Baskı altında geçen çocukluk, ergenlik döneminde anormal davranışlara sebep olur…

Ebeveynin bir türlü gülmeyen yüzü… aşağılayıcı bakışları… tedirgin edici sözleri… yıllar sonra ergenin gülmeyen yüzüne, aşağılayıcı bakışlarına ve tedirgin edici sözlerine dönüşür…

Birçok ergenin küçük kardeşlerine olan acımasız tutumu, geçmiş dönemde o ergenin anne babasının kendisine olan davranışlarının aynısıdır.

Bu yüzdendir ki ebeveynler, “çocuk işte… unutur gider” diye düşünmemeli… Her ekilen tohumun, ergenlikte biçileceği hatırdan çıkartılmamalıdır…

“Ben senin annenim, bağırırım da çağırırım da, kapa çeneni! ” demek yerine;

“Haklısın kızım, bazen kendimi tutamıyor öfkemi yenemiyorum. Kalbini kırdıysam özür dilerim…” demelidir.

Pedagog Adem Güneş

Alıntıdır