Öğrenci Yazılarını Nasıl Değerlendiriyoruz?

By David Tow
Her öğretme rolünün kendine özgü bir yükü vardır. Fen bilgisi öğretmenleri, pahalı ve bazen tehlikeli malzemelerle laboratuvar deneyleri hazırlamak için uzun saatler harcarlar. Matematik öğretmenleri güreşmek Sayamama ve  matematik olumsuz basmakalıp özellikle yüksek seviyelerde. Tarih öğretmenleri, konularını izole edilmiş gerçeklerin ezberden ezgisine dönüştürmekten kaçınmak için çok çalışmaktadır .

Benim gibi İngilizce öğretmenleri ve özellikle üst bölümler, gelgitin yazılı çalışma dalgasına tanıklık ediyor: hızlı yazılar, besteler, edebi cevaplar, açıklamalı bibliyografiler, zamanlanmış ve eve gönderilen yazılar ve daha fazlası. Kendimi etkili ve disiplinli bir öğretmen olarak görüyorum, ancak 180'den fazla öğrencimin ürettiği çalışmanın altında kalıyorum.

Geleneksel kâğıt yükünü kullanma yöntemindeki sorun, temelde öğretmen merkezli olması, zamanla paydaşlarımızın sayısını genişleten ve daha geleneksel sınıflandırmadan kalitatif sonuçlara odaklanan yeniliklerden ziyade zaman yönetimi ve verimliliğimize dayanmasıdır. Daha önce, öğrencilere izleyicileri hakkında düşünmeyi öğretmeyi ilk kez öğrendiğim gibi düşündüğümden daha iyi bir yöntem, öğrencileri yalnızca yazarlardan aldıkları deneyimleri otorite, değer ve değer taşıyan bilgin ve teorisyenlere dönüştürmektir.

Öğrenciler çok yazmalı. Aşağıdaki stratejiler, özellikle İngilizce öğretmenlerine ve daha geniş yazma öğretmenlerine yardım etmeyi amaçlamaktadır; öğretmenlerin zihin sağlığını da geliştirirken, öğrencilerin becerilerini geliştirmek için yazmanın atanması ve değerlendirilmesinin nasıl yeniden değerlendirileceğini de anlamaktır.

ÖĞRENCİ YAZARLARIN OTORİTESİNİ ARTIRMANIN 4 YOLU
1. İzleyiciyi karmaşık hale getirin: Lisede veya kolejde olsun, okul içi yazı yazma ile ilgili en büyük sorunlardan biri kompozisyonların tek boyutluluğudur. Genellikle sınıflandırma yapan kişiden birinin izleyicisine yöneliktir ve sınıf öğrencinin fikirlerini kendilerine geri çeviren genişletilmiş bir reklam gibi okurlar.

Reynolds Lisesi Gazetecilik Enstitüsü'ndeki bir gazetecilik öğretmeni olarak geçirdiğim zaman, karmaşık ve çok yönlü bir kitle için ne kadar güçlü bir yazı olabileceğini gösterdi. Etkilemek için yazmak yerine, öğrenciler fikirlerini , konularına bakılmaksızın, eğer dikkatli, ölçülü bir tartışma ve nesir ile bilgiyi iletirse, ikna edilmeye istekli, heterojen ve eğitimli fakat bilgisiz bir izleyici kitlesine iletmeyi amaçlamalıdırlar. Bu, öğretmenlerin izleyici anlayışını kapalı alandan ziyade geniş, açık bir kategori olarak öğretmelerini ve pekiştirmelerini gerektirir.

2. Öğrencilerin sentezleme yeteneğini geliştirin: AP İngilizce Dil ve Kompozisyon sınavının en önemli yanı ve sınıf dışında giderek daha fazla alakalı olan bir sentez denemesidir . Bu görev için, öğrenciler bir konuyla ilgili bir dizi kısa metin okurlar ve sonra kendi bilgilendirilmiş konumlarını oluştururlar. Basit bir tartışma tartışması yerine –bu sınavda da olsa- öğrencilerin kapsayıcı ve farklı olmayı amaçlamaları, düşüncelerini ilginç buldukları fikirler ile aktif olarak katılmadıkları düşünceler arasında konumlandırmaları gerekir. Buradaki amaç , tartışmayı kazanmak değil  , konuyla ilgili bir anlayış göstermek ve bir okuyucunun karşı karşılaşmalarını ve sorularını öngörmek ve yanıt vermek için bir duruş sergilemektir.

Sınıfta öğretmenler sentez yazımı için kolayca fırsatlar yaratabilir. Örneğin öğretmenler, öğrencilerin kendi cevaplarında kullanabilecekleri bilgi bankası olarak akranlarının bir konu hakkındaki fikirlerini çekmelerini sağlayabilir. Elde edilen makaleler, birçok sınıf perspektifini bütünleştirmeyi ve bunlara yanıt vermeyi ve öğrencilere sınıf arkadaşlarının bilgelik kaynakları olduğunu öğretmeyi amaçlayacaktır. Örneğin Amerika’nın dünyadaki yeri, eğitimin amacı ya da çevreye karşı görevlerimiz ya da yükümlülüklerimiz gibi bir makale, öğrencilerin daha sonra sentezleyebilecekleri, kendi anlayışlarını genişleten ve kendilerini tutumları arasında konumlandıran çok çeşitli görüşler ortaya koyar. akranları.

3. Notlar üzerinde bireysel büyümeye odaklanmak : Notları fazla vurgulamak, büyümeyi ve yaratıcılığı engelleyebilir. Yazma öğrencileri, genel olarak diğer yazarlara karşı toplandıkları yerlere ek olarak kendi geçmiş performanslarına göre nasıl geliştiklerini de anlamalıdır. İdeal olarak, bu, öğretmenlerin, yazarlık olarak güçlerini ve büyümelerini yansıtan bir yazım portföyü , dönem veya sınıf boyunca tamamlanan bir çalışma kesiti geliştirmek için öğrencilerle çalışacakları anlamına gelir .

Bu materyalleri tarihsel bir kayıt olarak kullanarak, öğretmenler öğrencileri gözden geçirme sürecine daha derin ve daha kapsamlı bir şekilde yönlendirebilir - sadece küçük, geleneksel şeyleri tamir etmekle kalmaz, aynı zamanda bir kez ele alınan kalıcı, üst düzey yapısal ve örgütsel konulara da bakarlar, Yeterli yazarları istisnai yazarlara dönüştürebilir.

Tipik ve mükemmel öğrenci yazar arasında bulduğum temel farklılıklardan biri, kişinin kendi nesir ve tarzının farkındalığıdır. Çalışma vücutlarına yakından ve dürüst bir bakışla baktıktan sonra, öğrenciler kendi yazılarıyla olgun ve bakış açısıyla konuşma konusunda daha rahat olurlar. Çıplak bir şekilde revizyon istemek, öğrencilerin daha sonra açık gözlerle bir göz atarak çalışmalarını nasıl geliştireceklerini bilmelerini sağlayacaktır.

4. Öğrencilerin kendi kendine ve akran değerlendirmeleri yapmalarına izin verin: Her yıl öğrencilerime amacımın kendimi alakasız hale getirmesini söylüyorum - yıl boyunca yardım edeceğim, ancak sonunda tek başlarına gitmeleri gerekiyor. Sınıfımda bu, sınıfımın günlük pratiklerinin bir parçası olarak metabilişselliği kullanmak anlamına geliyordu.

Öğrencilerin zaman büyük bir harcama puanlama deneme onları alabilirsiniz zaman diğer öğretmenler veya AP sınavından, örnek denemeler -onların kendi yaşıtları olanlar ve. Değerlendirme listeleri yansıtıcı konuşmalar yapmak için kritik olsa da, öğrencilerden yazıyı yalnızca değerlendirme listesine karşı değerlendirmelerini istemek yeterli değildir. Daha ziyade, öğrencilerin yazmayı değerlendirirken öğretmenlerin meslektaşları ile yaptıkları konuşma türlerini taklit etmelerini sağlamaya çalışıyorum: Amaç sadece bir not değil, aynı zamanda yazarın yaptığı özel bölümleri ve seçimleri tanımlayan açık ve ikna edici bir açıklamadır.

Oradan öğretmenler, öğrenci puanının neden doğru ya da yanlış olduğu konusunda üst düzey konuşmalar yapabilir ve parçanın ince ayarını yapmanın özel yolları hakkında kısa, hedefli bir yazma konferansına geçebilirler. Öğrenciler akıcılık kazandıkça, bu yazma konferansları öğrenciden öğrenciye olabilir, öğretmeni yavaş yavaş denklemden kaldırabilirim (sana kendimi alakasız yapacağımı söylemiştim!).

Buradaki önemli paket - tüm bu stratejiler arasında - öğretmenlerin en iyi ya da tek değerlendirme kaynağı olmadığı ve yazma için tek izleyici olmadığı. Öğrencilere balık avlamayı öğretmek çok daha iyidir; öğretmenler için zorlu değerlendirme çalışmasını yayması için çok daha iyi, bu nedenle daha fazla yazma uygulaması dahil edilebilir; ve öğrenci yazarların zanaatı pek çok açıdan ele alması ve okurların gerçek izleyicilerinin karmaşıklığının farkındalığı ile çok daha iyisi.
 

https://www.edutopia.org/article/reframing-how-we-assess-student-writing