Tüm velilere

Ülkece çok kötü günler yaşıyoruz. Ve öyle duyarsızız ki ... Hepimiz bizim başımıza gelmediği için şükredip günlük hayatımıza devam ediyoruz.. Yiyoruz , içiyoruz ,geziyoruz bunu herkese gösteriyoruz. Mutluyuz sağlıklıyız çocuklarımız yanımızda ... Ya onlar ... evletlarını kaybedenler ... Hayat bir daha onlar için aynı olacak mı ? Sanmıyorum.Çünkü onlar çocuklarını , eşlerini babalarını kaybetmekle ruhlarından bir parçayı da kaybettiler. Bir daha asla düzeltilemez, onarılamaz ve tedavi edilemez şekilde hem de .
Şimdi belki de ne yapalım neyi düzeltebiliriz diyeceksiniz . Ailece onların acısını hissetmeye çalışabiliriz. Çocuklarımızda empati geliştirebilmek için çaba sarfedebilirz. Çocukların duyarsızlığı beni dehşete düşürüyor mesela. Onlar duymasınlar , psikolojileri bozulmasın diye uğraşırken bencil ve duyarsız insanlar yetiştiriyoruz. Gelecek adına taşıdığım en büyük endişelerden biri bu . Şunu hiç unutmayın hayatı boyunca sorun yaşamamış birisi çözüm üretemez.
Aydınlık , güzel ve umut dolu bir gelecek çocuklarımızın olsun
Seval Karacan