Öğretmenler uzman değil - zihin sağlığı hakkında konuşmak için araçlara ihtiyaçları var'

Mike Armiger tarafından

“Öğretmenler danışmanlık konusunda eğitilmelidir.”

“Öğretmenler akıl hastalığının belirtilerini anlamalıdır”

Öğretmenlerin yapması gerekenlerin listesi sonsuzdur. Ve çoğu zaman, önerileri işareti özlüyor.

Peki bu nasıl?

“Öğretmenlere, öğrencinin stres, sıkıntı, acı ya da bunalma düzeyleri hakkında bir konuşma yapabilmeleri için araçlar ve dil verilmeli.”

* Newsflash *: tartışmadan sıkça kaybedilen nüanslı cevaplardır.

Birine depresyonu konusunda danışmanlık yapması mı bekleniyor? Yok hayır.

Akıl hastalıklarında uzman olmak zorunda mıyız? Yok hayır.

Stres hakkında bir öğrenciyle sohbet edebilir miyiz? Mahçup? Tehlike? Endişelenmek? Evet.

Cambridge Düşesi öğretmen refahı için daha fazla destek çağrısı yapıyor
Yeni öğretmenler zihinsel sağlık kesintilerinden muzdarip
'Sosyal medya, gençlik intiharının tek nedeni değil'
Çok sık olarak, zihinsel sağlığı klinik bir mercekle görmek zorundayız. Örneğin depresyona girelim: Tarihsel olarak bunun “kimyasal bir dengesizlik” olduğu söylendi.

Nörotransmiterler, AKA “beyin kimyasalları” gibi rol oynarlar. Ancak birçok depresyon nedeni durumdur - ve bu ayrıntı bir kez daha birçok konuşmada bulunmaz.  

İntihar önleme konusunda çok çalışıyorum . Ve insanların bu son derece karmaşık sorun hakkında bildiklerini düşündüklerinin çoğu doğru değil. İntihar düşüncesi yaşayan herkesin düzensiz veya hasta olduğunu söylemek doğru değildir.

Öğretmenler zihinsel hastalıkları 'düzeltemez'
Gerçek şu ki, intihar düşüncesi ya da kendine zarar verme düşünceleri daha çok sıkıntı belirtileridir.

Her hafta birisini kaybeden, travma yaşayan, yeni bir ilişkiden çıkan ve finansal sıkıntı yaşayan gençlerle tanıştım. Gerçek şu ki, herhangi bir zamanda kendimizi tahammül edemediğimiz veya işleyemediğimiz büyük bir sıkıntı yerinde bulabiliriz.

Eğitimsel hükümler, gençlerin ruh sağlığını desteklemede rol oynamalıdır. Henüz istemeyen birini bulamadım. Sorun kalan kaynaklar ve finansman.

Psikiyatri yoğun bakım ünitesinde yatağa ihtiyacı olan gençlerle sık sık çalışıyorum. Bazen, 150 mil içinde bir tane yoktur ve en kötüsü, İngiltere’de bir tane bile yoktur.

Çocuk ve ergen ruh sağlığı hizmetleri gerilir - talebi karşılayamazlar. Erken yardım birçok alanda nadiren mevcuttur ve yüksek / aktif uyarılma durumları olan çocuklar için uygun terapötik tedaviye erişmek zordur. Hüküm eksikliği kesinlikle suçludur ve endişelerimizi meslek olarak dile getirmeye devam etmeliyiz.

Peki umut nerede?

Herhangi bir klinisyen size etkili bir bakım yolunun sıklıkla klinik ve sosyal kaynakların bir karışımını içermesi gerektiğini söyleyecektir. Bu sosyal unsur içinde öğretmenler gençlerimizin ruh sağlığını ve refahını desteklemede rol oynayabilir.

İnsanlar zihinsel sağlığı zihinsel hasta sağlığı için sıklıkla yanlış yaparlar. Aslında, iki kişiyi nadiren ayırıyoruz ve çalışmalarımın çoğunu hükümler arasında bölüştürmek için bu ölçeği / sürekliliği kullanıyorum:

Tabii ki, aralarında ayrıntılı adımlar var, pek çok istisna ve orada olduğu gibi etkili süreklilikler var. Ancak bu, zihinsel sağlığımızın sabit olmadığını açıkça gösterdiği gibi, bizim görevimizde faydalıdır. Günlük ölçek boyunca hareket ediyoruz ve temelimiz elbette değişebilir. Ayrıca, zihinsel sağlığı ve refahı ve zihinsel hastalıkları neden ayırmamız gerektiğini anlamamıza yardımcı olur.

Eğitim personelinin akıl sağlığını tartışmaya gelince, öğrencilerle, bu çizgilerin bulanıklaşmasının bir sonucu olarak algılandığını görüp anlıyorum. Okuldaki ruh sağlığı ile ilgili konuşmalara özenli ve mantıklı bir yaklaşım getirmek, hükümler içindeki liderlerin görevidir.

İlk olarak, personelin genellikle strese ya da sıkıntıya yanıt verdiğini belirtmekte açık olalım. Çalışanlarımızın öğrencilerimizle iyi ilişkiler kurmasını istiyoruz ve bu nedenle gençlerin güvendikleri ve ilişki kurdukları yetişkinleri aramaları şaşırtıcı değil. Sistemlerimiz ve düşünce süreçlerimiz bazen bunu unutabilir.

Bu personeli gerekli araçlarla donatmalıyız. Öğretmenlerin bu konuda endişelenmeleri ve işleri daha kötü hale getirme korkusuyla ne diyeceklerinden emin olmadıklarını hissetmeleri tamamen normaldir.

Dinlemek iyi destek olabilir
Onlara dili verelim ve dinlemenin ve empati etmenin nadiren zarar verdiğini vurgulayalım. Hiçbir şeyi düzeltmek zorunda değiliz, genellikle sadece alanı tutmak ve birinin etkili bir şekilde duyulmasını sağlamak, insanların ihtiyaç duyduğu ilk adımdır.  

Personel bu konuşmaları yaparken ne söyleyebilir? Konuşmaların içeriği neler içerebilir? Aşağıdakileri öneriyorum:

"Ağır", "boğulmuş" ve "doymuş" gibi insancıllaştırıcı sıfatlar kullanın.
Bize duyguları tekil olarak deneyimlemediğimizi hatırlatmak için duygu teorisini kullanalım. Genelde personelin "Nasıl hissediyorsun?" Diye sorduğunu duydum. ve sonra bir cevap verin. Duygu teorisi bize duyguları tekil olarak hissetmediğimizi ve duyguları etiketlemeden önce vücudumuzun uyarılma durumuna girdiğini söyler. Bu süreç kafa karıştırıcı ve pek çok genç için kesinlikle kolay değil. Bunu düşünmek için daha fazla zamana izin vermemiz ve “Bugün daha sonra veya yarın ne düşündüğünüzü bilmeme izin verin” gibi şeyler söylememiz gerekir.
Beyinlerin kolayca felakete yol açabileceğini açıklayın.
Kendi kendine konuşmayı keşfedin.
Güvenlik açığını tartışın.
Stresle başa çıkma yollarını açıklayın.
Olumsuz bir ruh hali olduğunu ve mutlaka depresyon olmadığını açıklayın. Depresyonda olmamak ve hala düşük ruh halinden muzdarip olmak mümkündür.
Endişeli olmakla gergin olmak arasında bir fark var. Pek çok farklı seviye var - gergin hissetmek bir endişe durumunuz olduğu anlamına gelmez.
Umut: Hadi bu kelimeyi kullanalım ve birçoklarının hissedebileceği umutsuzluğun peşinden gidelim.
Asla “Geldiğiniz ve benimle konuştuğunuz için” ifadesini küçümsemeyin. “Bunun hakkında biriyle konuşmana destek olabilir miyim?” Diyebilir.
Uygun personelin bir güvenlik planının birlikte nasıl üretileceğini bilmesini sağlayın. Bir güvenlik planı, intihar düşünceleri veya kendine zarar verme düşünceleriyle karşılaşan birine pratik ve kesin bir plan sunar. Herhangi biri tarafından tamamlanabilir ve genellikle bir yönlendirme yapılırken sonraki birkaç saat veya günde birisine ulaşmaya yardımcı olmak için eğitimciler, ebeveynler, pratisyenler, arkadaşlar veya aile üyeleri tarafından kullanılır. Meslektaşlarım, öğrencilerim, aile üyelerim ve bende bir tane var. Herkesin yapmasını tavsiye ederim. Güvenlik planları hakkında daha fazla bilgi için, buraya tıklayın.
Konuşmaların, okullarımızda her gün gördüğümüz sıkıntı düzeyleriyle başa çıkmanın tek yolu olduğunu söylemiyorum ve kesinlikle "sadece konuşma" konusundaki basit anlatıların hayranı değilim.

Ayrıca bu konuşmaları yapmamızı ve öğrencileri terapatik olarak destekleyebilmemizi sağlayan kaynaklara ve araçlara da ihtiyacımız var.

Ancak daha iyi bir yerden başladığımızdan emin olabiliriz. Bu görüşmelerin birçoğunu yıllar içinde personel ve öğrencilerle yaptım ve otantik ve insani bir sohbetin insanların destek sürecine başlaması için genellikle çok iyi bir yer olduğunu temin ederim.

Birlikte zihinsel sağlığı insanlaştıralım.

Kaynak: https://www.tes.com/news/teachers-arent-experts-they-need-tools-talk-about-mental-health