İletişim Becerilerinin Öğretimi

Harika bir konuşmacı düşünün - ünlü bir politikacı, belki bir şair veya sanatçı. Belki de yüksek riskli bir senaryoda izleyiciyle konuşan birini düşünüyorsunuz.

Sınıfınızda olan konuşmaların çoğu böyle görünmüyor. Küçük grup veya bütün sınıf tartışmalarında, öğrenciler izleyicilere göre daha çok öğrenme ile ilgilidir: Konuşmaları sunumdan çok keşifseldir.

Bu, iletişim becerilerinin öğretilmesindeki zorluklardan biridir: “İyi” ifadesi, duruma göre değişir. Bir izleyicinin önünde konuşmak ve bir odayı tutmak için gereken beceriler, bir sorunu çözmek veya bir grup tartışmasına katılmak için ihtiyaç duyulanlardan farklıdır. Öğretmeye çalıştığınız şey kaygan ve tanımlanması zorsa, öğretmeye nasıl devam edebilirsiniz?
İLETİŞİME BAKMAK İÇİN BİR ÇERÇEVE
Cambridge Üniversitesi'ndeki akademisyenler ve benim okulumdaki öğretmenler farklı bağlamlarda iyi iletişim becerilerini tanımlamak için bir çerçeve oluşturdular. Bu becerileri dört farklı fakat birbirine bağlı ipliklere böler:

Fiziksel: Bir konuşmacı vücut dilini, yüz ifadelerini ve sesini nasıl kullanır?
Dilsel: Konuşmacının, formalite ve retorik araçların anlaşılması dahil, dil kullanımı.
Bilişsel: Bir konuşmacının söylediklerinin içeriği ve başkalarının fikirlerini geliştirme, meydan okuma, sorgulama ve özetleme yetenekleri.
Sosyal ve duygusal: Bir konuşmacının ne kadar iyi dinlediği, başkalarını içerdiği ve izleyicilerine ne kadar iyi yanıt verdiği.
İletişim Becerileri Çerçevesi
Bu çerçeve, farklı durumlarda tam olarak neyin harika bir iletişim oluşturduğunun belirlenmesi için bir başlangıç ​​noktası sağlar. Ancak bir öğretmen, öğrencilerin iletişim becerilerine değer veren ve aktif olarak gelişen bir sınıf kültürünü nasıl yaratabilir?

Belirli bir bağlam için iyi iletişimin neye benzediği hakkında öğrencilerinizle açıkça konuşarak başlayın. Tutunacak ve analiz edilecek çok sayıda konuşmacı örneği olmasına rağmen, mükemmel keşif tartışmalarına örnekler bulmak daha zor olabilir. Harika bir tartışmanın ne olduğunu keşfetmenin eğlenceli bir yolu, korkunç bir tartışmaya sahip olan bir öğretmen grubunu filme almak (kıpırdatmak, konu dışına çıkmak, bir kişi hakim değil ve diğerleri dinlemeden ilgisiz puanlar almak) ve sonra gerçekten güçlü bir örneğe bakmaktır. (fikir birliğine ulaşmak için birlikte çalışarak birbirlerinin fikirlerini dinlemek, inşa etmek veya zorlamak.) İki tartışmayı karşılaştırarak siz ve öğrencileriniz, “iyi” ifadenin nasıl göründüğüne dair ortak bir anlayış geliştirmeye başlayabilirsiniz.

Bu anlayışı öğrencilerinizle birlikte aşağıdakiler de dahil olmak üzere bir dizi tartışma yönergesi yazmak için kullanabilirsiniz:

Birbirimizin fikirlerini geliştirir, meydan okur, özetler, netleştirir ve araştırırız
Düşüncelerimizi değiştirmeye hazırız.
Herkesi tartışmaya davet ederek dahil ediyoruz.
Örnek Tartışma Kuralları
Öğrencilerinizle kurallar oluşturmak, konuşma için olumlu bir kültür oluşturma fırsatı sunar. Ayrıca, öğrencilerin tartışma konusundaki olumsuz, belki de söylenmeyen yanlış anlamalarını gidermenizi sağlar: “Testlerde her zaman iyidir, bu yüzden sadece söylediklerini söyleyeceğim” veya “O benim arkadaşım, bu yüzden söylemeliyim. ona katılmıyorum. ”

Elbette, tartışma rehberleri oluşturmak tek başına sınıfınızdaki konuşmayı dönüştürmek pek mümkün değildir - öğrencilerinizin her beceri için en azından başlangıçta açıkça öğretilmesi, modellenmesi ve övülmesi gerekir. “X'in söylediklerini dinledim ve aslında farklı düşünmemi sağladı - fikrimi değiştirmeye başlıyorum” ya da “Henüz tam olarak emin değilim,” gibi şeyler söyleyerek kültürü kurabilirsiniz. _____. Ne düşünüyorsun?"

Ayrıca birçok iletişim becerisini açıkça ve kasıtlı olarak öğretmeniz gerekir. Örneğin, bir tartışmanın özetlenmesinde yer alan becerileri ele alalım. Öğrencilerinizin bir özetin ne olduğunu bilmeleri gerekir. Ayrıca, bir tartışmayı özetleyen iskele için bazı cümle kaynaklarına ihtiyaç duyabilirler (“İhtiyacınız olan ana noktalar…”, “Özet olarak, hakkında konuştuk…”). Ayrıca, bir tartışmayı özetlemenin yararlı olacağı bir yargılama uygulaması gerekebilir.

Zamanla, sırayla her bir kılavuz üzerinde çalışabilir ve öğrencilerinizin bunu anlamalarını güçlendirebilirsiniz. Tartışma yönergelerinize sürekli geri dönerek, öğrencilerin konuşma üzerine düşünmeleri ve konuşmaları hakkında konuşmaları - öğrenme sürecine metabilişsel olarak katılmalarını sağlar.

SESSİZ ÖĞRENCİLERİ DESTEKLEME
Daha sessiz öğrenciler için sınıfınızdaki konuşma miktarını arttırmak göz korkutucu gelebilir. Tüm öğrencilerin tartışmalara dahil edilmesini gerektiren bir rehberiniz olmasını sağlamak, kendinden emin öğrencilere, herkesin dinlenmesini sağlamak için sorumluluk verir. Yine, bir kimseyi bir tartışmaya davet etmenin ne anlama geldiğini açıkça öğretmeniz gerekebilir: henüz kim ve kimin konuşmadığını bilerek bir farkındalık geliştirmek ve vücudunuzu sessiz olan birisiyle yüzleşmek, isimlerini söylemek veya sormak soru.

Tartışma Rolleri
Daha sessiz öğrencilere, cümle gövdeleri gibi iskeleler sağlayarak ya da tartışmaya açık bir yol sağlayan özetleyici gibi belirli bir rol vererek onlara destek olabilirsiniz. Destekleyici bir ortamda konuşmak için düşük riskli fırsatların sayısını artırmak, bazı sessiz öğrencilere seslerini bulmak için ihtiyaç duydukları güveni sağlayabilir.

Bir öğrenci akranları kadar sık ​​konuşmuyorsa, sınıfta konuşmadaki artıştan yararlanamadıklarını varsaymanıza gerek yoktur. Dikkatle dinliyorlar ve söylenenleri içeriyor olmaları muhtemeldir, bu nedenle konuşma becerilerinin yanı sıra dinleme becerilerini övmek ve kutlamak için de çok önemlidir.

Sonuçta öğrenme, yeni ve farklı fikirleri paylaşma, etkileşimde bulunma ve cevap verme sürecidir. Profesör Frank Hardman'ın dediği gibi, konuşma “sınıftaki en güçlü iletişim aracıdır ve temel olarak öğretme ve öğrenme eylemleri için merkezidir”

By Alice Stott

https://www.edutopia.org/article/teaching-communication-skills