğretmen arkadaşlarımla kitap okuma saati yapalım çocuklarımızla beraber...
Okuduklarımızdan sohbet edelim..Bu sohbet esnasında da konuşmalarımızı düzeltelim...
Birbirimize zaman ayıralım...
Biz güzel ve büyük bir aileyiz...

Türk dili öğretmenlerimizi bize yardıma çağırıyorum...