Farklı sınıflarda öğretmenler nasıl daha etkili olabilir?

Sınıf çeşitliliği konusunda artan araştırmalar var, çoğu farklı sınıfların ortaya koyduğu zorluklara ve potansiyel çözümlere odaklanıyor. Ancak öğretmenlerin bu tür ortamlarda nasıl öğrettikleri veya başarılı olmak için gerekli hazırlıklar hakkında nispeten az şey bilinmektedir. Yeni bir OECD çalışma kağıdı , öğretmenlerin çeşitli sınıflardaki deneyimlerine ve etkili bir şekilde öğretmeleri gereken yeterliklere daha yakından bakıyor.

Farklı geçmişlerden gelen öğrencilerle etkili bir şekilde etkileşime geçmek için öğretmenler ilgili bilgi ve anlayışa, tutumlara, değerlere, becerilere ve eğilimlere ihtiyaç duyarlar. Etkinlikleri ayrıca kendi bakış açıları, varsayımları ve önyargıları hakkındaki farkındalıklarına ve farklı geçmişlerden gelen öğrencilerle empati kurma yeteneklerine de bağlıdır. Yetkili öğretim, çeşitliliği performansa engel olmaktan ziyade bir varlık ve bir büyüme kaynağı olarak görür.

Öğretmenler ayrıca, çeşitli öğrenci popülasyonlarının ihtiyaçlarını karşılayacak yöntemleri seçmek ve değiştirmek için yüksek bir profesyonellik düzeyine ihtiyaç duyarlar; öğretim materyallerindeki çeşitliliğin temsilini eleştirel olarak değerlendirmek; ve sistematik olarak kendi uygulamalarının etkisini yansıtmak. Bu da, öğretmenlerin pedagojik yetkinliklerini geliştirmekle yükümlü olmalarına yetki veren profesyonel özerklik ve enlem gerektirir.

İyi haber şu ki, çeşitlilik yetkinliği öğrenilebilir.

Öğretmen özerkliği ve kurumu, öğretmen profesyonelliğini en aza indirgeyen mevcut politika eğilimlerini dengelemek için önemlidir. Standart bir öğretim organizasyonu, yaratıcı, esnek ve yenilikçi olma fırsatı olmadan öğretmenleri sık sık terk etti ve çoğu sistemde öğretmen kurumu yok. OECD verilerine göre başarılı okul sistemleri, öğretmenlerin konumunu güçlendirmek ve sıkı hesap verebilirlik ve idari kontrol sistemlerinden uzaklaşmaya başladı.

Politika yapıcılar, öğretmenlerin ihtiyaç duyduğu yetkinlikleri tanımlamaya yardımcı olmak için sık sık çerçeveler kullanır. Yeterlilik çerçeveleri, kapsamlı mesleki gelişim fırsatları planlamak ve sağlamak için eğitim sistemlerine sağlam bir temel sağlayabilir. Ancak, yetkin öğretmen geliştirmeyi amaçlayan politikalar her zaman hedefleriyle tutarlı değildir ve çoğu zaman kapsam dahilinde veya hatta üretken ve yanlış yönlendirilmiş olarak sınırlandırılmıştır.

Politikalar bunun yerine öğretmenlerin günlük ihtiyaçlarına daha fazla odaklanmalıdır. Bir öğretmen bilgili, empatik ve özerk olabilir, ancak bu onların farklı sınıflarda etkili olacağı anlamına gelmez. İyi bir planlama ve hazırlık yapılsa bile, öğretmenler bu andaki pedagojik kararları vermeyi zor bulabilir. Farklı sınıflarda çalışmak bu kararları daha da karmaşıklaştırabilir.

Yine de iyi haber, çeşitlilik yetkinliğinin sıralı bir yansıma, beklenti ve eylem süreci aracılığıyla öğrenilebileceği. Bu tür bir yansıtıcı uygulama, öğretmenlerin bilinen veya üstlenilenlerden geri adım atmalarını ve durumlara farklı açılardan bakmalarını sağlar. Aynı zamanda, öğretmenlerin uygulamalarını geliştirmelerine ve profesyonel olarak gelişmelerine yardımcı olacak kavramlara ihtiyaç duyuyorlar. Zamanla, pedagojik yargılarda nasıl sorumlu olunacağını ve giderek daha çeşitli bir dünyanın zorluklarını nasıl karşılayacağını öğrenecekler.