KÖY ENSTİTÜLERİ

**
Köy Enstitüleri, “KUL" olmaktan “YURTTAŞ" olmaya geçişin adıdır. Köy Enstitüleri, yaşamdan ve üretimden kopuk eğitim sisteminden, yurttaşı yaşamla tanıştıran ve eğitim-üretim ilişkisini kuran sistemin adıdır.
**
Köy Enstitüleri, yüz yıllardır yoksulluk ve açlığın pençesinde kıvranan Anadolu çocuklarını temel bir insan hakkı olan eğitime kavuşturmanın adıdır aynı zamanda.
**
Bugün, ders araç gerecinden temizliğine, güvenliğinden sporuna kadar her şeyin parayla döndüğü ve milyonlarca yoksul çocuğumuzun tam anlamıyla ulaşamadığı eğitim sistemimiz ile yoksul köy çocuğunu köyünden alıp velisine beş kuruş yük getirmeden eğiten ve toplum hizmetine sunan Köy Enstitüleri karşılaştırılınca günümüz sosyal ve siyasal gerçekliğini daha iyi kavrayabiliriz. 
**
Yüzyıllardır horlanmış köy çocuklarından yazarlar, şairler, müzisyenler, bilim adamları çıkmaya başlamıştı. ANADOLU UYANIYORDU. Köy Enstitüleri’nden yetişenlerin yaktıkları çoban ateşleri Anadolu’yu aydınlatmaya başlamıştı. Anadolu uyandıkça, KARANLIKTAN, CEHALETTEN beslenenler, yüzyıllardır Anadolu insanını sömürenler, bu uyanışın kendi saltanatlarını yok edeceğini anlayınca Köy Enstitüleri’ni karalama ve itibarsızlaştırma girişimlerine başladı.
**
Atatürk’ün ulusal eğitim anlayışı, siyasi pazarlıklar konusu yapıldı. Önce bilinçli olarak içi boşaltılan ve yozlaştırılan Köy Enstitüleri kapatılarak Anadolu’nun en önemli aydınlanma projesi ortadan kaldırıldı.
(Sinan Meydan)