Çocuğun birini diğerinden, diğerini öbüründen ayıramaz, hele öğrenme seviyesiyle mukayese edemeyiz.

Çocuğun birini diğerinden, diğerini öbüründen ayıramaz, birbiriyle kıyaslayamaz, davranışıyla, güzelliği ile, hele hele öğrenme seviyesiyle mukayese edemeyiz. Çocuklarınızın başarılarıyla övünmenin sınırını lütfen aşmayın, karne fotoğraflarını paylaşmayın, özel yetenekli, daha özgüvenli, daha girişken çocukların haliyle, tavrıyla kıyaslamayın. Tüm bunlar çocuğun üstünde bir baskıdır, ağırlıktır. Bir çocuğa henüz çocukken “senden iyisi yok” demek ne kadar sahte bir tamamlanmış duygusu vermekse, başka bir çocuğa “bak senden iyisi var” demek kalbinde o kadar sahte bir eksiklik duygusu bırakmaktır. Çocuğun doğasına saygı duymayı öyle ya da böyle öğrenmek durumundayız.