Hangi noktada öğretmenleri suçlamayı bırakıyoruz?

Çok fazla öğrenci lise mezunu olmak istedikleri yaşam için hazırlıksızdır. Kolej ve toprağa iyileştirici kurslara kaydolurlar ya da işe başlarlar ve ihtiyaç duydukları eksik becerileri keşfederler. Nedenini anlamak istedik.

Bunu yapmak için, beş farklı okul sistemindeki yaklaşık 4.000 öğrenciyi deneyimleri hakkında daha fazla bilgi edinmek için takip ettik. Bulduğumuz şey sinir bozucuydu: A ve B öğrencileriyle dolu olan sınıftan sonraki sınıflar, yaşamları için büyük hedefleri her geçen gün daha da kayıyor, onlara ve ailelerine habersiz - zorlu malzemelerde ustalaşamadıkları için değil, çünkü nadiren denemek için gerçek bir şans verildi.

Aslında, çoğu öğrenci - ve özellikle renkli öğrenciler, düşük gelirli ailelerden gelenler, hafif ve orta derecede engelli olanlar ve İngilizce öğrenenler - okul günlerinin büyük çoğunluğunu dört önemli kaynağa kaçırarak geçirdiler: notlara uygun ödevler , güçlü talimatlar, derin katılım ve yüksek beklentileri olan öğretmenler. Öğrenciler, her yıl derslerine 500 saatten fazla zaman harcadılar, notlarına uygun olmayan ödevler için ve yeterince sormayan talimatlarla - her bir ana derste altı aylık boşa harcanan ders zamanı. Ve orta ve lise öğrencileri, okul deneyimlerinin yarıdan daha azını meşgul ettiğini bildirdi.

Raporu, uzun süre için halk eğitimi oldum eğer bekliyoruz ve size güvenle yok neden okumak istiyorsanız, Peter Greene'nin eleştiri kontrol ediyorum tam olarak ne burada ve Matt Barnum en burada .

Beni grev yapan şey, reformcuların utanmadan nasıl iki tarafa da istemeleri gerektiğidir.

Çoğu zaman kazandılar. İstedikleri standartlara çarptılar. Birçok eyalette görev korumaları reddedilmiştir. Okullar her zamankinden daha “veri odaklı”. Okul seçimi genişlemeye devam ediyor. Öğretmenler artık standart bir testte öğrencilerinin performansından sorumlu tutulabilirler. Reformcular , her 10 Amerikalıdan 7'sini, kamu okullarımızın bir C veya D derecesini hak ettiği konusunda ikna etmeyi başardı , ancak çoğu çocuklarının kendi okullarının iyi olduğuna inanıyor.

Okul liderleri, bireysel öğretmen farklılıklarını denklemden çıkarma ve dersleri standartlaştırdığımız kadar standart hale getirme arayışında, Ortak Çekirdek hizalanmış programları benimsemiş ve bunlara katı bir şekilde sadık kalmayı gerektirmiştir. Öğretmenlerin eğitim hakkında kararlarını almak için ellerinden geleni yaptılar, eğitimcilerin merkezi ofis yöneticilerinden önceden onay almayan herhangi bir şeyi kullanmalarını yasaklayacak kadar ileri gittiler. Bu programlardan bazıları kelimenin tam anlamıyla öğretmenlerin okuması için senaryolara sahiptir ve birçok ilçe öğretmenlerin büyük sınavdan önce tüm materyalleri kapsadıklarından emin olmak ve bölge genelinde sürekliliği sağlamak için pacing kılavuzlarını takip etmelerini gerektirir. Çünkü bunun önemli olduğunu düşünüyorum.

Bugün okulların idare tarzı, idare edilenden farklıdır ve okulların değişmesi gerektiğine veya ebeveynlerin talep etmesine karar vermesi nedeniyle değildir; Bunun nedeni, bu değişikliklerin aynı ideolojiye sahip insanlar tarafından zorla öğretilmeleri, öğretmenleri zayıf dersleri, sınıf seviyesinin altındaki ödevler, öğrencilerin ilgisini çekememesi ve düşük beklentileri için eleştiren raporlar yazmasıdır.

Her ne kadar ilçe düzeyinde öğretmen etkinliği tartışılıyorsa beni rahatsız eden de budur.

Bir programı yazıldığı gibi öğretmesi söylenen bir öğretmen olarak, öğrencilerin aldığı ödevler yeterince zor olmasa, bu benim hatam ne olur? Atamaları tasarlayan ben değilim.

Öğrencilerimle hiç tanışmayan yayıncılar tarafından yazılmış aptal bir senaryodan okumamı istiyorsan, talimatımı adil bir şekilde nasıl değerlendirebilirsin? Bu benim talimatım değil .

Öğrencilerin, onu yaratmada hiçbir faydası olmayan ve bunu olduğu gibi götürü olarak gören bir öğretmen tarafından verilen bir ders sırasında meşgul olmadıklarına şaşırmalı mıyız? Berbat bir aktör değilim, ama bana bir limon verin ve en istekli öğrenciyi bile limonata verdiğim konusunda ikna etmekte zorlanacağım.

Öğrencilerin sınava hazırlanmak amacıyla standartlardan sonra standarttan geçerken neden meşgul olmalarını bekliyoruz? Geçen hafta, üçüncü sınıf öğrencilerim kıtalararası demiryolu hakkında (ilçe zorunlu müfredat dışı) bir makale okudu. İlgilendiler ve birçok soru sordular. Kötü niyetli oldum ve nasıl yapıldığına dair onaylanmamış bir video gösterdim. Daha fazla soruları vardı. Gelecek iki haftayı batıya doğru genişleme hakkında bilgi edinmek için harcayabiliriz. Manifest Destiny'i tartışabilir ve bazı büyük batı şehirlerinin neden bugün bulundukları yerde bulunduğunu araştırabiliriz. Demiryolunun çevreyi nasıl etkilediğini ve Amerikan yerlilerinin avlanma alanlarını nasıl üzdüğünü ve topraklarının alınmasına neden olduğunu okuduk.

Bunun yerine, devam etmek zorunda kaldım. Dizi, sebep ve sonuç hakkında bir şeyler öğretmem gerekiyordu, çünkü bu becerileri ve yeni bir konuyu (Amerikan batısı ve hatta Amerikan tarihi ile tamamen ilgisiz) pazartesi günü başlayacak bir test verdim.

Bunları yapmak zorundaydım çünkü bu reformcuların bu kadar çok istediği standartlarda olan şeydi ve bölgemin karar vermek için veriye ihtiyacı var ve öğrencilerimi bu sınavlara en iyi şekilde nasıl hazırlayacağımızla ilgili kararlar almak için güvenilir olamadığım için çok daha az testlerden daha önemli bir şey için.

Ama TNTP bana, öğrencilerimin meşgul olmamamın benim suçum olduğunu söylemek istiyor.

Yapmam söyleneni yapıyorsam, etkinliğimi nasıl değerlendiriyorsunuz? Beni kullanmaya zorladığın müfredatın etkinliğini gerçekten değerlendirmek zorunda değil misin?

Bu, reformcuların işlediği eğitim dünyası ve hala eleştirme haklarına sahip olan dünya. Bu karışıklığı yarattılar ve şimdi de işaret ediyorlar, burunlarını tutuyorlar ve öğretmenlere daha iyisini yapmalarını söylüyorlar.

Lütfen.

Reformcuların gündeminde çalışma şansı yakalandı. Olmazsa - çocuklara sınıf düzeyinde görevler verilmiyorsa, talimat zayıfsa, öğrenciler meşgul değilse, öğretmenler yeterince beklemiyorsa - o zaman reform kalabalığının geçmesi çok uzun zaman aldı. başarısızlıklarını yaşayın ve çoğu kişiye, yapmaları söylenen materyallerle yapmaları söylenenden başka hiçbir şey yapmayan öğretmenlik yapmayı bırakın.

Eğer öğrenciler hedeflerine ulaşamıyorlarsa, öğretmenler başarısız olmuş sayılmazlar. Çünkü reformcuların var.

Öğretmenleri suçlamak istiyorsan, bazı kararlar almalarına izin vermelisin. Onlara biraz güç vermelisin. Öğretmenleri, iyi finanse edilen reform hareketi ile hemen hemen her çatışmadan kaybettiklerinde, bugün eğitim durumu için öğretmenleri suçlamak, tüm oyunların harika bir şekilde tasarlandığı, ancak lanet oyuncuların nasıl çalıştırılacağını bilmediği, reformcu oyun kitabından doğuyor onlar.

Öğretmenlerin uyumlu değiştirilebilir parçalardan başka bir şey olmasını istemiyorsanız, planlarınız işe yaramadığında onları suçlayamazsınız. TWEET İÇİN TIKLAYIN
Generalin planı bir felaket olduğunda ordu askerleri ateşlemez.

NFL takımları, antrenörün oyun parkları birden fazla sezonu kaybettiği için kadrolarını değiştirmiyor.

Ve reformcular artık öğretmenler bu reformcular tarafından oluşturulan koşullar altında çalışırken öğretmenleri suçlayamazlar.

Kaynak: http://teacherhabits.com/blaming-teachers/