Ergenler çok olgun kişileri sevseler de sıkıcı bulurlar...

Ergenler çok olgun kişileri sevseler de sıkıcı bulurlar...

Birçok yetişkin asık suratlı, olmayı olgunluk zanneder…

Halbuki olgunluk, olaylar karşısında duygularını kaybetmemektir… Her şarta rağmen mütevazılığını ve tebessümünü koruyabilmektir… Hoşgörü sahibi olabilmektir…

Ne asık suratlı olmak, ne hissiz olmaktır olgunluk…

Ergenler, ne suskun ne de panik halinde kişilerle bir arada olmaktan hoşlanırlar…

Onlar bir yanı cıvıl cıvıl olmayı becerebilen, diğer yanı ile de tebessüm eden bir olgunluğu barındıran yetişkinlerden keyif alırlar…

Ergen ile uyum içinde olmak isteyen yetişkin, önce kendi ile barışmalı, yeri geldiğinde “mütevazı bir tebessümü”, yeri geldiğinde “cıvıltılı bir ruh halini” bir arada barındırmayı becerebilmelidir.

“Tamam, lunaparka gidelim. Ama ben bir şeye binmem, siz binin…” demek yerine;

“İnanın korkudan ödüm kopuyor, ama sizinle bu duyguları yaşamak istiyorum, tamam ben de bineceğim, söz.” demelidir.