Gençlerden biri İzmir'de, diğeri Muğla'da fakülteyi bitirmiş, KPSS'ye hazırlanıyorlarmış

Bugün çarşıda gezerken eski öğrencilerimden iki gençle karşılaştık. Ne yaptıklarını sordum. Gençlerden biri İzmir'de, diğeri Muğla'da fakülteyi bitirmiş, KPSS'ye hazırlanıyorlarmış. "Eee niye çayımı içmeye gelmiyorsunuz?" dedim. "Valla hocam hiç zamanımız yok dershaneye gidiyoruz"dediler.
Onlardan ayrıldıktan sonra tanıdık bir aileyle karşılaştık. Yanlarındaki çocuklarını göstererek "Bu kız kaça gidiyor, diye sordum. "Hocam kızımız sekizinci sınıf. Hafta içi derslerden sonra okul kurslarına, cumartesi günleri de akşama kadar dershaneye gidiyor. Bugün şöyle bir hava alsın diye dışarı çıkardık. Çok çalışıyor, iyi bir liseye yerleşmesi lazım."
Kendi oğlum da dahil, üniversite sınavına hazırlanan gençleri zaten hiç sormayın. Hepsi bitkisel hayatta. Hepsi ailesinden, çevresinden, toplumdan bîhaber. Hepsinin yüzleri bembeyaz, sağlıksız.

Çocuklarımız şu an günlük 8 saat dersten sonra; matematik, fizik kimya, biyoloji kurslarına katılıyorlar. Bunun neresi mantıklı.
Hani hafta sonları tatil yapıp, dinlenip aileleriyle vakit geçireceklerdi. Hepsi de harıl harıl kurslara gidiyor.
Üniversiteleri bitiren gençlerimizin dershanelere dünya kadar para verip, kurs almalarının bir gram mantığı var mı?
Yaş 25 olmuş. İş yok, ev bark yok, üretime katkı yok.
Daha da kötüsü gözlerinde bir ışıltı, umut yok.
Allah aşkına birileri bu zulme dur desin. Yoksa yarın çok geç olacak.

İbrahim ZEREN