KUSURA BAKMAYIN HEP HATA ETTİK "Var mı arttıran?"

1. Anaokulunda çocuğumuz okullu oluyor diye deli divane olduk. İlkokulda en iyi öğretmeni aradık. Ortaokulda iyi olur diye gevşettik. LİSEYE GEÇİNCE ÇOCUKLARIMIZI UNUTTUK.

2. KARNELERİN HEP SOL TARAFLARIYLA İLGİLENDİK fakat sağ taraflarında ne yazıyor diye hiç bakmadık.

3. Okul hayatı boyunca çocuğumuzun HANGİ SINIFTA OKUDUĞUNU VE EN İYİ ARKADAŞLARININ KİM OLDUĞUNU öğrenmedik.

4. Toplantılara gitmedik ama en ufak bir olumsuz DURUMDA OKULU BASMAYA, HERKESİ TEHDİT ETMEYE başladık.

5. Çocuk ergenlik çağına girince ONA KİMSE DOKUNAMAZ diye bir felsefe uydurduk.

6. Ergenlik çağının 9 YAŞINDA BAŞLAYIP 69 YAŞINA KADAR SÜRDÜĞÜ ütopyasına inandık.

7. Küçük hatalarını “GENÇTİR YAPAR.” diye tedavi etmeden pansumanla geçiştirdik.

8. Evde ders çalışmasını sağlayamadık ama okuldan EN MÜKEMMEL EĞİTİMİ BEKLEDİK.

9. YARIŞ ATI gibi koşturduk ama bir gün çatlayacaklarını unuttuk.

10. "Büyüyünce ne olacaksın?" sorusunun cevabını “Doktor, Hâkim, Mühendis…” diye duymak istedik ama İYİ BİR İNSAN OLMA SEÇENEĞİNİ HEP ISKALADIK.

11. Öğrenmesi gereken ne varsa HEP ÜÇÜNCÜ ŞAHISLARDAN YA DA İNTERNETTEN yalan yanlış bir şekilde öğrendiğini göremedik.

12. YAŞADIĞI DUYGULARLA ALAKALI bir bilgi vermedik ama okullardaki kız erkek muhabbetlerine yenildik.

13. “KİTAP OKU!” cümlesini kurmaktan sıkıldık ama bir gün olsun kitap kapağı açmadık.

14. O kadar hırslıydık ki kendi yapamadıklarımızı hep çocuklarımız gerçekleştirsin istedik; olmayınca tahammül edemeyip KIYASLADIK, KÖTÜLEDİK.

15. Kaliteli zaman geçirmek yerine onu her gördüğümüzde BİR SÜRÜ NASİHAT ETTİK.

16. Kendimiz yokluk içinde büyüdüğümüz için çocuklarımıza YOKLUK NEDİR, ELİNDEKİNİN KIYMETİNİ BİLMEK NEDİR öğretmedik.

17. Zahmetsiz almaya ve istemeye o kadar alışmışlardı ki “HAYIR!” demeyi beceremedik.

18. Her şeyin en iyisine sahip olmak yerine, HER ŞEYDE EN İYİ OLMAK FELSEFESİNİ geliştiremedik.

19. “AMAN DERS ÇALIŞSIN.” diye yapmaları gereken asgari iletişim ve yardımları hep öteledik.

20. Eğitim, kültür, sanat, edebiyat, spor için bir yatırım yapmadan HER ŞEYDE BİRİNCİ OLSUN istedik.

21. İyi günde sahip çıkıp kötü günde kıyasıya eleştirdik.

22. 6 aylıktan başlayarak CEP TELEFONUYLA AVUTTUK, büyüyünce de cep telefonunun kölesi yaptık.

23. Sosyal medya araçlarından ENGELLENDİĞİMİZİ çok sonra anladık.

24. “Ders çalış sana en son model herhangi bir şey alacağım.” diye ödüllendirip ÇALIŞMAYI HEP BİR BEKLENTİYE BAĞLADIK.

25. Hayallerinde olanı değil HAYALİMİZDE OLANIN OLMASI İÇİN DÜRTÜKLEDİK.

26. Devlete kapağı atıp maaşı olan bir meslek seçmesini istedik fakat ÜRETEREK yeni bir şeylere talip olmasını arzu etmedik.

27. Senle başlayan cümleler kurup “BEN ŞUNU İSTİYORUM.” dilini benimseyemedik.

28. Yardımlaşmayı, paylaşmayı öğretmediğimiz çocuklarımıza 4. sınıftan başlayarak MİLYONLUK TELEFONLAR aldık.

29. Dünyanın en zeki çocuğunun kendimizin çocuğu olduğunu düşünüp en ufak bir başarısızlıkta öteledik.

30. .....

Not: Faydalı buluyorsanız paylaşabilirsiniz.

Zekeriya EFİLOĞLU
Eğitimci-Yazar