Öğrencilerin motivasyonları performans ve kaygı ile nasıl ilişkilidir?

bu ayki PISA , öğrenci refahının iki bileşenine yakından bakıyor: motivasyon ve endişe. Motive olmuş öğrenciler kendilerini hırslı görürler, birinci sınıflar isterler ve okuldan mezun olduklarında geniş bir seçenek yelpazesine sahip olmak isterler. Bu tür öğrenciler, PISA'nın bulgularına göre, sınıfta daha iyi performans gösterme eğilimindedir, ancak bazıları için akademik başarı, daha fazla kaygı pahasına gelir.

2015 yılında, dünyadaki 55 eğitim sistemindeki 15 yaşındaki öğrencilere hem okulda hem de hayatta daha geniş bir başarı elde etmeleri için motivasyonlarını sorduk. Ortalama olarak, İsrail, Katar ve Birleşik Arap Emirlikleri'ndeki öğrenciler en yüksek motivasyon düzeylerini bildirirken, Finlandiya, Japonya ve Makao (Çin) öğrencilerinin en düşük olduğu bildirildi. Örneğin Finlandiya'da, öğrencilerin yalnızca% 36'sı İsrail'deki% 90'ına kıyasla, yaptıkları her işte en iyi olmak istediklerini söyledi.
 PISA sonuçları, daha fazla motive olan öğrencilerin de daha fazla kaygı duyduğunu göstermektedir.
Kültürel farklılıklar, öğrencilerin ülke motivasyonlarını nasıl tanımladıkları konusundaki ülkeler arası farklılıkları yorumlamayı zorlaştırmaktadır. Bazı ülkelerde, birinin en iyisi olmak istediğini ya da hırslı olduğunu ve hatta en iyisi ya da hırslı araçların ülkeler arasında farklılık gösterebileceğini kabul etmek sosyal olarak kabul edilebilir olabilir. Bununla birlikte, ülkeler içinde motivasyon ile PISA performansı arasında pozitif bir ilişki bulduk; Daha fazla motive olduklarını söyleyen öğrenciler, 55 eğitim sisteminin ikisinden de daha iyi bir performans sergilediler.

Bu nedenle motivasyonu, kendi kendini gerçekleştiren bir kehanet olarak düşünebiliriz: daha üst seviyeye çıkmak isteyen öğrenciler daha ileriye gitmek. Hedeflerine ulaşmak için gerekli çabayı gösterirler ve ilerledikçe ebeveynlerinden ve öğretmenlerinden daha da yüksek hedefler almaya teşvik edilirler. Benzer şekilde, düşük motivasyon seviyeleri düşük performansa neden olabilir ve bu da daha fazla hayal kırıklığı yaratır ve hatta motivasyonu azaltır.

Ancak yüksek düzeyde motivasyonun sakıncaları olabilir. PISA sonuçları, daha fazla motive olan öğrencilerin de daha fazla kaygı duyduğunu göstermektedir. Bu korelasyon hem ülkeler içinde hem de ülkeler arasında mevcuttur. Örneğin, Kolombiya, Singapur ve Türkiye’deki öğrencilerin bir sınavdan önce hem başarılı olmaya hem de endişeli olma eğiliminde olmaları özellikle muhtemeldir. Üç eğitim sistemi dışında da, derslerinde en üst notları istediklerini söyleyen öğrencilerin sınav için çok endişeli hissetme olasılıkları daha yüksekti - iyi hazırlanmış olsalar bile.

Motivasyon, başkaları tarafından empoze edildiğinde, endişe ile daha yakından bağlantılı görünmektedir. Ebeveynlerinin veya öğretmenlerinin beklentilerini karşılamak için aşırı baskı hisseden veya kendilerini başkalarıyla sürekli karşılaştıran öğrenciler daha gergin ve daha endişeli hissedebilirler. Tersine, PISA verileri, motivasyonun ne zaman içsel olduğunu - öğrencinin istediği en iyi olma arzusundan geldiğinde - öğrencilerin biraz daha az endişeli hissedebileceğini göstermektedir.

Bu, ebeveynlerin ve öğretmenlerin tamamen uygulamalı bir yaklaşım benimsemesi gerektiği anlamına gelmez. Öğrencileri iddialı hedefler koymaya teşvik etmelidirler, ancak bu hedefler sınıf arkadaşlarıyla karşılaştırmak yerine kişisel gelişime odaklanmalıdır. Ayrıca, onlara başarısızlıkların ve gerilemenin, kaçınılmaz - ve değerli - öğrenmenin bir parçası olduğunu hatırlatmaları gerekir. Bu tür öğrencilerin endişe duymadan sakat kalmadan daha yüksek performans elde etmeleri olasıdır.