Bir öğretmen Atatürk aleyhinde kötü şiir yazmış, kendisini hizmetten çıkarmışlardı.

Bakan:

- Oğlum, dedi, hakkınızda biz hiçbir şey yapamayız.

- Niçin yapamazsınız?

- Oğlum suçun Atatürk’ün şahsına ait. Biz karar veremeyiz.

- Öyleyse ben Atatürk’ün karşısına çıkacağım.

- Hele biraz bekle! Çok inatçı imişsin. Bana bir hafta sonra yine gel.

Bakan ilk karşılaştığı anda Atatürk’e meseleyi açtı:

- Hani efendim, hakkınızda ağır bir hiciv yazan öğretmen vardı.

- Evet

- Af kanunundan faydalanarak yeniden öğretmen olmak istiyor.

- Öğretmen yapılmasına yasal bir engel var mıdır?

- Hayır, efendim!

- O halde niçin bana soruyorsunuz?

- İşlediği suç sizin hakkınızda.

- Aşk olsun sana! Beni şahsi dargınlığım için kamu emirlerini yerine getirmenizden hoşlanmayacak kadar egoist mi sanıyorsun? Kendisini hemen ilk açılacak yere tayin ediniz.

Kaynak:Falih Rıfkı Atay,Babanız Atatürk, syf.120-121 — Mehmet Ceylan ile birlikte.