SUÇLU ÇOÇUKLAR MI?

01 Eylül 2019 Pazar 10:57

Öğretmen haberleri ve gelişmelerden hemen haberdar olmak için Telegram kanalımıza katılın!

Günümüz çocukları, günümüz ergenleri,günümüz gençliği, günümüz eğitim sistemi... Sosyal medyada, eğitimlerde, televizyonlarda, kitaplarda, dergilerde, köşe yazılarında sürekli gündem konumuz...

Bu kadar hayatımızın içinde olmasına rağmen değişen hiçbir şey olmadığı gibi, Farkında mısınız, ellerimizin içinden kayıp giden çocuklarımızın?

Peki hiç sordunuz mu kendinize;

- Benim anneliğim yada babalığım Nasıl diye?Tamam bilgisayar suçlu, televizyon suçlu, oyunlar suçlu, okul döneminde öğretmen suçlu, rehberlik suçlu, müdür suçlu...

Peki ya biz, hiç mi suçumuz yok?
Oyalansın diyerek televizyon açarken,
Bilgisayarı oyun oynasın diye alıp önüne koyarken,
Evde olduğumuz zamanlarda yorgunum odana git derken,
Aman ev dağılmasın diye oyuncakları ulaşamayacağı yerlere koyarken,
Arkadaş ortamlarında rahat edebilmek için telefonu eline verirken,
Filanca alıyorsa, bende alırım çocuğuma her istediğini derken,
Okul döneminde başkalarıyla kıyaslarken,
Boş vakitlerinin farkına bile varmayıp bizim doldurmamız gereken zamanı her türlü olumsuzlukla doldurmasına seyirci kalırken,
Günün Nasıl geçti? diye sormak yerine, Ödevin ne? diye sorarken,
Üst sınıflarda okul kurallarına aykırı davrandığın da hatasıyla yüzleşmesine fırsat vermeden benim çocuğum yapmaz yada siz benim çocuğumu bununla suçlayamazsınız diyerek idare ve öğretmenleri çocuğun önünde eleştirirken,
Gerçekleştiremediğimiz hayalleri, çocuğumuzun gerçekleştirmesini bekleyip onun hayallerini görmezden gelirken,
Bize karşı geldiklerinde " yemedim yedirdim, giymeyip giydirdim, her istediğini yaptım" diye ahkam keserken
Fiziksel şiddet uygulamıyorum diyip sözel şiddette sınır tanımazken...

Yeni nesilden neler bekliyoruz?

Ve en acı tarafı da; bebekken agularla sevdiğimiz;
"aslan oğlum, çalışkan oğlum, zeki kızım, Prensesim, benim çocuğum bir tane " dediğimiz çocuklarımız için,
Ergenlik döneminde; "ne biçim bir çocuk oldun sen, ben seni böyle mi yetiştirdim, ömrümü yedin benim" gibi olumsuz ifadelerle büsbütün kendimizden uzaklaştırıp boşluğun içerisine bırakırız onlar...

Bize verilen en kutsal görevin farkında olmak dileğiyle...

Deniz Aksoylu