Öğretmenlerden Öğrenebileceğimiz Sınıf Stratejileri

12 yıldan fazla bir süredir lisede İngilizce öğrettikten sonra, bazı öğretmenlerin biraz kariyer ortası krizi olarak adlandırabileceklerini deneyimledim. Tipik bir atölye biçiminde olmayan profesyonel gelişim için can atıyorum. Diğer öğretmenlerin sınıflarını kendi kişisel müfredatım olarak kullanmaya çalışırken, işimden ayrılmaya ve ilköğretim eğitim koçu olarak görev almaya karar verdim.

İlkokul öğretmenlerinin öğrencileri için ne kadar güvenli, ilgi çekici ve verimli öğrenme ortamları yarattıklarını gözlemleme fırsatım oldu. Lisede öğretmenlik yaptığım zamanları düşününce, bu ilkokul stratejilerinin birçoğunun – bazı değişikliklerle –  ortaokul ve lise öğrencileriyle de kullanılabileceğinin farkına vardım.

Beyin Molaları ve Dikkat Toplama Yöntemleri

Bir ilkokul öğretmeninin çocuklar sınıfta birkaç dakikalığına koşturabilsinler diye dersi durdurduğunu ilk gördüğümde, bunun çocukların hareketliliğini kontrol altında tutmak adına bir strateji olduğunu düşünmüştüm. Ancak zamanla, bu tür beyin molalarını derslerine sıklıkla dahil eden öğretmenlerin, bunu yapmayan öğretmenlere kıyasla öğrencilerin daha uzun süre çalışmasını sağlayabildiğini keşfettim.

Görünen o ki, her 30 dakikada bir 1 ila 3 dakika arası zihinsel ve fiziksel bir mola vermek hem çocuklar hem de ergenlere büyük fayda sağlıyor. Bu sayede, beyinleri sınıfın akademik ve sosyal taleplerini karşılayabiliyor.  .

Sınıf içinde koşuşturmak ergenlerle dolu bir sınıfta pek mümkün olmasa da, işe yarayan diğer dikkat geliştirici yöntemler şunlar:

Derin nefesler almak, öğrencilere nefes alış-verişlerine odaklanma ve enerjilerini toplama imkanı tanır. (Bunun için meditasyon uygulamaları kullanılabilir)
Hızlandırılmış videolar (doğa ya da yemek videoları gibi) öğrencilerin dikkatlerini korumalarına, dolayısıyla öğrenimlerine odaklanmalarına yardımcı olur
Parmak dövüşü veya taş-kağıt-makas gibi oyunlar oynamak öğrencilere eğlenceli ve hazırlık gerektirmeyen aktiviteler için işbirliği yapma fırsatı tanır.
 

Sabah Çemberleri ve Daha Fazlası 

Sabah çemberleri, öğrencilere görevler vermek ve benzeri sevimli ilkokul gelenekleri yalnızca eğlence amaçlı yapılmıyor. Bu yaklaşımları benimseyen ilkokul öğretmenlerinin – bunlar topluluk, saygı ve sorumluluk gibi değerleri vurguluyor – akademik müfredatı diğer öğretmenlere oranla daha kolayca uygulayabildiklerini gördüm.  

Ayrıca, kendini güvende hissetmeyen, sınıfta görüldüğünü ve duyulduğunu düşünmeyen öğrencilerin atölye çalışmalarına ve diğer aktivitelere katılma konusunda isteksiz olduğunu gözlemledim. Böyle bir durumda öğretmenin o öğrenciye ulaşması ya da sınıf yönetiminde değişiklikler yapması gerekiyor.

Ortaokul ve lise öğretmenlerinin sınıflarında güvenli öğrenme toplulukları oluşturabilmeleri için kullanabilecekleri yöntemlerden bazıları şunlar:

Nazik, yapıcı öğrenci dili ve davranışı için net beklentiler belirleyin ve modelleyin. Olumsuz olaylar olmadan önce davranış normlarını öngörün, modelleyin ve açıklayın.
Her dersin başında öğrencilerinizi kapıda karşılayın ve onları isimleriyle selamlayın, böylece görüldüklerini ve duyulduklarını bilirler.  
Bir “Merak Ediyorum” duvarı oluşturun. Bu duvarda öğrencilerin cevap vermesi gereken düşündürücü sorulara yer verin. Bu, öğrencilerin duyulmuş ve onaylanmış hissetmelerini sağlar. Bu duvarı günlere göre düzenleyebilirsiniz; “Meraklı Çarşamba”, “Şükran Dolu Perşembe” ya da “Motive Edici Pazartesi” gibi.  
 

Manipülatiflerin Önemi

Matematik öğrenirken kullanılan renkli desenler ve bloklar gibi fiziksel objeler (manipülatifler) ilkokul sınıflarının çoğunda bulunur. Bu manipülatifler soyut kavramları küçük bölümlere ayırmaya yardım eder, böylece öğrenciler karmaşık problemler için farklı senaryolar ve çözümler üreterek bunları deneyebilir ve bu fikirlerle oynayabilir.

Matematik, fen ve beşeri bilimler konuları zorlaştıkça ortaokul ve lise öğrencilerine bu soyut kavramlarla oynayabilecekleri bir alan sağlamak, onların kendi mantıksal argümanlarını ve kanıtlarını oluşturmalarını sağlar.

İşte, ortaokul ve lise öğretmenlerinin manipülatifleri kendi derslerine taşımalarının iki yolu:

Online simülatörler matematik ve fen öğrencilerinin hipotezleri gözlemlemelerine, denemelerine, grafikleştirmelerine ve kullanmalarına olanak sağlar. (Örnek uygulama: Gizmos)
Kavram haritaları öğrencilerin kavramlar, problemler ve fikirler arasındaki ilişkileri görsel olarak değerlendirmesine imkan tanır. Öğrenciler haritaları kendileri yaratmaya başladıktan sonra bilgiler üzerine argümanlarını ve gözlemlerini katabilirler. (Örnek uygulamalar: Bubbl.us, Coggle, ya da Padlet)
 

Kaynak: https://www.edutopia.org/article/learning-elementary-teachers