Korona Salgını Eğitimde Yeni Normlara Yol Açtı mı?

Düşünmek, büyümemizi işlememize yardımcı olur. Bu zor yılı tamamlayıp bir sonraki yıla bakarken, neyin yapışkan olabileceğini ve eğitimde kalıcı bir yer tutacağını umduğum şeyi düşüneceğimi düşündüm.

Şimdi, teknolojik büyümeden bahsetmiyorum. Tanrı biliyor, hepimiz bunu çok yaptık! Zoom'dan Google Classroom'a, Flipgrid'den Nearpod'a kadar hepimiz bu süre boyunca edtech araç kitimizi oluşturuyoruz.

Pedagojik büyüme, eğitimi yeniden canlandırmak ve yeniden hayal etmek için ihtiyaç duyduğumuz büyüme türüdür. Ayrıca “eğitici karakter” gelişimi dediğim bir şeyden bahsediyorum. Başarıya değinmek için önceliklerin tersine çevrilmesi ya da müfredatı ve öğrenci başarısını olumlu yönde etkilemenin bir yolu olarak topluluğun ve içeriğe karşı şefkatin yeniden önceliklendirilmesidir.

Bölgem, San Gabriel Unified, Los Angeles'ta şu anda yansıma oluşturmaya kararlı küçük bir Başlık I bölgesi. Öğrencilerimize, ailelerimize, çalışanlarımıza ve topluluğumuza neler olduğunu düşünüyoruz. Tüm paydaşlarımızla konuşmak için kasıtlı olarak zaman ayırdık: öğrenciler, ebeveynler, öğretmenler, yerel işletme sahipleri, dışarıdan uzmanlar ve Los Angeles ve ötesindeki diğer okul ve bölgelerden eğitimciler. Ve kendimize soruyoruz, ne sopa görmek istiyoruz? Aynı sohbetler ülkenin her yerinde okullarda, ilçelerde ve eyaletlerde oluyor.

Eğitim iğnesinin itildiği açık. Sonuçta, Covid-19 ( umarım)  geçici olsa da, bu süre zarfında öğrendiğimiz bazı şeyler olmayabilir. Bu yüzden, bu pandemiden çıktıktan çok sonra bile pek çoğunun yapışkan olduğunu tahmin ettiği şeylerin bir listesini oluşturdum. Ayrıca birçok umudun daha kalıcı olacağını gösteren bir liste de hazırladım.

YAPIŞMASI ÖNGÖRÜLEN
1. Değerlendirmeler değişiyor. Değerlendirmelerin yüksek riskli, ülke çapında, standartlaştırılmış testler olması gerekmez. Öğrenme seviyelerini teşhis etmenin, anlamayı kontrol etmenin ve öğrencileri sorumlu tutmanın birçok yolu vardır. Ve insanlar, öğretimi 20. yüzyıl test uygulamalarıyla uyumlu hale getirmek yerine 21. yüzyıl öğrenim öğretimiyle nasıl daha uyumlu hale getirilebileceğinden bahsediyor. Hatta, portföylere bakma hareketinden ve ACT'ler ve SAT'lar üzerindeki eserlerle sonuçlanan proje tabanlı öğrenmeye bakma hareketinden bahseden birkaç okuldan kolej kabul direktörleriyle bir web seminerindeydim. Henüz gerçek değil ama tartışmalar sürüyor.

2. Öğrencilerle bağlantı kurmak önce gelir. Öğrencilerimizin koşullarını anlamak ve empati kurmak, onların ihtiyaçları için bireyselleşmemize, varlıklarını anlamamıza ve bu süre zarfında onları desteklememize yardımcı oldu. Sosyal ve duygusal öğrenme ve farkındalık, ders planlamasının yanı sıra sınıf kültürüne daha bilinçli ve sık bir şekilde yerleştirilecektir. Anlayışımızı kontrol ettiğimiz kadarıyla, sağlıklı yaşamı da kontrol edeceğiz.

3. Bu öğrenme ortaklığında toplumla iletişim kurmak çok önemlidir. Öğrenme sürecine aileleri ve ebeveynleri dahil etmeye devam edeceğiz . Ailelere nasıl yaklaştığımızın kalbinde esneklikle çeşitli yollarla iletişim kurmayı öğrendik. Katılım ve öğrenmenin anahtarıdır.

4. Öğrenciler öğrenmeye bile alışacaklarsa, katılım stratejileri kullanılmalıdır. Öğrencilerle bağlantı kurmak, seçime izin vermek, dersleri ve üniteleri daha anlamlı hale getirmek için proje tabanlı öğrenmeyi kullanmak ve metni daha çok modlu hale getirmek için görseller ve kayıtları birleştirmek gibi katılım stratejileri, öğrencileri öğrenme masasına getirmenin anahtarıdır. Yazar / eğitimci Kelly Gallagher'ın dediği gibi, "Önce nişan, sonra içerik, sonra titizlik."

Eğitimin dışındaki dünya da bu süre zarfında çok şey öğrendi ve bu dersler, burada kalıcı olabilecek unsurlar hakkında da yordayıcılar olabilir. Okulda içerik dağıtımından çok daha fazlası olduğunu öğrendiler (duh). Ve tüm sınıflar, salt akademik erişimi çok aşan derin ve gerekli deneyimler sağlar. Okullar ayrıca tutarlı bir besin kaynağı , egzersiz ve sosyal etkileşim sağlar.

Çocuklarımızı ucuza satamayacağımızı öğrendik. Her yaştan çocuk bu sanal dünyada nasıl gezinileceğini öğrenebilir. Bu harika.

UMARIM KALMAK İÇİN BURADADIR
Yazarlar Michael Fullan ve Joanne Quinn, New Pedagogies for Deep Learning tarafından ortaya konulan " Education Reimagined " pozisyon belgesinde , "Pandemiden önce bile yeni bir öğrenme sistemi için hazırlık inşa edildi." Öğrencilerin çevrelerindeki dünya üzerinde bir etki yaratmalarına yardımcı olmak ve öğrenmeden yararlanmak için öğrencilerin ilgi alanlarını geliştirmek için okulu kullanmaya yönelik eğilimleri listelerler. Bu süre zarfında, diğer konularda da hareket gördük:

Becerilere ve standartlara öncelik vermek
Öğrenmeyi değerlendirmek için ustalık portföylerini kullanma
Süreci ürün üzerinden değerlendirmek için sorgulama ve proje tabanlı öğrenmeyi kullanma
Geri bildirimin notlara göre önemini incelemek
Öğretmenlerin bağlılığına ve dayanıklılığına olan saygının derinleştirilmesi
Zorluklar sırasında, kendimizi aşina olduğumuz bir örtüye sarmaktan başka bir şey istemeyiz. Ancak kriz fırsat yaratır ve uygulamamızda gelişmeden bu bölümün ötesine geçmezsek, bu boşa giden bir fırsat olacaktır. Bu fırsat büyümeyle ilgili. Neyin kalması gerektiği ve neyin gitmesi gerektiği üzerine düşünmekle ilgili.

Akademik öğrenmenin üzerine inşa edildiği temeller şefkat ve topluluk olsaydı harika olmaz mıydı? Sanırım yoldayız.
By Heather Wolpert'in-GAWRON