Öğretmenler Bir Felaket veya Trajik Bir Olaydan Sonra Öğrencilerin Travma ile Başa Çıkmalarına Nasıl Yardımcı Olabilir?

Çok üzücü veya rahatsız edici bir deneyim olarak tanımlanan travma birçok şekilde olabilir. Travma , bir okulda veya yakındaki bir toplulukta, bir öğrencinin ölümünde bir çekim olabilir ya da ardında bir tahribata yol açan şiddetli bir hava olayı olabilir . Travmanın kendine özgü doğası ne olursa olsun, okul öğrencilerin yaşamlarında sürekli olma eğilimindedir. Kişisel dünyaları paramparça olduğunda, öğrenciler yaşadıkları sıkıntılı duygulara destek ve yardım için ailelerine ve evlerinden uzaktaki evlerine - okullara - dönerler.

 
Ulusal Okul Psikologları Birliğine göre, travma ABD'de ciddi bir sorundur. NASP, öğrencilerin yüzde 72'sinin 18 yaşından önce travmatik bir olay yaşayacağını tahmin ediyor.

Okullar, travmatik bir olayın gelecekte herhangi bir noktada yüksek bir olasılık olduğu gerçeğini kabul ederek, bölge çapında bir destek sisteminin bir an önce harekete geçirilebilmesi için bir eylem planının yapılmasını sağlamıştır.

NASP'a göre, travmatik bir olayın bir çocuk üzerindeki etkisini azaltmada okulların önemli bir rolü var, çünkü “çocuklar gününüzü büyük bir çoğunluğuyla onlara bakmakta olan yetişkinlere yardım edebilecekleri okulda geçiriyorlar. Eğitimciler, normal bir rutinin yapısını sağlayarak, kaygılarını paylaşmak için güvenli bir yer sağlayarak, ortamdaki travmatik bir yanıtı tetikleyebilecek ipuçlarına duyarlı ve ek destek sağlayarak çocuklara yardımcı olabilir. ”

Neyse ki, bugünün öğretmenleri için kaynak olarak hareket edebilecek çok sayıda destek örgütü var ve ihtiyaç duydukları zamanlarda öğrencilere nasıl yardım edecekleri konusunda kendi kişisel akıllarını paylaşmaya istekli birçok eğitimci var.

Boston Devlet Okulları'ndaki bir K-8 pilot okulunda üçüncü sınıfta ders veren Taryn Snyder, dokuzuncu sınıf öğretmenliği yapıyor. Boston Maratonu bombalamasından hemen sonra öğretmenliği hatırlıyor.

Bored Teachers, “Olayın gerçekleştiği hafta bir okul tatilindeydik, ancak okula geri döndükten sonra çocuklar (ve fakülte!) Gerçekten sarsıldı” dedi. “Boston ayrıca son birkaç yılda mahalle şiddeti payına sahipti. Şiddete maruz kalmak için aile üyelerini kaybeden birçok öğrencimiz oldu. ”

Bu gibi travmatik olaylara cevap olarak, Snyder öğrencilerin bir trajediyle başa çıkmalarına yardımcı olmak için öğretim planını değiştirdiğini söylüyor .

“Ben her zaman Maslow'un Hiyerarşisine geri dönerim” diyor. “Öğrenciler kendilerini güvende hissetmiyorlarsa, onlardan öğrenmelerini istemek adil değil. Tüm topluluğumuzu sarsan travmatik bir olay olduğunda, Maraton bombalaması gibi, günümüze çocukların duyduklarını veya bildiklerini paylaşabilecekleri bir daireyle başlayacağım. Genellikle öğrenciler gerçekte neler olup bittiğiyle ilgili birçok yanlış anlama ile gelirler, çünkü bir arkadaştan gelen bir arkadaştan gelen bir arkadaştan duymuşlardır ve bilgiler genellikle yanlıştır. Oradan, sık sık karşılaşmaya çalıştığım mesaj, öğrencilerin güvende olmalarını sağlayacak birçok insanın olduğu ”dedi.

Oregon’daki bir lise İspanyol öğretmeni olan Dianna Plotts, Snyder’ın tavsiyesini tekrar ediyor.

“Bir trajedi ortaya çıktığında, öğretmen okulunda öğrendiğin her şeyi unut. Ders planlarını at. Hiçbir kelime listesi veya formülü, öğrencilerin iyiliğinden daha önemli değildir. Odanın ortasına bir sandalye çekin ve onlara nasıl olduklarını sorun. Gerçek bir 'Nasılsın?' Öğrencilerin sohbeti yönlendirmelerine izin verin. Soruları işleme, yas tutma, hatırlama ve soru sorma zamanı geldi. ”

Öğrencilerin umursadığını bilmeleri gerekir. Hareket küçük olabilir ancak etkisi büyük olabilir. ”

Grafikler ayrıca öğretmenlerin öğrencilerin önünde savunmasız olmalarına izin vermelerini önerir.

“Öğrencilerinize sarılmaktan veya onlara onları sevdiğinizi söylemekten korkmayın. Özellikle trajedi bir intihar olduğunda, öğrencilerin umursadığını bilmeleri gerekir. Hareket küçük olabilir, ancak etki büyük olabilir. Bir kereden fazla, öğrencilerle dolu bir sınıfın önünde durdum, yüzümden aşağıya doğru gözyaşı döktüm ve öğrencilere onlara ne kadar değer verdiğimi söyledim ve mücadele ediyorlarsa yardım istemeleri için onlara yalvardım. Danışmanlar ve diğer intihar önleme kaynakları için iletişim bilgilerini paylaşma fırsatını kullanın. Her şeyden önce, kibar ve şefkatli olun. ”

Okullar travma mağdurlarına çeşitli şekillerde destek olabilir. İlk yardım seviyesi genellikle öğrencilerin konuşmaları ve duygularını paylaşmaları için güvenli bir alan sağlayabilecek sınıf öğretmeninden gelir. Tipik olarak, travmaya cevap olarak, okullar okul ve topluluk danışmanlarından oluşan bir destek ekibi oluşturur. Öğrenciler bu eğitimli uzmanlara gerektiğinde erişebilirler.

 
NASP'a göre bir eğitimcinin asıl işi, öğrencilerin güvenlik ve güvenliği yeniden tesis etmelerine yardımcı olmaktır.

“Travmatik bir olaydan etkilenen bireysel bir öğrenci olduğunda, bazı hüzünlü ya da gerçekten korkutucu şeyler olduğunu bildiğim ve konuşmak isterlerse öğrencinin bunu bildirmesini sağladığımı paylaşarak iletişim hatlarını açmaya çalışıyorum. , ya da yazalım ya da çizelim, bunu başarabiliriz ”diyor Snyder.

Kaynak: https://www.boredteachers.com/teaching-and-career-tips/help-students-cope-with-trauma