Edison bir gün eve geldiğine annesine bir kağıt vermiş ve; “Bu kağıdı öğretmenim verdi ve sadece sana vermemi tembihledi.” demiş.

Edison bir gün eve geldiğine annesine bir kağıt vermiş ve; “Bu kağıdı öğretmenim verdi ve sadece sana vermemi tembihledi.” demiş.

Annesi kağıdı gözyaşları içinde oğluna sesli olarak okumuş:

”Oğlunuz bir dahi.
Bu okul onun için çok küçük ve onu eğitecek yeterlilikte öğretmenimiz yok.
Lütfen onu kendiniz eğitin.”

Aradan uzun yıllar geçtikten sonra *Edison*’un annesi vefat ettiğinde, o artık yüzyılın en büyük bilim adamlarından biriymiş ve bir gün eski aile eşyalarını karıştırırken birden bir çekmecenin köşesinde katlı halde bir kağıt bulmuş.

Kağıtta;
Oğlunuz *şaşkın akıl hastası bir çocuktur.
Artık kendisinin okulumuza gelmesine izin vermiyoruz…” yazılıymış.

Edison* saatlerce ağladıktan sonra günlüğüne şu satırları yazmış:

”Thomas Alva Edison,
kahraman bir anne tarafından, yüzyılın dahisi haline getirilmiş, şaşkın bir çocuktur.”…