Gurbet Duymuş yazdı- İpek yüzü Çirkef Yüzü

İPEK YÜZÜ... ÇİRKEF YÜZÜ...

"İnsanların bir ipek, bir de çirkef yüzü vardır."

İnsanlar vardır. Naiftir, sözü ve davranışı zarafet kokar. Sohbeti keyiflidir, insani dokusu keyiflidir, varlığı keyiflidir. Gerçek anlamda nezakettir. Bir ömür boyu hemen yanı başınızda olsun istersiniz. 

Bir de sahte insanlar vardır, kibar “mış” gibi görünüyor, nezaketi, zarafeti oynar. İlk anda aldanırsınız hatta insan sanırsınız. Fakat etrafındaki insanlarla ilişkilerine dikkat etmelisiniz böylelerinin, hep birilerine “çamur atma, küçük düşürme eğiliminde” dirler. Kendileri bir numara, en güzel, en başarılıdırlar. Hasta ruhlarında konumlandıramadıkları tüm iletişim bozukluklarının, tüm çarpıklıklarının sebebi başkalarıdır. Başkaları onların güzelliğini çekemez (!) aklını çekemez (!) başarılarını çekemez (!)…

Olmayan ama ruh hastası varlığın kendini öyle inandırdığı şeylerdir bunlar. Bunlarla avutur kendini. En güçlü silahı baskın olan “arsız” dilidir. Her toplumda bağıra çağıra konuşmayı, kendini çığırtısıyla göstermeyi adet edinmiştir. İnsanlar iş ortamında, eş ortamında, aile ortamında rahatsızdır ondan.

Her ortamda iş değil dedikodu üreten, kendinden çok çok üstte olan insanların başarılarına çirkin dedikodularıyla gölge düşürmeye çalışan tiplerdir bunlar. Ha başaramadı mı saldırır insanlara, saçına başına bile dalar. O kadar edepsizdir anlayacağınız.

Bir şey daha bu tip insanların etrafında hep kendi familyasından bir de “goygoycu takımı” bulunur. Bu azgın tipi şak şaklayan, etrafında dönen… 

Neden mi bu tipler vardır etrafında? Kimliksiz, kişiliksiz, kendini gerçekleştiremeyen ottan, çöpten tiplerdir. Onlar zavallılardır, etrafındaki küçük sinekler. İş ortamında iblis kesilir böyle tipler, yapmak istediklerini arsızlıkla, edepsizlikle yaptırırlar.

Etrafındaki sinekçikler de bundan nemalanır.

Halk arasında bir söz vardır; “Baktığın yüze işemeyeceksin, işediğin yüze bakmayacaksın.” Bu tipler, bırakın birbirinin yüzüne işemeyi daha alasını yaparlar, işeyene de yüzlerini sıvazlayarak “Yarabbi şükür!” derler. Sonra dönüp o tüm çirkinlik batağındaki pislikleriyle kucaklaşırlar. Siz böyle bir güruhun yaptıkları, yapabilecekleri çirkinlikleri düşünün. Allah muhafaza!

Hayatta her insanın “bir ipek bir de çirkef yüzü” vardır. İpek yüzü insanın arının, saygısının, adabının sınırlarını çizer; “çirkef yüzü” ise saldırgan, çirkin, kötü tarafını. Bu tip insanlar “çirkefleşmiş” tir ve her an saldırmaya, ısırmaya hazırdır; hatta kuduzdurlar dikkat etmek lazım. Allah korusun!

Hasılı kelam “kuduz insanlar”ın şerrinden Allah’a sığınmak lazım; Allah’tan korkmayan, kuldan utanmaz.

Bu tip insanlardan uzak durmak da yapılacak en iyi iştir.

Çamurla çamur olmamak doğrusu değil mi dostlar?