Öğrencilerden Daha Fazla Bilgi Edinin Daha Az Konuşun

By Shannon McGrath
Öğrencilerin anlamadığı zamanlarda genellikle kendimizi daha net bir şekilde açıklamaya çalışırken buluyoruz. Ancak bazen, daha fazla öğretmen konuşması netlik sunmaz. Sürekli bir öğretmenlik açıklamasına temel öğretme aracı olarak eğildiğinde, öğrencilerimize bilginin dağıtıcısı olduğumuzu ve tüketicilerin onlar olduğunu öğretiyoruz. Öğrenmeye sahip öğretmenlerden öğrenci mülkiyetine nasıl geçebiliriz? Öğrencilerin öğretmenlere bağımlı olmalarını, birbirlerini veya araçlarını destek olarak kullanmalarına nasıl geçiyoruz? Yolu göstermek için atlamak yerine, daha az söylerken öğrencilerin daha fazlasını yapmalarını sağlamak için bilişsel mücadeleyi teşvik etmek için araçlar ve zaman verin. 

MÜCADELE İLE BAŞLAYIN
Devrim niteliğindeki bir araştırmacı ve matematik eğitimcisi olan Jo Boaler, mücadelenin bir beceri veya konsepte hakim olmak için kritik öneme sahip olduğunu söylüyor . Sınıflarımızda bir rahatsızlık hissettiğimizde izah etmek için adımlar açıklamak ve sağlamak için hızlı olabiliriz. Ancak öğrenciler için mücadelenin kaldırılması aynı zamanda derin öğrenme ve anlayışa yol açan bilişsel ağır kaldırmayı da ortadan kaldırır. 

Senaryoyu değiştir ve öğrencilere mücadeleyi deneyimlemelerini söyleyerek derslere başla. Ne yaptığınızı ve kavramlarla uğraşmanın destek vermeden önce öğrenmelerine nasıl yardımcı olacağını açıklayın. Matematikte, açık uçlu bir problem kullanın ya da çalışmalarında bir hata ile bir çözüm sağlayın ve öğrencilerden hatayı analiz etmelerini isteyin.

Diğer derslerde, öğrenciyi yazarın bloğuna tahammül etmeye teşvik etmek veya ikinci veya üçüncü kez bir görevi denemek için beyin araştırmalarını kullanın. Sınıf kültürünüzü değiştirerek, sıkışıp kalmak için doğru cevabı derhal almaya değer.  

ÖĞRETMEN KONUŞMA SÜRESİNİ AZALTIN
Etkili dersliklerde,  öğrenciler kendilerini kendi öğretmenleri olarak görürler ve öğretmenler stratejilerinin öğrencilerin öğrenmesi üzerindeki etkisini bilirler.

Birkaç basit strateji öğretmenin öğretim görevlisinden kolaylaştırıcıya kaydırılmasına yardımcı olabilir: 

Bir öğrenciden mini-derslerinizi zamanla sekiz ila 10 dakika ile sınırlı kalmasını isteyin. Tahsis edilen süre geçtiğinde bir öğrenciden kibarca sizi kesmesini isteyin. 
Öğrencilerinize koçluk ederken, öğrencilerin doğrudan talimatları kendi hızlarında izlemelerini sağlamak için videoyu kullanın.
İlk talimatınızı iki dakika ile sınırlayın ve öğrencilerin çalışmayı koç olarak yapması ve eyleme geçirilebilir geri bildirim sağlaması için zamanın kalanını bırakın. 
Uygulama yaparken öğrencileri gözlemleyin, hata yapmalarını, geri bildirim almalarını ve gözden geçirmelerini sağlayın. Öğrencilere gözlem modunda olduğunuz ve çalışmalarına değer verdiğinizi gösteren şeffaf olun.
AÇIKLAMALAR YERİNE SORULAR KULLANIN
Öğrenciler anlamada güçlük çekince, içgüdümüz nasıl daha net bir şekilde açıklayabileceğimizi düşünmektir. Bunun yerine, bilişsel anlama çalışmasını teşvik etmek için soruları çerçevelemenin yollarını düşünün. Sınıfınızın önünde veya küçük bir grupla çalışırken sorulacak soruların listesini tutun. Basit sorular daha derin öğrenmeyi kolaylaştırabilir: 

Çevir ve konuş: Öğrenciler yanlarında bir ortağa dönüp birbirlerine "Ne düşünüyorsun?" Diye soruyorlar.
Bu örneğe bakıldığında, kendi sorunuza cevap verebilir misiniz? Başka biri bu soruyu cevaplayabilir mi? 
Hangi soruların var?
Şu anda, bir öğrencinin genellikle bir sorusu var. Bugün kim bu soruyu soruyor?
YAVAŞLAYIN VE DİKKAT EDİN
Öğrencinin öğrenmesini gözlemlemeye çok fazla zaman ayırın. Öğrencilerinize farklı bir karmaşık görev verin, izleyin, verileri indirin ve sorular sorun. Yavaşlamak ve öğrencileri izlemek, bir sonraki adımınızı planlamak için öğrenme kanıtları toplamanıza yardımcı olur. "Çocuklarım şu anda ne yapabilir?" Bir sonrakine nereye itilmeleri gerekebilir? ”

Öğrenci isimleri ve gözlemleyebileceğiniz belirli davranışları içeren bir çizelge oluşturun (örneğin, bölgelere ayırma, meşgul olma, sahte okuma, işbirliği yapma). Ders boyunca, her öğrencide ne farkettiğinizi işaretleyin. Katılım mini dersleri veya konferansları planlamak için bu verileri kullanın. “Problem çözdüğünde ısrar eder” veya “çeşitli çözümler dener” gibi belirli davranışlara dikkat edin. Öğrencileri gözlemlemek ve neye ihtiyaç duyduklarını not etmek, öğrenci mülkiyetine doğru ilerlemek için sonraki adımları daha iyi bilgilendirebilir.

ÖĞRETMEN OLMAYAN İSKELE SAĞLAMAK
Mücadele, öğrenmenin önemli bir parçası olabilir, ancak bazen öğrencilerin bağımsız olarak çok erken, çok sık veya herhangi bir destek almadan çalışmasını bekliyoruz. Bu olduğunda, öğrenciler genellikle emin olmadıklarında hemen öğretmene bakarlar ve sonunda öğretmen bağımlılığı ile sonuçlanırız. Bunun yerine, öğrencilerin bir öğretmene sormadan önce sınıf arkadaşlarına sorduğu bir kültür oluşturun. Bazı basit öğretmen olmayan iskeleleri deneyin:

Diğer öğrencilerle kritik ortaklıklar kurun ve öğrencileri birbirlerine nasıl geri bildirim verebilecekleri konusunda eğitin. 
Öğrencilerin sınıf arkadaşlarına geri bildirim vermeye hazır olduklarında giymeleri için “koç” ad etiketleri oluşturun. 
Görsellerle eşleştirilmiş açık öğretim noktaları kullanın. Bu, bir konferanstan sonra not şeklinde veya sınıfın önünde bir çapa çizelgesi şeklinde olabilir.
Öğrencilerden kavramı veya stratejiyi başka bir öğrenciye veya küçük gruplara öğretmelerini isteyin.
Öğretmen konuşmasını azaltmak, açıklamalar yapmak yerine sorular sormak, öğrencileri gözlemlemek ve öğretmen olmayan iskeleler sağlamak, öğrencileri kendi öğrenmeleriyle meşgul eder. Bilerek daha az şey yapmaya odaklanın, böylece öğrenciler daha fazlasını yaparlar, öğrencilerinizi ağır öğrenmeyi zorlaştırır.

Kaynak: https://www.edutopia.org/article/talk-less-so-students-learn-more