II. Mahmud Han zamanında yaşlı bir kadın duymuş ki, Hazreti Hızır bazı günler yatsı namazında, Yeni Câmî'de görülürmüş.

Kendisi de Hızır Aleyhisselâm'ı görmeyi çok istermiş. Duyduğu söz üstüne ertesi gün kocasına durumu bildirip, yatsı namazına Yeni Camî'ye gitmiş. Namaz çıkışında, avluda bir kenara çekilmiş ve başlamış çıkanlara dikkatli dikkatli bakmaya. O pür dikkat çıkanları tâkip ederken, karşısından bir yaşlı amca çıkagelmiş.
- Neye bakarsın hâtun? demiş.
-Dediler ki, bu câmîde her gece Hızır Aleyhisselâm görünürmüş. Onu görmeye geldim. -Peki onu görsen nasıl tanıyacaksın?
-Bilmem.
-O zaman buradan geçse, sen onu tanıyamazsın.
-Doğru, nasıl da akıl edemedim.
-Bak öyleyse, sana onu nasıl tanıyacağını öğreteyim.
-Arkamdaki câmîyi görüyor musun?
-Evet
-Işıklarına bak. Söndü mü şimdi?
-Aaa evet, söndü.
- Şimdi bir daha bak, ışıklar tekrar yandı mı?
-Baktım. Evet şimdi de yandı.
-Peki öyleyse. İşte aynı böyle, arkasında duran câmînin ışıklarını olduğu yerden kıpırdamadan yakıp söndüren birisini görürsen, işte o Hızır'dır.
-Hay Allah râzı olsun, demiş ve kadın beklemeye devâm etmiş. Fakat tabiî herkes dağıldığı halde, târife uygun kimse çıkmamış. Bizimki de mahzun eve dönmüş. Kocası sormuş:
-Gördün mü Hızır Aleyhisselâm'ı?
-Yok, göremedim.
-Olsun, göremedim ama, nasıl görülür çok iyi öğrendim... 
-Bakıyoruz ama göremiyoruz.
-Konuşuyoruz ama dinlemiyoruz.
-Yaşıyoruz ama inanmıyoruz. O kadar koşullandırmışız ki kendimizi maddesel âleme...beş duyumuzla algılasakta farketmiyoruz. Hâl böyleyken, ne demişler?; “HER GECEYİ KADİR, HER GÖRDÜĞÜNÜ HIZIR BİL” Selam ve sevgiyle...

Spiritual Quantum facebook sayfasından alıntıdır